Zawgyi 🌴
မမဝမ္ခ်င္ကအနားကိုတစ္ေျဖးေျဖးတိုးလာကာေဘးခ်င္းကပ္လွ်က္ဝင္ထိုင္တယ္။ၿပီးေတာ့ရိေပၚဆံသားေတြကိုတစ္ခ်က္ထိုးဖြကာသူ႕ကိုျပဴးေၾကာင္ေၾကာင္ၾကည့္ေနတဲ့ရိေပၚကိုၿပံဳးျပၿပီး။
"ဘာလို႔အဲ့ေလာက္ထိၾကည့္ေနတာလဲ ရိေပၚ မျမင္ဖူးတဲ့လူေတြက်ေနတာပဲ"
"အာ.. မမဝမ္ခ်င္က႐ုတ္တရက္ႀကီး ထူးထူဆန္းဆန္းေရာက္လာလို႔ေလ ရိေပၚအံ့ဩသြားတာ"
သူ႕ကိုေစ့ေစ့ၾကည့္ကာျပန္ေျပာလာတဲ့ရိေပၚေၾကာင့္ဝမ္ခ်င္တစ္ေယာက္ခပ္ဟဟရယ္ၿပီး။
"အံ့ဩစရာမရိွပါဘူး မမက ရိေပၚကိုလြမ္းလို႔လာေတြ႕တာ"
"ဟုတ္.. "
မနီးမေဝးမွာရိွေနတဲ့လူႀကီးကိုမသိမသာခိုးၾကည့္လိုက္ေတာ့နဂါးမ်က္ေစာင္းႀကီးနဲ႔စူးစိုက္ၾကည့္ၿပီးအနီေရာင္အရည္တစ္ခ်ဳိ႕ကိုေမာ့ေသာက္ေနတာေတြ႕ရတယ္။
သြားၿပီေပါ့ လူႀကီးျမင္သြားၿပီေလ။
"ရိေပၚေလး မမကိုမလြမ္းဘူးလား"
ထိုစကားအဆံုးသူ႕မွာအင္တင္တင္နဲ႔ျပန္ေျဖဖို႔အတြက္စကားတို႔ကရိွမေန။
"အာ.. လြမ္း!! လြမ္းတာေပါ့ မမရဲ႕"
"လိမၼာတယ္ "
ဆိုၿပီးခပ္အုပ္အုပ္ဆံသားမ်ားကိုလက္နဲ႔ေဆာ့ကစားေနျပန္တယ္။လူႀကီးရိွေနတာကတစ္ေၾကာင္းမမရဲ႕ထိုအျပဳမူေတြနဲ႔မရင္းႏီွးတာကတစ္ေၾကာင္းနဲ႔မ်က္ႏွာပူရပါတယ္။
"မမဝမ္ခ်င္း!!?
"ၿငိမ္ၿငိမ္ေန ရိေပၚ.. ကေလးက်ေနတာပဲ ႏႈတ္ခမ္းမွာဆီေတြေပႀကံေနတယ္"
ေျပာရင္းသြယ္လ်လ်လက္ေခ်ာင္းေလးေတြနဲ႔ႏႈတ္ခမ္းလႊာေလးေတြကိုဖိသုတ္ေပးလာသူ။အဲ့ဒီထက္ပိုၿပီးအံ့အားသင့္စရာေကာင္းတာကႏႈတ္ခမ္းလႊာေလးေတြကိုဖီသုတ္ေပးၿပီးတာနဲ႔မမဝမ္ခ်င္းကသူ႕လက္မွာေပႀကံေနတဲ့ဆီေတြကိုေသခ်ာၾကည့္ကာထိုလက္အားပါးစပ္ထဲထည့္လိုက္ေလျခင္း။
"ဟင္!!
"ခ်ဳိတယ္"
"မမ!!!
YOU ARE READING
💕အၾကင္နာအင္အား ❤💕အကြင်နာအင်အား ❤S1 👑Complete👑
FanfictionUnicode 🍁 Zawgyi Zhanyi18+ျဖစ္တာေၾကာင့္အသက္မျပည့္ရင္ မဖတ္သင့္ပါ 😁 Zhanyi18+ဖြစ်တာကြောင့်အသက်မပြည့်ရင် မဖတ်သင့်ပါ 😁
