Zawgyi 🌴
ဝမ္ရိေပၚႏိုးလာေတာ့အခန္းတစ္ခုလံုးအႏွံ႔
လိုက္ၾကည့္သည္။ တစ္ေနရာအေရာက္မွာေတာ့
အၾကည့္ေတြကိုရပ္ျပစ္တယ္။ မရပ္လို႔လဲမရဘူးေလ၊
ေရွာင္က်န္႔ကသူ႕အနားကိုေျဖးေျဖးခ်င္း
ေလွ်ာက္လာေနတာကိုး။
"ေကာင္စုတ္ေလး ႏိုးလာတာေစာသားပဲ..
မဟုတ္ရင္ေတာင္ မင္းကိုေရနဲ႔ပတ္ၿပီးႏိႈးမလို႔"
ရိေပၚခ်က္ခ်င္းေတြ႕ရာေစာင္နဲ႔အဝတ္စလစ္
ျဖစ္ေနတဲ့ခႏၶာကိုယ္ကိုေကာက္ပတ္လိုက္တယ္။
ေအာက္ပိုင္းဆိုတာလည္းလႈပ္ေတာင္
မလႈပ္ႏိုင္ဘူး။
"ခင္ဗ်ား အနားမကပ္ခဲ့နဲ႔ေနာ္"
ဒီေကာင္ေလးအေျပာမွာမ်က္ခံုးတစ္ခ်က္ကို
ပင့္တင္မိတယ္။
"ခင္ဗ်ားညတုန္းကေျပာတာမွတ္မိတယ္မလား"
"ငါ ဘာေျပာမိလို႔လဲ"
မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေမးလိုက္ေတာ့..
ေကာင္ေလးကစိတ္တိုတယ္။
"ဘာေျပာရမွာလဲ ကြၽန္ေတာ္အေမကို
ေဆးကုေပးမယ္ဆိုတဲ့စကား"
"ေအာ္!!
ထပ္ဖန္မ်က္ခံုးတစ္ခ်က္ကိုပင့္တင္မိေတာ့
ေကာင္ေလးကလဲမ်က္ေမွာင္က်ံဳ႕ၿပီး။
"ဒီမွာဘဲႀကီး စားၿပီးနားမလည္ ဝါးၿပီးမ်ဳိခ်
လာမလုပ္နဲ႔ ရင္ထဲမွာပန္းေတြပြင့္ေနတာ
မဟုတ္ဘူး နားလည္လား"
"ေ-ာက္စကားမ်ားလိုက္တာ စိတ္ေအးေအးထားမွေပါ့"
အနားကိုကပ္သြားကာဆံပင္ေလးဖြလိုက္ေတာ့
ရိေပၚတစ္ခ်က္တြန္႔သြားတယ္။
"ငါကတိမဖ်က္ဘူး ဒါေပမယ့္ အခုေလာေလာဆည္
ငါ့စိတ္ႀကိဳက္ေနေပး ငါႀကိဳးဆြဲရာ ကတဲ့
အ႐ုပ္တစ္႐ုပ္လိုေနေပး"
"ဘာ!!!
ေရွာင္က်န္႔အတြက္အၾကင္နာေမတၱာေတြက
အျဖဴလားအမဲလားဆိုတာမသိတဲ့အထိပဲ၊၊
တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္တတ္တာကိုက
သူ႕အက်င့္တစ္ခုလိုပဲ။
"ေျပာတာၾကာတယ္!!
ေျပာရင္းဆိုရင္း အိပ္ယာေပၚဆြဲလွဲလိုက္တဲ့
ေရွာင္က်န္႔ေၾကာင့္ ရိေပၚမွာေႏြေခါင္ေခါင္
မိုးႀကိဳးပစ္ခံလိုက္ရသလိုျဖစ္သြားေတာ့တယ္။
YOU ARE READING
💕အၾကင္နာအင္အား ❤💕အကြင်နာအင်အား ❤S1 👑Complete👑
FanfictionUnicode 🍁 Zawgyi Zhanyi18+ျဖစ္တာေၾကာင့္အသက္မျပည့္ရင္ မဖတ္သင့္ပါ 😁 Zhanyi18+ဖြစ်တာကြောင့်အသက်မပြည့်ရင် မဖတ်သင့်ပါ 😁
