▫️He's eyes💚(დასრულებული)

18❤

He's eyes 🖤🦋
თავი 18
-შენ რატომ არ გესმის რომ საეჭვიანო არაფერია და მე დამნაშავე არ ვარ! რა ჩემი ბრალია თუ ვიღაც იდიოტი მოდის მეცეკვეო? რის გამო ვჩხუბობთ საერთოდ!-უცბად სიცილი დაიყწო, არ მესმოდა რა აცინებდა, შემდეგ კი მივხვდი, თურმე საუბრისას კაბას აქეთ-იქით ვაფრიალებდი, რა სულელი ვარ! მთლიანად გავწითლდი და კაბა მკერდზე ავიფარე, მან კი ისევ ეშმაკურად ჩაიღიმა და ჩემსკენ დაიწყო სვლა.
ჩემს წინ დადგა, ძალიან ახლოს.
-მაკოცე კენ.-მითხრა მან.
-თუ ასე გინდა შენთვითონ მაკოცე, მე არ ვაპ..-დასრულება არ დამაცადა , ხელი წელზე მომხვია და ტუჩებზე დამაცხრა, მომთხოვნად მკოცნიდა, თავიდან ვცდილობდი არ ავყოლოდი,მაგრამ ეს შეუძლებელი იყო, ცდუნებას ვერ გავუძელი და კოცნაში ავყევი, ხელები კისერზე მოვხვიე, ჩემი კაბა ძირს აღმოჩნდა.
სხეულზე უფრო ამიკრა, ხელებს ჩემს შიშველ წელზე დაასრიალებდა, ყველაფერს სწრაფად და მომთხოვნად აკეთებდა, ანთებული თვალებით მიყურებდა.
მალე ჩემს ტუჩებს მოშორდა , ორივე ღრმად ვსუნთქავდით, სიჩუმეს მხოლოდ ჩვენი სუნთქვის ხმა არღვევდა...
-მინდიხარ კენ, ძალიან მინდიხარ.-მითხრა მან.-არ ვიცოდი როგორ შევძლებდი იმის გამო რაც გადამხდა ჰარის სურვილის დაკმაყოფილებას, თუმცა მეც ძალიან მინდოდა ის რაც მას.
-მეც მინდიხარ ჰარი სტაილს.-ვუთხარი და ამჯერად მე ვაკოცე, კოცნა არ გაგვიწყვეტავს ისე აღმოვჩნდით მის საწოლზე, მალე ორივე მხოლოდ საცვლებით ვიყავით ერთმანეთის წინაშე, ჰარი მკერდზე და ფეხებზე მეფერებოდა, მის სასქესო ორგანოზე ვიჯექი, სახეზე მთლიანად გაწითლებული ვიყავი, მაგრამ სიბნელე იყო, მხოლოდ მთვარის შუქი გვანათებდა.
მოულოდნელად ხელი საცვალში ჩამისრიალა და ჩემს სასქესო ორგანოს შეეეხო, კვნესა აღმომხდა და კოცნა ვეღარ გავაგრძელე, ხელებით ზურგზე ვეფერებოდი, თითების მოძრაობა დაიწყო, თავი ვერ შევიკავე დ აოდნავ ზურგი დავუკაწრე, ამოიოხრა და საწოლზე გადამაწვინა.
-უკვე მზად ხარ პატარავ, მხოლოდ ჩემთვის.-მითხრა ყურთან და იქვე კოცნა დამიტოვა, ვერც კი გავიაზრე ისე უცბად მომაშორა საცვალი სხეულიდან, თვალები დავხუჭე.-თვალები გაახილე კენ, ჩემი არ უნდა გრცხვენოდეს.-მითხრა მან და გამიღიმა, თავი დავუქნიე და თვალები გავახილე, მთვარის შუქზეც კი ვხედავდი მის წვანე თვალებს, რომლებიც ანათებდნენ.
