CV Trilogy 2: KRISTHEL JOY BESIN ✓

CHAPTER 16

"GAGA MAGIINGAT ka do'n." Bilin sa kaniya ng kaibigan niyang maagang gumising para tulungan siya sa pag-aayos ng ilan sa kaniyang mga gamit.

"Knock, knock." She glanced at Angel peaking on the already opened door of her room. "Iiwan mo na talaga kami?"

"Gaga, 'di naman ako magtatagal do'n."

"Hindi magtatagal kasi 'di ka na uuwi."

"Dadalaw ako promise. Kayo pa ba matitiis ko? Ayokong ilibing kayo nang dahil lang namatay kayo sa gutom. Nakakapagod maghukay ng libingan noh." She chuckled in sarcasm.

Sa totoo lang ay pinapagaan niya ang sitwasyon. Mabigat sa kaniyang loob na umalis ngunit wala na siyang magagawa. After six years, this will be the first time for her to live in a house without her friends. Masyado na siyang nasanay sa presensya ng mga ito. More than that, she will miss them so much.

"Bakit na try mo na ba?"

"Hindi pa pero libingan mo ang unang-una kong huhukayin 'pag nagkaton." Sagot niya sa kaniyang kaibigang si Angel na nakadapa sa kaniyang kama. Linggo ngayon kaya wala itong pasok sa trabaho.

"Ipapa-bulldozer ko na lang 'yong sa 'yo para 'di ako mapagod." Pamimilosopo nito.

"Joy, paano na kami mabubuhay?" Pagdadrama ng kaniyang kaibigan na si Jasmine. "Siguradong ang cause of death namin ay starvation."

"Oh kaya allergy sa 'kin." Segunda ni Angel.

Angel was allergic on dirty places, period. Moreover she has an asthma that will attack if triggered. At sigurado siyang sa kasipagan ng kaniyang mga kaibigan ay mamamahay ang agiw sa kanilang penthouse. Note the sarcasm.

Mabigat siyang napabuntong-hininga at isinarado ang isa sa kaniyang maleta. Ayaw siyang umalis ng mga ito ngunit limang maleta lang naman ang pinadala sa kaniya ng mga hinayupak. Hindi naman halata na ayaw na siyang pabalikin ng mga kaibigan niyang may saltik talaga sa ulo.

She knows that her friends were both happy for her. Not because she's finally leaving- because that'll never be the reason. But she can see their hopeful eyes that she'll finally try to fix her relationship with her husband. They wanted her to be happy. Sure thing they're always happy and laughing together, but her friends obviously wanted her to finally start a new life for her own good. And that new life includes her husband and a still blurry image of a complete family with a baby.

Alam niyang hindi sila habang-buhay na magiging magkakasama, ngunit mananatili nilang susuportahan ang isa't-isa. They will always be on each other's back.

Sa totoo lang ay hindi niya masasabing makakabalik pa siya sa pagtira sa iisang bubong kasama ang mga ito, kagaya noon. If and only if she'll be able to fix her marriage with Curse while they're staying with his parents, she's sure that he'll ask her to move in with him. Hindi sarado ang kaniyang isip para sa bagay na iyon. They're married. There's no wrong with that.

Humarap siyang may matamis na ngiti para sa kaniyang mga kaibigan. She doesn't want them too see her cry. Why does moving in another house without these two crazy bitches would be this heavy?

"Kapag sinaktan ka niya, umuwi ka agad." Angel said with a tight smile.

"Tapos hindi na namin siya palalapitin sayo."

She sighed audibly. They're both being overprotective as usual. Her heart swoon in so much happiness. She's so damn lucky to have these two. Kahit pa nga nagsasawa na siya sa pagmumuka ng mga ito.

She wanted to laugh at that thought.

"Oo mga, Gaga. Uuwi ako agad."

Sabay silang napalingon sa direksyon ng pintuan nang marinig nila ang doorbell.