Chapter 35
Unti-unting iminulat ni Zion ang mga mata niya. Although his sight is a bit blurry, he can still see the bright light of the white room.
Napahawak siya sa kanyang ulo dahil sumasakit ito habang umaagos ang mga memorya sa utak niya. Thereupon, he suddenly remembers what happened.
They were being tailed by someone along their way to the hospital. He was messing with that car, trying to get it lost but when he made a turn, another car collided with them, and everything went black.
Sheen! Tangina si Sheen!
Agad na bumangon si Zion at ipinagsawalang bahala niya ang pagsakit ng kanyang ulo at ng buo niyang katawan. Tatanggalin na sana niya ang IV fluid na nakakabit sa kamay niya nang mabilis siyang nilapitan ng isang nurse para pigilan siya.
"Sir wag niyo pong tatanggalin 'yan. Nagrerecover pa lang po kayo. Dalawang araw po kayong walang malay at hindi pa po magaling ang mga sugat niyo. Magpahinga muna kayo sir." Pakiusap sa kanya ng nurse
Shit dalawang araw? Paano si Sheen? Nasaan siya? Dahil dito'y nilukob ng takot at pag-aalala si Zion.
"Nasaan 'yung babaeng kasama ko? Please sabihin mong okay lang siya please..." ayaw man niyang ipakita ang mahinang side niya, hindi niya maiwasang mangiyak dahil sa sobrang pag-aalala.
"Stable na po ang kondisyon ng kasama niyo pero hindi pa rin po siya nagigising hanggang ngayon." Hindi pa rin napanatag ang loob ni Zion sa sinabi ng nurse kaya nagpumilit siyang puntahan si Sheen.
"Miss pwede mo bang sabihin kung nasaan siya? Pupuntahan ko siya ngayon din. Please nurse, ituro mo sa akin kung nasaan siya. Please!" He desperately pleaded. Hinding-hindi siya mapapalagay hangga't hindi niya mismong nakikita na okay na ang dalaga.
"Huminahon po kayo sir. Kailangan niyo munang magpagaling bago kayo pwedeng gumalaw-galaw dahil hindi pa po masyadong maayos ang lagay niyo at sigurado akong malulungkot ang asawa niyo kung malalaman niya ito." Pakiusap sa kanya ng nurse pero hindi niya talaga magawang makinig.
And so, he recklessly ejected the IV fluid and steps his feet but he instantly fell upon attempt. His legs are in excruciating pain right now and if he steps them more, it will just get worse.
Mabilis na sumaklolo sa kanya ang nurse at tinulungan siya nitong makaupong muli sa hospital bed.
Hinawakan niya ang kamay ng nurse para pakiusapan pa rin ito. "Please nurse... hindi ako pupunta doon para palalain ang lagay ko. Pupunta ako doon para gumaling kaya please.... maawa ka sa akin. Samahan mo ako sa kanya please!" Hindi na napigilan ni Zion ang mga luha niya. He wants to badly see Sheen right now and it would really kill him if he can't.
"Hintayin muna natin ang permission ng Doktor sir. Alam kong gustong-gusto niyo ng makita ang asawa niyo pero kailangan muna nating hintayin ang sasabihin ng doktor. At makakaasa po kayong dadalhin ko kayo agad sa asawa niyo kung pwede na." Paliwanag nito.
Wala ng ibang nagawa si Zion kundi ang sundin ang sinabi ng nurse at maghintay. There's no use of trying because even if he plans to go to her all day, he will just end up on the floor, helpless and pleading.
SHEEN gradually regains her consciousness with a racking feeling all over her body. When she's fully awake, she felt a hand holding hers and it is when she finds out that Zion is seated beside her bed, sleeping.
Paniguradong hindi na naman ito nakatulog sa pagbabantay sa kanya because knowing Zion, mas uunahin siya nito kaysa sa sarili nito. He's been like this since she remembers and actually, she feels sorry for him. Wala na itong ibang iniisip kundi ang kapakanan niya to the point na wala na itong time para sa sarili nito.
![](https://img.wattpad.com/cover/232816718-288-k8940.jpg)
BINABASA MO ANG
CDE 1: See You In The Dark
RomanceDusk Stefan is known for his very calm yet dangerously lethal personality. His below zero degrees vignette is beyond hostile that only the ones he cherishes the most barely gets a warm spot. In a nutshell, his name is next to stoic. Unfortunately, h...