Part 4(Zawgyi)

277 23 7
                                    

အပိုင္း(၄)-

"ညိဳေမာင္... ဟဲ့ညိဳေမာင္..."

"ဟာ... ေဒြးေလးဝင္းလဲ့။ ႂကြပါဗ်။ အိမ္ထဲဝင္ပါဦး။"

"မဝင္ဘူး။ ပိုက္ဆံလာေတာင္းတာ။ နင္ေျပာေတာ့တစ္လဆိုေပးပါ့မယ္ဆို။ ခုတစ္လေက်ာ္လို႔ ေနာက္တစ္လေတာင္လြန္ေနၿပီ။"

"ေဒြးေလးရယ္ ကြၽန္ေတာ္လဲအဆင္မေျပေသးလို႔ပါ။"

"ေအး..နင့္မွာ ​ေျခေထာက္ပါတယ္။ ပါးစပ္ပါတယ္။ အဆင္မေျပေသးရင္မေျပေသးဘူးလာေျပာေလ။ ေဘးလူၾကားရင္ငါကပဲ ခ်စ္တီးမႀကီးျဖစ္ဦးမယ္။ ေခ်းၿပီးရင္ ရက္တိတိက်က်ေျပာေလ။ မဆပ္ႏိုင္ေသးရင္လဲ မဆပ္ႏိုင္ေသးဘူးေလာက္ေတာ့လာေျပာေလ။ ခုဟာကေတာ္။ တကတည္း... မေျပာလိုက္ခ်င္ဘူး။"

"ကြၽန္ေတာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ေဒြးေလးရယ္။ ေအာ္... ဒါကေဒြးေလးဖို႔။ ခဏေနလာေပးေတာ့မလို႔ပဲေဒြးေလးရဲ႕။"

ညိဳေမာင္သည္ အိမ္ထဲမွ ငွက္ေပ်ာဖီးတစ္တြဲယူလာၿပီး ေဒၚဝင္းလဲ့ကိုေပးလိုက္ေတာ့ ေဒၚဝင္းလဲ့မ်က္ႏွာကေျပာင္းသြားေလသည္။ မာထန္ေနေသာမ်က္ႏွာသည္ ခ်က္ခ်င္းပင္ေပ်ာ့သြားေလသည္။

"ေအးဟယ္။ ငါကလဲမုဆိုးမေလဟာ။ ခုငါ့သမီးပဲေက်ာင္းစတက္ေနရၿပီ။ အဲ့ေတာ့သူ႔ေက်ာင္းစရိတ္႐ွာရတာေပါ့။ မဟုတ္ဘူးလား။"

"ေဒြးေလးဝင္းလဲ့သမီးေတာင္ေက်ာင္းတက္ေနၿပီလား။ အမ်ိဳးသားေက်ာင္းမွာလား။"

"မဟုတ္ဘူး။ ျပင္ဦးလြင္က အစိုးရေက်ာင္းမွာ။"

"ဟာ။ ေဝးတာေပါ့ေဒြးေလးရဲ႕။ အႀကိဳအပို႔ေဒြးေလးပဲလုပ္တာလား။"

"ငါမလုပ္လို႔ဘယ္သူလုပ္မွာလဲ။"

"ေဒြးေလးရယ္ နီးနီးနားနား ျပည္သူပိုင္႐ွိေနတာပဲ။"

"အို႔ ငါ့သမီးကမုဆိုးမရဲ႕သမီးေပမယ့္ အဆင့္အတန္း႐ွိ႐ွိႀကီးျပင္းလာရတာ။ အဲ့ေတာ့ ေက်ာင္းကို အဆင့္ျမင့္ျမင့္မွာပဲထားမွာေပါ့။ ဒီမွာထားရင္ ဒီပုပ္ထဲကဒီပဲဘဲျဖစ္လာလိမ့္မယ္။"

"လူတိုင္းဒီလိုပဲထားေနၾကတာပဲေဒြးေလးရယ္။ မိန္းကေလးပဲ ေလးငါးတန္းေအာင္ရင္ေတာ္ၿပီေပါ့ေဒြးေလးရယ္။"

သံစဉ်လွဲသော နှလုံးသား(သံစဥ္လြဲေသာ ႏွလံုးသား)Where stories live. Discover now