[BOOK 2] Heart of the Innocent

Chapter 12

Chapter 12

Tinitigan ko ang mga pagkain na nakahain sa harapan namin ni Liam at tinignan siya. "are you fucking with me, Liam?" inis na ani ko, hindi niya ako sinagot instead tinitigan lang niya ang mga pagkain na nasa harap niya

"huwag mong sabihin na kailangan natin to ubusin?" inis na tanong ko ulit, wala sa loob na tumango siya.

Napatangina naman ako. He is really fucking with me right now. Sa tingin niya ba mauubos naman ang ganito kadaming putahe? aba putangina

Tumingin ako kay Liam na parang tangang nakangiti ngayon, napailing nalang ako. He's impossible. For sure lahat ng ito ay luto ni Laura, and he fucking ordered these foods to impress her. Oh good Lord, help him please.

He starts eating at ganon din ako. Sana hindi sumakit ang tyan niya sa pag-ubos ng inorder niya. Kung sanang nalaman ko kaagad na ganito kadami ang inorder niya edi sana hindi na ako nag-order pa at hinayaan ko nalang siya.

Hindi ko namalayan na nakailang subo na ko at ramdam ko na ang busog. Huminga ako ng malalim at binaba na ang kutsara at tinidor, hindi pa rin tumitigil sa pagkain si Liam. Goodness

"gago ka ba? Kung hindi mo kayang ubusin 'yan wag mong pilitin ang sarili mo" sabi ko sakaniya, pero hindi siya nakinig sa akin. Patuloy lang siya sa pagsubo ng kanin at ulam.

Napaface-palm nalang ako. What the hell, Liam. He's really out of his mind. Kailangan ko bang palabasin dito si Laura para tumigil siya kakakain? Sigurado ako na pinipilit nalang niy ang sarili niya na kumain para maimpress sakaniya si Laura. Jeez, instead na maimpress sakaniya si Laura baka mag-awa pa yung tao sakaniya.

Sinenyasan ko ang waiter para sa bill, at tumango naman ito. Tinignan ko ulit si Liam, sana okay lang siya mamaya pagkauwi sa bahay. Magtatae siguro 'to.

Pinunasan ko ang labi ko at tumayo, "I'll pay, Liam. Punta lang ako sa cr"

hindi ko na siya hinintay magsalita at dire-diretso na ko papunta sa rest room, sakto naman may salamin sa tabi ng pintuan ng restroom.

Tumigil ako saglit doon para tignan ang sarili ko, baka dugyot na ang mukha ko at hindi ko man napapansin 'yun. Nakakahiya naman syempre.

Habang nakatingin ako sa salamin ay napansin ko ang isang lalaki na nakatingin sa akin. fuck, nakakabigla naman siya. Para siyang kabute na bigla nalang sumusulpot sa salamin, akala ko may multo na kong nakikita.

Umiwas ako ng tingin, "what do you want, Calvin?" I asked him while wiping my lips. Kailangan ko iretouch ang lipstick ko. Kinuha ko ang lipstick sa pouch ko at binuksan yun.

Sumulyap ako muli kay Calvin, he's not saying anything. Tinaasan ko siya ng kilay at humarap sa kaniya habang hawak hawak pa rin ang lipstick sa kamay ko.

"are you and Liam dating?" he asked me, while staring at me or at my lips? Jeez

"we're just friends, Calvin. at bakit mo ba tinatanong sa akin 'yan? Why don't you go back to work" maarteng sabi ko at tumingin na muli sa salamin. Sinimulan ko ng lagyan ulit ng lipstick ang labi ko.

"pero sa iisang bahay kayo nakatira" sabi niya sa akin

"why do you care?" bored na sabi ko sakniya

"because I like you"

sinara ko na ang lipstick ko at tinignan siya ng maigi, "you never like me, Calvin. You like me as Luna, not as me so shut the fuck up" sabi ko sakniya at tinago na ang lipstick

Umiling siya sa sinabi ko, "you are wrong. Tanggap kong hindi ka nga si Luna but I really like you" diin na sabi niya sa akin.

Pagak akong natawa, I point myself at him. "you like me because I looked like your first love and I totally understand that" sabi ko

Binababa ko na ang pagkaturo sa mukha ko at tinignan siya ng diretso

"stop telling me that you like me if in the first place you liked someone else and that's my fucking cousin. Stop confessing like a fucking idiot if you're looking at me like you're seeing Luna" madiin na sabi ko sakaniya

Nagulat naman siya at hindi nakapagsalita dahil tama ako. Kitang kita sa mata niya kung paano siya tumingin sa akin bawat beses na nag-uusap kami. His eyes can't deny it.

Peke akong ngumiti sakaniya, "kaya huwag mo kong habulin na para bang totoo ang nararamdam mo sa akin. You are just guilty from what you did to Luna back then" sabi ko sakaniya at naglakad na.

Bago ko siya lagpasan ay tinapik ko muna ang balikat niya, "first of all, I never like you as Luna liked you before because I liked Casper more" sabi ko sakaniya na ikinatigas niya sakaniyang kinatatayuan.

What I said was real, mas gusto ko nga si Casper una ko palang silang nakitang dalawa. Pinakita sa akin noon ni Luna ang litrato nilang dalawa at mas feel ko ang mga tingin ni Casper kaysa kay Calvin. Maybe I liked bad boys like Miller. What a fucking ass.

Pagdating ko sa table namin ni Liam ay nakapalumbaba na siya, he's tired from eating. Mukhang hindi na rin kami makakapag-ikot-ikot nito.

Kinuha ko ang receipt sa mesa at naglagay ng ilang libo, wala akong choice kundi sagutin na rin ang inorder ni Liam. Wala na ata siyang lakas magdrive nito. I tapped his shoulder

"Let's go home" mahina siyang tumango, at hinawakan ko ang braso niya papaalis ng restau. Sumulyap ako muli sa likuran and I saw Calvin standing like an ass inside.

Umiwas na ko ng tingin at pumasok na kami ni Liam sa kotse. Ako na ang nagdrive dahil ang tahimik na niya at hawak hawak pa niya ang tyan niya. Natatae na ba siya?

I chuckled, "natatae kana ba? Tell me para alam ko kung bibilisan ko ang pagmamaneho" I asked him

mabilis siyang umiling, " I just want to lay down. fuck nakakapagod pala kumain ng marami" usal niya

lalo naman akong natawa sakaniya, "sino ba naman kasing tanga ang oorder ng ganon karami, jusko. Buti nalang nakapagwithdraw ako"

"ako nalang sana ang nagbayad ng inorder ko" sabi niya pero umiling ako at pinaandar na ang makina ng kotse.

"next time mo nalang ako libre, ang gawin natin ngayon ay umuwi na at para malabas mo na ang sama ng loob mo sa tyan" sabi ko

kahit hindi niya sabihin sa akin ay alam kong kanina pa niya pinipigilan tumae, shy Liam. Ayaw lang talaga niya umamin dahil sobrang kahihiyan 'yun.