promise?

■ chapter 31

"Μου λειψατε ρεεε" λεω στον Αρη και στον Ανδρεα. Φτασαμε και μας περιμεναν στο αεροδρομιο.

"Και σε εμας. Πως τα περασατε;" μας ρωταει ο Αρης.

"ΥΠΕΡΟΧΑ. Εσεις εδω;" λεω εγω

"Και εμεις καλα τα περασαμε" μας λεει ο Ανδρεας και κλεινει το ματι στον Αρη πονηρα και χαμογελαει. Ωχχ καταλαβα.

"Λοιπον. Παμε;"

"Ναι" λεμε ολοι μαζι και αποφασιζουμε να φυγουμε απο το αεροδρομιο.

[...]

"Μαμα μμ. Μου ελειψες" της λεω μολις μπαινω μεσα στο σπιτι και την αγκαλιαζω.

"Και σε εμενα αγαπη μ. Λεγε τωρα πως τα περασατε."

"ΥΠΕΡΟΧΑ. και βασικα εμ... ηθελα να σου πω και για κατι. Ξερεις... εμμ...πως να στο πω"

"Καταλαβα"

"Τι καταλαβες;"

"Μαρια μ ειμαι πολυ χαρουμενη για εσενα και ο Αλεξ ειναι πολυ καλο παιδι οποτε νομιζω διαλεξες τον καλυτερο."

"Μαμα δεν σε καταλαβαινω"

"Αγαπη μ εκανες ερωτα με τον Αλεξ. Απο χιλιομετρα φενεται."

"Εμ...ναι η αληθεια ειναι"

"Σαρεσε; ενιωσες ετοιμη;" με ρωταει με ενα χαμογελο η μαμα μ. Εμμ ειναι λιγο καπως αβολο

"Ναι... και ναι"

"Αυτο εχει σημασια" μ λεει και μ δινει ενα φιλι στο μετωπο.

[...]

Ειμαι πολυ κουρασμενη για να βγω εξω και αποφασισα να διαβασω λιγο. Ναι ξερω. Ποιος διαβαζει ενω ειναι κουρασμενος; αλλα γαμω σε 3 μερες ανοιγουν τα σχολεια. Δεν εχω και πολλες επιλογες. Η ωρα πηγε 7 και αποφασισα να ξαπλωσω λιγο γτ οντως ειμαι κουρασμενη και χωρις να το καταλαβω με πηρε ο υπνος.

[...]

"Μμμμ" λεω με μισοανοιγμενα ματια και τα ανοιγω σιγα σιγα.

"Ξυπνησε η γατουλα μ;" λεει και αμεσως ανοιγω τα ματια μ διαπλατα. Φοραω μονο ενα μπουστακι για το σπιτι που εχω και μια φορμα. Ας χτυπαει και καμια πορτα.

"Ναι. Τι κανεις εσυ εδω;" λεω ενω τον κοιταω που καθεται στην καρεκλα του γραφειου μ και σκεπαζομαι λιγο με το παπλωμα μ.

"Ελα μωρε. Μην ντρεπεσαι δεν σε ειδα και γυμνη. Αν και σε εχω δει" λεει και στην τελευταια προταση χαμογελαει. ΘΑ ΤΟ ΠΑΘΩ ΤΟ ΕΦΡΑΓΜΑ. ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΝΕΑ. ΑΧΧ ΤΙ ΛΕΩΩ.