(26)

3.6K 260 15
                                    

Zawgyi 🍁

"အား.. ေတာ္ေတာ့.. မရေတာ့ဘူး"

ဘယ္လိုပဲ႐ုန္းကန္ေအာ္ဟစ္ေနပါေစေရွာင္းက်န္႔ကသူ႕ေပၚကေနအုပ္မိုးကာတရစပ္နမ္းရင္းလႈပ္ရွားေနသည္။သူ႕မွာလဲနာက်င္လြန္းလို႔ေပါက္ၿပဲေနတဲ့ႏႈတ္ခမ္းလႊာေလးကိုဖိကိုက္ထားရတဲ့အျဖစ္။

"ဦး!! ေတာ္ေတာ့လို႔"

"ပါးစပ္ပိတ္ထား "

ထိုခပ္မာမာအသံေၾကာင့္ၿငိမ္သတ္သြားကာက်ိတ္ခံလိုက္ဖို႔သာဆံုးျဖတ္လိုက္ေတာ့တယ္။နာက်င္လြန္းလို႔မ်က္ရည္ပူေတြပင္စီးက်ေလၿပီ။

"အား..အရမ္းေကာင္းတယ္ ရိေပၚ "

"အာ့.. ကြၽန္ေတာ္သက္သာေသးတာမဟုတ္ဘူး"

"ငါသိတယ္ ၿငိမ္ၿငိမ္ေနစမ္းပါ"

ၾကာေတာ့မ်က္လံုးေဝ့ဝါးလာကာေခါင္းကလဲခ်ာခ်ာလည္လာၿပီ။နာက်င္လြန္း၍အျပစ္မဲ့သည့္အိပ္ယာခင္းေလးကိုလက္နဲ႔ခပ္တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္ထားကာအသံမထြက္မိေအာင္ႏႈတ္ခမ္းသားတို႔ကိုကိုက္ေနေသးသည္။ေရွာင္းက်န္႔ကေတာ့သူ႕ကိုယ္ေပၚကေနယခုထိလိုအင္ေတြကိုျဖည့္ဆည္းေနတုန္း။

"အား..ေကာင္းတယ္ ရိေပၚ အရမ္းေကာင္းတယ္ "

ေျပာရင္းလည္တိုင္ေလးကိုစုတ္ယူနမ္း႐ိႈက္လာျပန္၏။မၾကာခင္မွာပဲရိေပၚတစ္ေယာက္နာက်င္မႈဒဏ္ေၾကာင့္သတိလစ္သြားေလရဲ႕။ထိုေတာ့မွေရွာင္းက်န္႔လည္းပဲၿပီးေျမာက္ျခင္းဆီသို႔။

ထို႔ေနာက္ရိေပၚအဝင္ဝေလးထဲကေနသူ႕အရာကိုျပန္ထုတ္ကာအိပ္ယာေပၚမွာသတိလစ္သြားတဲ့မ်က္ရည္ဆက္လက္နဲ႔ေကာင္ေလးကိုနမ္း႐ိႈက္သည္။ၿပီးတာနဲ႔ထိုေကာင္ေလးကိုလြတ္ထြက္သြားမွာဆိုးသည့္အလားရင္ခြင္ထဲကိုထည့္ကာတင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ဖက္ရင္းငိုမိသည္။

"ေတာင္းပန္ပါတယ္..ငါစိတ္မထိန္းလိုက္ႏိုင္ဘူး မင္းကိုနာက်င္ေစမိၿပီ!! အဲ့ဒါကလဲ မင္းကို ဆံုး႐ံႉးရမွာေၾကာက္တဲ့စိတ္ေၾကာင့္ပါ"

ေျပာရင္းရင္ထဲစို႔နင့္လာကာရင္ခြင္ထဲကေကာင္ေလးကိုငံု႔ၾကည့္လိုက္သည္။ထို႔ေနာက္စိတ္မထိန္းႏိုင္စြာပဲတစ္ခ်က္ငံု႔နမ္းလိုက္တယ္။

💕အၾကင္နာအင္အား ❤💕အကြင်နာအင်အား ❤S1 👑Complete👑Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz