çıkmaz yolların uykulu yolcuları // kaisoo

10 - ben şizofren değilim ama en çok bana gülmek yakışıyor

Okulda bulaşılmaması gereken hatta Sehun'un bunu ezbere bildiği belli gruplar vardı. Bunlardan bir tanesi yarısının bizim sınıftan çıktığı ponpon kızlar takımıydı. Tehlikeli olmasına tehlikelilerdi evet ama onların çok daha farklı ve Jongdae ile olan teorilerimize göre çok daha fantastik özellikleri vardı.

Pekala, evet bizi hatta Venüs belediyesini severlerdi. Yani en azından saçma sapan davranışlarını bizden uzak tutarlar, az hatta biraz bile olsun bizi ilgilendirecek haberler yaymazlardı okula.

Fakat o gün, sınav haftasında ve tüm evrenin belası matematik öğretmeninin ince ve bir o kadar da kulak acıtan sesini dinlerken hiçbir şey eskisi gibi değildi. Evren ahalisinden olmanın iyi ve kötü yanları vardı. Öncelikle, her şeyin bedelini güzel kalbinle ödemek zorunda kalır, sorunlara karşı da donunu yakardın. Bunlar pek tabii kötü yanlardı. İyi yanlar ise... Var mıydı? Yoktu yoktu... Yani...

Varsa bundan pek de haberdar olmadığımız kesindi.

İşte o gün, evren ahalisi ile konuşamadığımız hatta daha çok iletişim kurmaktan kaçındığımız o günde bir kız ponpon takımının neden bizimle uğraşmak isteyecek kadar sinirlediğini sorguluyordum. Herkesin elbette kötü günleri olurdu evet ama bu biraz daha kötünün de kötüsü gibiydi. Yahu koca okulda sinir ola ola bir avuç evrenin sivilce savar püsküllü muhafızları mı sinir olurdu bir grup aptal? Sorgulanması gerekiyordu. Bundan çok kaçınsak da sorgulamamız gerekiyordu.

Gözümün önüne iyi bok yedin tablosu düşerken yumruklarımı sıktım ani ve ufak bir sinirle. Bana hakaret ediyor hatta tüm bunlarla çokça dalga geçiyor gibiydi ancak elbette benim de yeneceğim günler gelecekti.

Evren ahalisine yazdığım, evren ahalisiyle yaşamaktansa orospu olur pavyona düşerim daha iyi, İsimli kitabın yaklaşık beşinci sayfasının üçüncü paragrafında bir söz geçer. Hayal kırıklığımın yazısonsuz, hayallerimin kışıçabuk geçer. Çünkü hep iyi gibi duran şeyler kısa, başına bela olabilecek kapasitede adam öldürmekten çekinmemek kadar kudurtan şeyler de uzun gelirdi. Evren ahalisini eğer en ufağından tanıdığınızı iddia edebilecek kadar bilgiye sahip olduğunuzu düşünüyorsanız ya da siz de bu evrenin ahalisindenseniz bilmeniz gereken en önemli iki kelime, yazısonsuz ve kışıçabuktur. Çünkü bizim en büyük hayal kırıklıklarımız bir matematik defterinin ya da bir yatak başlığını süsleyen yazısonsuz kelimesi, en büyük hayalimizi ise kalbimizin ya da kalemimizin üzerinde yazan kışıçabuk kelimesi temsil ederdi.

Buhranlı bir gece iyi bok yedin tablosunu izlemekten dolayı yorulmuş iken galaksi teyze evin tavanına, "en büyük hayal kırıklığım hayatı yaşamaktan çok hayatlara seyirci olmaktı." Yazıyor ve sonra ekliyor, "son bulmayacak çünkü benim hayal kırıklığımın yazısonsuz ve bir kez kapıma yaz uğradı mı, o zaman kaybederim." Altında ufak harflerle neşeli gibi duran ama bir o kadar da acı içeren bir yazıyla, "yaz kapımızda!" Yazıyor. Acıttı.

Satürn örümceği ağlamaktan şişen gözleriyle yatağında ufak çaplı bir depresyon geçirir iken yatak başlığına şunları yazıyor: "En büyük hayalim Jongdae'nin yalayıp yuttuğu gerçek duygulardan birini yaşamaktı. Kış kapımda! Biliyorum biliyorum... kışıçabuk, geçip gidecek..."

Profesör yani yan galaksinin yan profesörü en sorgulamalı sabahında etrafına bakıyor ve tam kitaplığının üstüne kışıçabuk yazıyor. "Bu hayalleri kışıçabuk aptal bir profesörden fazlası olamam. Yazı da kışı da kapımda ahali. Korkarım ki ölmek üzereyim. K.B.L 119" (kurtar beni lütfen 119)

Fakat günler sonbaharın sonunu işaret ettiğinde yazdığım, evren ahalisiyle yaşamayacaksam orospu olmanın ne faydası var? İsimli kitabın on beşinci sayfasının ilk paragrafında şunları söylüyorum. "Hayaller bizi bırakır ama hayal kırıklıkları asla! Bu yüzden evren ahalisi, hayallere sonsuz gibi gelen sürelerle odaklanmaktansa hayal kırıklıklarından ders çıkarmaya bakın. Çünkü bir başına kaldığınızda sizi sadece dertleriniz yalnız bırakmaz. Onlar hep oradadır. Ve korkarım ki... bizim bitmeyecek dertlerimiz, uçup giden hayallerimiz oldukça da bu dünya dönmeye devam edecek. Sonsuz yazlar ve çabuk kışlarda buruşalım."