3. Bölüm

2K 82 10
                                    

Neden bir insan başı yerinden oynamayacak şekilde fazlasıyla içerdi ki? Başımı kaldıramıyordum. Alt tarafı annem bana tokat atmıştı küçük bir olay gibiydi fakat benim için durum hiç de öyle değildi. Hayatımda ilk defa böyle bir şey yaşamıştım.Yaşadıysan yaşadın yat uyu. Ne diye kalkıp gece kulübüne gidiyorsun? Kendime sinirliydim. Ufacık bir olay için kalkmış gece kulübüne gitmiş içmiştim. Hayır yani hiç bir şey de hatırlamıyordum ki. En son gittim kulübe, Asaf denilen o adama selam verdim sonra içecekten bir kaç yudum aldım. Sonrası yok. Ufak ufak bulanmış kafam ki gerçekten hiç bir şey hatırlamıyordum.

Odama nasıl geldim, o mekandan nasıl çıktım? Hiçbir şey hatırlamıyorum.

Başım o kadar fazla ağrıyordu ki gözlerimi bile açamıyordum. Gözlerimi açıp annemlere görünmeden evden çıkıp hastaneye gitmeliydim.

Ama öyle olmadı.

Sıkıca yumduğum gözlerimi açtığımda odam da değilbir otel odasındaydım. Üzerimdeki battaniyeyi ittirip üstümdekilere bakındım. Dün giydiğim kıyafetler hala üzerimdeydi. Kasıklarımda bir sızı yoktu, bacaklarım da gayet enerjikti.

Yataktan kalkarak odayı inceledim. Yatağın yanında komodin, dolap, masa yani bir otel odasında ne varsa bu odada vardı. Odanın içinde bulunan lavabonun kapısını gördüğümde koştur koştur kapıyı açarak içeriye girdim. Aynadan yüzüme baktığımda eyelinerimin akmış olduğunu rujumun da silik bir iz bıraktığını gördüm. Lavabodan çıkıp çantamın nerede olduğuna bakmak için gözlerimi etraf da gezdirdim. Sandalyenin üzerindeydi. Çantadan mavi kot pantolonumu ve üzerine toz pembe belde biten bir tişörtümü alıp lavaboda üzerime geçirdim. Rastgele elime ne gelirse koymuştum. İyi de yapmışım.

Saçlarımı yana atarak hızlı bir şekilde örüp, yüzümü bolca suyla yıkadım. İçeri geçip yatağa oturduğumda düşüncelere beynimi esir tutmuştu.

Büyük bir sorunumuz vardı. Ben buraya nasıl geldim?

Geceye ait aklımda en ufak bir kırıntı bile yoktu. En son içiyordum sonrası gerçekten yok. Ha bir ara da çöp konteynerına doğru eğilip kusmuştum. Ama gerçekten hiçbir şey hatırlamıyorum.

Hiçbir şey bilmiyor olabilirim fakat kameralar da mi bir şey bilmiyor. Bekle beni otelin güzel kameraları ne haltlar yediğimi öğrenmeye geliyorum.

Çantamı koluma geçirerek odadan çıktım. Resepsiyona indiğimde resepsiyondaki kadın değil genç bir beyefendiydi. "Merhabalar. 791 numaralı odanın ücretini ödeyecektim."

Kaşlarını çattı. "Hanımefendi 791 numaralı odanın ücreti ödendi. Bir yanlışınız olmasın."

Nasıl ya, kim ödeyebilir ki? " Peki, kim ödedi?"

Gözlerini kaçırdı. "Gizli bilgi hanımefendi söyleyemem."

DİLHUNHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin