Bugün Dean'in okuldaki ilk günüydü.Onu dosdoğru sınıfın içine götürdüm.Neredeyse 7 yaşında ve okul yetkililerine onun Kansas'tayken sadece anaokuluna gittiğini söyledim.Çocukların annelerini kaybettiğini ve etrafta taşınıp durduğumuzu söylediğimde çok baskı yapmadılar.Bir süreliğine burada kalabileceğimizi düşünüyorum.Ya da bunu deneriz,her neyse.Dean'i okul çıkışı alırken normal hissettim.Yolda giderken,diğer çocukların da kendisinin öğrendiği aynı bilgileri öğrenecekler mi diye sordu.Ona oyun alanında babasının işi hakkında konuşmasının belki de iyi bir fikir olmayacağını söylemek zorunda kaldım.
Eve havalara uçarak geldi ve bana değişik isimleri olan bir takım balıklar konusunun çalışma sayfalarını ,farklı sayılarda portakal ve elmaların toplanmasını getirdi.
Bu böyle olmalı, neden olamasın ki?
Sammy de okulda olmak istiyor.Onun burada başlayacağı ana kadar,uzun sure kalacağımızı hayal bile edemiyorum.3 yıl sonsuz gibi görünüyor.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
John WINCHESTER's Journal
De Todo... Dean güçlükle konuşabiliyor.Onunla küçük sohbetler etmeye çalışıyorum,eğer isterse beyzbol oynayabileceğimizi söylüyorum.Yani ona normal bir çocuk gibi hissetmesini sağlamaya çalışıyorum.O,ne benden ne de kardeşinden vazgeçmiyor.Her sabah uyandı...