ცოტა ხანში გავთამამდი და მის სხეულს ფერება დავუწყე, მოულოდნელად საცვალი გაიხადა და ისე რომ არ ველოდი ჩემში შემოიჭრა, მთელი ძალით, ძლიერი კვნესა აღმომხდა და ფრჩხილები ზურგზე, კანში ჩავარჭე, ისიც ოხრავდა და ორივე ვცდილობდით სუნთქვა დაგვერეგულირებინა, მტკივნეული აღმოჩნდა პირველი ინტიმური კავშირი, ღრმად ვსუნთქავდი და თვალებს ერთმანეთს ვაჭერდი, რამდენიმე ცრემლი გადმომცვივდა.
-მაპატიე კენ, ვეცდები არ გატკინო.-მითხრა მან, ტკივილის შესამსუბუქებლად ტუჩებზე ნაზად მკოცნიდა და ნელა მოძრაობდა, მალე ტკივილი სიამოვნებაში გადაიზარდა, ამჯერად ჰარი მოვაქციე საწოლზე და მასზე დავიწყე მოძრაობა.-მიყვარხარ.-მითხრა მან.
-მეც მიყვარხარ.
მალე ორივემ პიკს მივაღწიეთ სიამოვნებისგან და დაღლლები გადავწექით საწოლზე.
-საუკეთესო ხარ პატარავ.-მითხრა და ძლიერად ჩამეხუტა.-ძალიან მტკივნეული იყო?
-კი.-ვუპასუხე ხმადაბლა, არ ვიცოდი რატომ ვჩურჩულებდი, მას შემდეგ როცა ცოტა ხნის წინ ბოლო ხმაზე ვკვნესოდი.
-შემდეგი ასეთი მტკივნეული აღარ იქნება.-კისერში მაკოცა და გამიღიმა, მეც ვაკოცე და მკერდზე მივეხუტე, ორივეს დაღლილებს ჩაგვეძინა, ძილის წინ კი ვფიქრობდი იმაზე თუ როგორ გამიმართლა რომ ის ჩემს გვერდითაა.
გათენდა, ჰარის ისევ ეძინა, გადავწყვიტე მისთვის საუზმე მომემზადებინა, მისი თეთრი პერანგი ჩავიცვი რომელიც მუხლებამდე მწვდებოდა და სამზარეულოში გავედი, ბლინები დავაცხე და ყავაც ავადუღე ორივესთვის, ყველაფერი მაგიდაზე ლამაზად დავალაგე და ჰარის გაღვიძებას ველოდებოდი, მანამდე კი თმა დავივარცხნე და ხელ-პირი დავიბანე.
-კეენ.-ჰარის ხმა გავიგე და მასთან მივედი.
-დილამშვიდობისა ძილისგუდავ.-ვუთხარი და გვერდით მივუჯექი.
-დილამშვიდობისა პრინცესავ.-ლოყაზე მაკოცა და ჩამეხუტა.
-ადექი რა, საუზმე მოვამზადე ჩვენთვის.
-მართლა? რა ყოჩაღი მყავხარ, ძალიან მშია, ახლავე წამოვალ.
მალე ორივე მაგიდას მივუსხედით, ჰარი კმაყოფილი სახით იღიმოდა, ჭამას შევუდექით.
-გეფიცები ძალიან გემრელია, მადობა საყვარელო, მიხარია ასეთი კარგი რომ მყავხარ.
-მიხარია რომ მოგწონს.-გავუღიმე და ჭამა გავაგრძელე.
შუადღეს დივანზე ვიწექით და ტელევიზორს ვუყურებდით.
-კენ.
-გისმენ.
-ხვალ გასაუბრებაზე მივდივარ.
-რაა? მართლა?
-ხო, ვაკანსიებს ერთი კვირაა ვეძებ და ხვალ დამიბარეს ერთ-ერთ კომპანიაში, შესაძლოა ასისტენტად დავიწყო მუშაობა.
