Day 2

3 0 0
                                    


Day2

I decided to go there sa cabin ni Eslov. May nakatira na kaya roon? With my lesson learned, hindi na ako nagplug ng earphone sa tainga ko habang naglalakad, baka mamaya tuluyan na akong sagasaan ng kapatid ng mayabang na lalaki kahapon. Bigla tuloy akong nabadtrip nang sumagi siya sa isip ko. Bakit ganun na lamang niya ako tratuhin? Hanggang sa malapit na ako sa cabin, nakasimangot pa rin ako. The cabin was still loomed there, walang nabago looking from the outside.

"Hey, ano'ng sadya mo rito?" I whirled around.

It was him, the scumbag-long-haired-arrogant guy.

"Dito ka nakatira sa cabin?" I asked, unnerved.

"Oo, at anong ginagawa mo rito?"

"Wa...la, diyan kasi dati nakatira si... Eslov" I said in a tremulous voice.

His facial expression suddenly changed.

"Eslov? My step brother? Yeah right. Teka friend ka ba niya?" His face suddenly lit up.

Stepbrother? May stepbrother pala siya. Bakit wala siyang kinukuwento sa akin noon, no wonder kaya pala niya kamukha ito.

"Uhmm...actually ..gf niya ako." I flustered.

He chuckled and looked at me incredulously.

 "Wow hanggang ngayon ba kayo pa rin?" He scoffed.I could feel that it was laced with sarcasm.

"Oo.Even beyond the grave, saka I clearly said that I'm his gf, wala akong sinabing ex-gf niya ako. I hope it did make sense to you." Ginaya ko tuloy ang sinagot sa akin ni Eslov noon sa cabin about kay Cindy. I stifled a giggle.

"Whoaa...true love." He noted as he gave me a lopsided smirk.

"Sige, aalis na ako." I said flatly.

"Wait, ano bang pangalan ng GIRLFRIEND ng step bro ko?" Talagang binigyan niya ng emphasis ang word na girlfriend.

"Enidh Sarmiento." I smiled with tentative friendliness.

"Oh, unique name huh. By the way, I'm Ezra Sullivan," he said grinning at nagshake hands kami. He was polite enough to let me inside the cabin. The waves of pain started to swept back at me, halos wala talagang nabago sa loob ng cabin niya, at andoon pa rin ang mga CD's ko.

"Malapit na first death anniversary niya," he piped in as he slumped himself in a couch at akmang kinuha 'yung gitara niya.

"Oo nga e, na kanino ba 'yung ashes niya?"

"Na kay mom, by the way kapatid ko siya sa mother side." Out of the blue, he started to strum the guitar.

Pamilyar 'yung tinutugtog niya- I'll be watching you by December Avenue. My heart was sputtering again. How could he also know that song? Good Lord, sabihin niyo po sa akin kung sumapi si Eslov sa katauhan niya. Naisip kong pwede rin mangyari 'yun, kung nangyari nga sa kaso ni Mrs. Teresa eh, possible rin 'yon sa iba.

"Theme song naming dalawa 'yan," I noted wistfully.

Natigil siya sa pagtugtog .

"Oh ganun ba. Gusto ko rin ang kantang ito e, Fan din ako ng opm bands, namiss ko ang opm habang nasa States ako," Ezra retorted then continued to strum.

All the feeling of hate I felt for him had dissolved nang magkuwentuhan kami about sa pag-stay nya rito. Hindi ko pa masasabi kung magkaibigan na kami pero isa lang ang sigurado ako, gumaan na ang loob ko kay Ezra knowing na step brother pala siya ni Eslov. Magkapatid nga talaga silang dalawa , I thought as I weighed down their similar traits.

Portville VillageTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon