Mafyacılık Oyunu(Düzenlenecek)

Yastık savaşı

-Işıl-

Güneşle kahkahalar atarak sinemadan çıktık.Telefonumu açtığımda beş cevapsız arama vardı ve hepsi telefonumda kayıtlı olmayan  bi numaradandı.Telefonu çevirip Güneşe gösterdim ve ''bu numarayı tanıyoo musun?'' diye sordum.Kafasını hayır anlamında sağa sola salladı.Kimin olduğunu merak etmiştim.Numarayı tuşladım ve telefonun açılmasını bekledim.

''Alo Işıl''

''Evet beni aramışsınız''

''Şey ben Milay.Numaranı kafedeki çalışan bi kızdan aldım.Müsaitsen sana bi şey sorucam.''

''Sor müsaitim''

''Ya ben abimin evinde kalıyodum ama abimin acil bi işi çıktığı için gitmek zorunda kaldı ve ben evde tek başıma kalmak istemiyorum.Sizden başkada tanıştığım kimse yok.Sizde kalabilir miyim diye sorucaktım ama boşver sizi de rahatsız etmek istemem.''

''Ya saçmalama tabiki kalabilirsin zaten babamda bu akşam bi işi olduğundan eve gelmicekti ama evde abilerim var rahatsız olmazsın di mi?''

''Yok olmam öok teşekkür ederim Işıl adresi sen bana mesaş atar mısın?''

''Aslında sen -------- Alışveriş merkezinden bizi alsan brlikte gitsek?Arabamız yanımızda değil de.''

''Tamam yarım saate kadar ordayım.''

---------------------------------------------------------

Eve geldiğimizde üstlerimizi değiştirdik,mısırlarımızı patlattık ve dizi izlemeye başladık.Bir yandan da diziyle ilgili yorumlar yapıyorduk.Kapı çaldığında herkes biririne bakmaya başladı.Eee tabi hiçbirimiz kalkıp kapıyı açmayı istemiyorduk.Üşengeçlik işte.Kapı bi süre daha çaldığında Güneş gidip açtı.Başta Akın arkasında Yankı içeri girdiler.Akın ''bi saattir kapıdayız lan ne-'' derken sustu.Gözlerini kısarak Milaya bakmaya başladı.''Bu kızın burda ne işi var?'' diye sorarak önce Güneşe sonra bana baktı.Milay ayağa kalkıp Akının karşısında dikildi.''Seni görmeye gelmedim heralde.Hem sanane''

Olaya el atmaya karar verdim.İkisini de koltuğa oturttum.''Siz niye şimdi birbirinize böyle davranıyosunuz ki.Bi oturun.''Milay bana dönerek ''Abim dediğin kişi bu maymun suratlı ökz müydü?''diye sorunca Akın hariç herkez anırmaya başladı.Ciddi anlamda anırma.Akın arkasında duran yastıkları sırayla bize fırlatmaya başladı.Güneş ''Yastık savaşııııı''diye bağırınca olgunluktan neredeyse ölücek olan Yankı da dahil olmak üzere herkes bi yastık kapıp  savaşa başladık.Herkes gülüp eğlenirken bütün eğlencemiz dışardan gelen silah sesleriyle bozuldu.Arkasından salonun camları kırılmaya başladı.Güneşin çığlığıyla girdiğim şoktan çıktım.Akın Milayı Yankı da benimle Güneşi çekiştirerek bodrum kata indirdiler.Kirişlerden birini çekip gizli bölmeyi açtılar.Bizi içeriye bırakıp gidiceklerken ''Bari biriniz bizimle kalın'' dedim.Yankı bana bakıp birkaç saniye dşündükten sonra belindeki silahı çıkartıp elime tutuşturdu.''Bu sende kalsın.Kapıyı ben,Akın ve babam dışında kimseye açmayın.Dikkatli olun.Hemen dönücez'' diyip kirişi kapayıp gitti.Güneşin gözlerinden birkaç damla yaş firar etmişti.Milayda gözleri dolu dolu bana bakıyordu.