-აუ რა მაგარია ჰარი, აქამდე რატომ არ მითხარი?-ძალიან გამიხარდა რომ ასეთი მონდომებული იყო.
-რავიცი, ახლა გამახსენდა.
-სულელო.-ჩავიცინე და ტუჩებზე ვაკოცე.
-ცოტას ვღელავ.
-ბუნებრივია, მაგრამ დარწმუებული ვარ აგიყვანენ.
-იმედია.
-დირექტორი ქალია?
-არა კენ, ასეც რომ იყოს რა?
-არაფერი.
-ჩემი ეჭვიანი.
-ოჰ, არ ვარ ეჭვიანი.
-ხარ.
-გუშინდელი გაგახსენო?
-გუშინ ყველაფერი კარგად დამთავრდა.-ჩაიღიმა მან, გამეცინა და ბალიში მსუბუქად ჩავარტყი თავში.
-ისე მეც მინდა მუშაობის დაწყება, დიზაინრად შემიძლია.
-მერე? ვაკანსიები მოვძებნოთ, თუ ძალიან გინდა.
-ხო, ამ დღეებში მოვძებნი.
-ყველაფერი გამოგვივა.-მითხრა და ხელი ჩამკიდა.
-გამოგვივა.-დავეთანხმე მას.
საღამოს სახლში დავბრუნდი რომ იქაურობისთვის მიმეხედა, ჰარიმ კიდევ ერთხელ შემთავაზა მასთან გადასვლა  საცხოვრებლად, მაგრამ ჩემს სახლს ვერ ველევი, ამ კედლებსაც, აქ ხომ იმდენი დრო მაქვს გატარებული...
მომდევნო დღეს დილით ჰარის დავურეკე და გავაღვიძე რომ გასაუბრებაზე არ დაეგვიანა, წარმატებებიც ვუსურვე, შემდეგ მეც ავდექი, სახლი მივალაგე და საუზმეც მივირთვი, ძველი ნივთები რასაც აღარ ვიყენებდი გადავყარე,ამასობაში მოსაღამოვდა კიდეც, ჰარისთვის დარეკვას ვაპირებდი როცა კარზ ზარის ხმა გაისმა.
კარი გავაღე და მაშინვე ჰარი შემოვიდა სახლში, ბედნიერი ჩანდა, იღიმოდა და გაბრწყინებული თვალებით მიყურებდა, უცბად ხელშ ამიტაცა და დამატრიალა.
-ამიყვანეს პატარავ!
-მართლა? გილოცაავ ბუუ.-ვუთხარი და ჩავეხუტე.
-ბუუ?
-ხო, მე ასე დაგიძახებ ხოლმე.
-კარგი.-ჩაიცინა და ძირს დამსვა,-რას აკეთებ?
-ვალაგებდი, ახლა უნდა დამერეკა შენთან, მოყვი რა გითხრეს.-ორივე დივანზე ჩამოვჯექით და ჰარიმ მოყოლა დაიწყო.
-ასე იყო ყველაფერი, მაგრამ მითხრეს ორი კვირა დაგაკვირდებითო.
-გასაგებია, იმედია კარგად გაუძღვები, მჯერა შენი.
-იმედია კენ.
-დღეს ხომ დარჩები? შენს გარეშე ძილი აღარ მინდა.-ვუთხარი მას და ბავშვის გამომეტყველება მივიღე.
-დავრჩები სიყვარულო, მენატრებოდი მთელი დღე.
-მეც.
-უკვე დავიძინოთ? ჯერ ადრეა...
-ჰმ, რამეს ვუყუროთ ან საერთოდაც რამე გავაკეთოთ, არ გშია?
-აუ კი, გაქვს ინგრედიენტები?
-კი, რა მოვამზადოთ მისტერ?
-აბა ინგრედიეტებს გადავხედო მის, -მაცივარი გამოაღო და გადაათვალიერა,-ჩვენ საუკეთესო თევზს მოვამზადებთ საუკეთესო საწებლით.
