Take Me

Διχασμένες έλξεις

Το πρώτο μου μάθημα είχε ολοκληρωθεί, όταν ξεκίνησα να οδεύω προς το αμφιθέατρο. Κάθε φορά ανυπομονούσα να τον δω και σήμερα ακόμη πιο πολύ. Ήμουν χαρούμενη που θα κάναμε μαζί την ερευνητική εργασία και ήθελα να περάσω περισσότερο χρόνο μαζί του.

Μπήκα στην αίθουσα και έκατσα στην πλέον καθιερωμένη θέση. Η αίθουσα ήταν σχεδόν γεμάτη, όταν ο Στέφανος μπήκε και έκανε αισθητή την παρουσία του. Τα μάτια μου καρφώθηκαν επάνω του. Σήμερα φορούσε ένα γαλάζιο πουκάμισο και ένα μπλε σκούρο παντελόνι. Ήταν τόσο εντυπωσιακά όμορφος, που ήμουν σίγουρη ότι όλοι στην αίθουσα είχαν εκστασιαστεί από τη θέαση του. Η Catherine από δίπλα με σκούντηξε, χωρίς να πάρει το βλέμμα της από πάνω του.

«Καλημέρα. Ελπίζω να είστε καλά και η πρώτη σας εβδομάδα να ήταν ενδιαφέρουσα. Και φυσικά, δεν γίνεται να μην τελειώσει και με ενδιαφέρον, με την αγαπημένη σας θεωρία της Κοινωνικής Ταυτότητας.» αστειεύτηκε και ακούστηκαν γελάκια. Σήμερα φαινόταν πιο χαλαρός και ευδιάθετος.

«Πριν επαναλάβουμε τη θεωρία, θα σας αναθέσω εκ μέρους του κυρίου Johnston την εβδομαδιαία εργασία σας. Αυτό που πρέπει να κάνετε είναι να αξιολογήσετε τις δύο θεωρίες που διδαχθήκατε αυτήν την εβδομάδα. Και τι εννοώ να αξιολογήσετε: πρέπει να αναλύσετε τα θετικά και τα αρνητικά κάθε θεωρίας. Δηλαδή, να εξηγήσετε τι συνεισφέρουν, κατά πόσο μπορούν να εφαρμοστούν στην πραγματική ζωή, τι λαμβάνουν και τι δε λαμβάνουν υπόψη τους για την ανθρώπινη φύση και ό,τι άλλο νομίζετε. Το deadline είναι την επόμενη Παρασκευή στις 12 το βράδυ.» εξήγησε και μας άφησε λίγο χρόνο να σημειώσουμε.

Το βλέμμα του έπεσε επάνω μου. Του χαμογέλασα και ανταπέδωσε γλυκά.

«Ωραία ας προχωρήσουμε. Ως αρχή για το χτίσιμο της θεωρίας, παίρνουμε μια πολύ βασική ανάγκη του είδους μας. Και αυτή είναι;» προσπάθησε να κάνει το μάθημα πιο διαδραστικό.

Σήκωσα το χέρι μου και δεν άργησε να μου δώσει το λόγο.

«Εσύ είσαι η Γαλανού αν δεν απατώμαι.» υποκρίθηκε και βλέποντας την καταφατικό μου νεύμα μου έκανε νόημα να πω.

«Την ανάγκη του ανήκειν σε ομάδες. Το αίσθημα της ιδιότητας του μέλους είναι η βάση για την κοινωνική μας ταυτότητα.» απάντησα ολοκληρωμένα και μου χαμογέλασε.

«Πολύ σωστά. Πέρα από την προσωπική μας ταυτότητα, έχουμε και μία κοινωνική. Ανήκουμε, λοιπόν, σε αμέτρητες ομάδες, είτε από επιλογή, είτε επειδή γεννηθήκαμε ως μέλη σε αυτές.» έκανε μια παύση και περπάτησε στην άλλη άκρη.