(32)

3.9K 252 27
                                    

Zawgyi 🍁

"ယြဲ႕ေအာ္!!

ၾကားဖူးသေယာင္ရိွတဲ့အသံေလးေၾကာင့္ယြဲ႕ေအာ္မ်က္လံုးေတြဖြင့္လာခဲ့သည္။

"ယီြပင္း"

"ေျဖးေျဖးထ "

ယီြပင္းကလက္ထဲမွာထမင္းပန္းကန္ေလးကိုင္လို႔၊ၾကည့္ရတာေမတၱာလက္က်န္ေလးနဲ႔လာခဲ့သည္ထင္ပါတယ္။

"အစ္ကို!! နင့္! ကို ဘာ.. ဘာမွ မေျပာဘူးလား"

ယြဲ႕ေအာ္အားတင္းကာတစ္လံုးခ်င္မပီမသေျပာလိုက္ေတာ့ယီြပင္းလဲအမည္မသိခံစားခ်က္ေၾကာင့္ရင္ေတြဆစ္ခနဲပဲ။

"သခင္ႀကီးက ယြဲ႕ေအာ္ကိုထမင္းေကြၽးခိုင္းလိုက္တာ"

ၿပီးၿပီေလ!! ဒါပဲေပါ့ ယီြပင္းရဲ႕စိတ္ထဲမွာ အစ္ကိုကလြဲၿပီး ဘယ္သူ႕ကိုမွပထမေနရာမေပးခဲ့ဖူးဘူး။

"လာခဲ့.. ငါထမင္းခြံ႕မယ္"

ဇြန္းနဲ႔ခပ္ယူကာပါးစပ္နားကိုေတ့ေပးလာတဲ့ထမင္းကိုယြဲ႕ေအာ္ျငင္းဆန္ခ်င္တဲ့သေဘာနဲ႔မ်က္ႏွာေလးလႊဲလိုက္ၿပီး။

"ယီြပင္း!!

မ်က္ရည္ဆက္လက္နဲ႔ေခၚလာတဲ့ယြဲ႕ေအာ္ေၾကာင့္ယီြပင္းမွာဘာလုပ္လို႔ဘာကိုင္ရမွန္းမသိ။

"ဘာေျပာမလို႔လဲ ယြဲ႕ေအာ္"

ယြဲ႕ေအာ္ခပ္ေရးေရးေလးၿပံဳးလိုက္တယ္။အစ္ကိုဆီကေနလွ်ာမျဖတ္ဖို႔ေတာင္းဆိုခဲ့တာကဒီေန႔အတြက္ဘဝေနဝင္ခ်ိန္မွာေျပာခဲ့ခ်င္တာေျပာရေအာင္လို႔ပဲ။

"အစ္ကို ငါ့ကိုစိတ္တိုေနေသးတယ္လား"

ထိုအခါယီြပင္းကသက္ပ်င္းတစ္ခ်က္ခ်လိုက္တယ္။ဒီလိုအေျခေနမွာစိတ္မတိုလို႔ရပါ့မလား။ယြဲ႕ေအာ္ရဲ႕ျဖတ္ၿပီးသားလက္ေခ်ာင္းေတြကိုသခင္ႀကီးကရက္စက္စြာပဲသူ႕ရဲ႕ခ်စ္လွစြာေသာေခြးေတြကိုေကြၽးလိုက္တယ္ေလ။

"အင္း..သခင္ႀကီးစိတ္ဆိုးေနေသးတယ္"

"ငါ ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔!! နင့္ကို ေျပာ.. ေျပာခဲ့ခ်င္တာ ရိွတယ္ အနားကိုတိုးလာခဲ့"

တစ္လံုးခ်င္းေျပာထြက္လာတဲ့ေကာင္မေလးရဲ႕မ်က္ႏွာကေသြးေရာင္မရိွေတာ့သလိုျဖဴေလ်ာ့ေနသည္ကိုေတြ႕ရေပလိမ့္မည္။ထို႔ေနာက္သူလည္းပဲအနားကိုစိတ္မေကာင္းစြာနဲ႔တိုးကပ္သြားေတာ့ယြဲ႕ေအာ္ရဲ႕စကားသံတို္းတိုးကဤကဲ့သို႔။

💕အၾကင္နာအင္အား ❤💕အကြင်နာအင်အား ❤S1 👑Complete👑Nơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