დაახლოებით ერთი საათი მოვანდომეთ თევზის შეწვას და მისი საწებლის მომზადებას, შემდეგ ერთად მივირთვით და წითელი ღვინოც დავაყოლეთ, რომანტიული ვახშამი უფრო გამოგვივიდა დაბალ შუქზე და წყნარ მუსიკაზე.
-პატარავ, შაბათ კვირას ხის კოტეჯში წავიდეთ გინდა?
-აუ კი, მიყვარს იქაურობა.-გავუღიმე მას.
-მეც ძალიან, იქ შენს გარდა არავინ მიმიყვანია იცი?
-ვაუ, არ ვიცოდი.
-თუ გინდა ბავშვებსაც ვუთხრათ და ისინიც დავპატიჟოთ ერთი დღით.
-კარგი იდეეა ბუ.
-მიყვარხარ.
-მეც.
იმ დღეს ჰარი ჩემთან დარჩა, უსაზღვროდ ბედნიერები ვიყავით ორივე, წვრილმანები გვიხარებდა გულს, ძალიან მიხაროდა ის რომ სასახურს იწყებდა და მიზანი ჰქონდა, ვუთხარი რომ ყველანაირად მხარში ამოვუდგებოდი როგორც შემეძლო.
შაბათი დღე გათენდა, ჰარის და მე თორმეტ საათამდე გვეძინა, წოლა რომ მოგვბეზრდა ავდექით და ვისაუზმეთ, თან დღევანდელი დღეც დავგეგმეთ, გადავწყვიტეთ შუადღისკენ ავსულიყავით კოტეჯში , ხვალ კი ბავშვებისთვისაც დაგვერეკა.
ორივე მოვემზადეთ და ჰარის მანქანაში ჩავჯექით, ჰარიმ მანქანა დაქოქა და მუსიკები ჩართო, ხან გზას უყურებდა ხან მე მიღიმოდა, ცალი ხლეი საჭეზე ეკიდა, ცალი კი ჩემს ხელზე ედო, მოულოდნელად Ed sheeranის  photograph ჩაირთო, მაშინვე ავყევი, ჰარი კი მე ამყვა მისამღერში და შესანიშნავი დუეტი გამოგვივიდა.
#ჰარი#
გაოცებული დავრჩი კენის ხმით.
-საყვარელო, იცი რომ არაჩვეულებრივი ხმა გაქვს?
-მართლა?
-ხო, დღეიდან შენი ხმა ჩემი ფავორიტია.
-ნუ აზვიადებ.
-სულაც არა.
-შენც ძალიან კარგი ხმა გაქვს ბუ.
-ბავშვობაში სიმღერაზე დავდიოდი.
-ვაუ, მგონი ბევრი რამ არ ვიცით ერთმანეთზე.-აღნიშნა მან.
-ხო, კოტეჯში რომ მივალთ გავიხსენოთ ჩვენი ბავშვობა.
მალე მანქანა სუპერმარკეტთან გავაჩერე, საჭირო პროდუქტები ვიყიდეთ და კოტეჯისკენ დავიძარით, დაახლოებით ოც წუთში სახლში ვიყავით, კენი პირდაპირ შევიდა ისე რომ არც დამელოდა და ღრმად ჩაისუნთქა ჰაერი.
-მომენატრა აქაურობა.
-მეც ძალიან, ხშირად ვიაროთ აქ.-ვუთხარი მას, თვალები გაუბრწყინდა.
-კარგი იქნება.
-მოდი პროდუქტები მაცივარში შევაწყოთ, მოგვიანებით რაიმე მოვამზადოთ.
ცოტა ხანში ორივე დივანზე მოვკალათდით , კენი ცემს ზემოდან იწვა და მეხუტებოდა.
-აბა, შენს ბავშვობაზე რას მეტყვი?-ვკითხე მას.
-ჰმ, ჩემს წარსულზე არ მომიყოლია არა?
-არა.
-მგონი დროა მოვყვე.
-გისმენ პატარავ.