Yaralı Geçmiş

20.bölüm

Derinden
Dağılmış bir vaziyette hastaneden çıktım başımın dönmesiyle bahçede bir bank bulup oturdum ve daha fazla dayanamayıp ağlamaya başladım bir yandan allaha dua ediyordum.
"Allahım ne olur ne olur demir düzelsin eğer düzelmezse bu karnımdaki masum al benden artık bu eziyetler dayanamıyorum lütfeen"dedim.
Gözyaşlarımı silip kendime bir söz verdim ne olursa olsun kardeşimi ve çocuklarımı koruyacağım çünkü onlardan başka kimsem yok benim.
Ağladığım bu bankta güçlü bir kadın olarak kalktım.
Bir taksi bulup taksiye bindim yolu tarif edip camdan dışarıyı izledim.
Yaklaşık 20 dakika sonra eve vardım ücreti ödeyip taksiden indim.
Eve doğru ilerledim büyük kapının zilini çalıp açılmasını bekledim.
Çok geçmeden kapı açıldı kapıyı açan koruma bana korkulu bir şekilde baktı.
Ne olduğunu anlamadan yoluma devam ettim arka bahçeden bağrışma sesi geldiğini duydum yönümü oraya çevirip yürümeye başladım.
Arkaya bahçeye gelmemle gördüğüm manzara karşısında şok oldum.
Demir sabah ki konuştuğum korumayı ölesiye vuruyordu diğer korumalarda birşey yapmayıp sadece izliyordu.
Yerdeki koruma demire yalvarmaya başladı.
"Abi ne olur öldürme beni kulun köpeğin olayım abi yapma çoluk çocuğum var onlara acı abi"dedi.
"Lan ben size demedim lan bu evden kimse yalnız çıkmayacak yanlarında içinizden biri gidecek demedim mi lan karımı nasıl yalnız başına gönderirsiniz dışarıya şerefsizler." Diyerek bir tane daha vurdu demir korumaya.
Bende daha fazla dayanamayarak bağırarak konuşmaya başladım.
"BEN KENDİM TEK GİTMEK İSTEDİM DEMİR KARAMAN" dedim.
Benim bağırmam ile demir korumayı vurmayı bırakıp hızla bana doğru yürümeye başladı kolumdan tutup beni eve doğru götürmeye başladı bir yandan da diğer korumalar bağırdı.
"Bundan sonra ayağınız denk alın ben sizi buraya süs niyetine koymadım bizi koruyun diye koydum eğer bir daha aynısı yaşanırsa bu sefer yaşatmam sizi" diyerek kendince raco'nun koydu ortaya Demir bey.
Eve girip beni yere fırlattı bende can havliyle karnımı tuttum demir yanıma çömelip çenemden tuttu ve konuşmaya başladı.
"Şimdi ben seni öldürmeden nerde olduğun söyleyecek misin derin hanım"dedi.
Nasıl bir güç geldi bende bilmiyorum o an ki hırsımla çenemdeki elini ittirip.
Hiçbir şey olmamış gibi ayağa kalktım ve çok önemli birşey değilmiş gibi konuşmaya başladım.
"Birşey olduğu yok sabah hastaneye gittim ve hamileyim Demir bey tebrikler ikinci kez baba oluyorsunuz"diyerek konuşmayı resmi bir şekilde sonlandırdım.
Demir şok olmuş bir şekilde bana bakmaya başladı daha sonra üzerindeki şoku atıp konuşmaya başladı.
"Sen bunu benden nasıl saklarsın derin ben senin kocanım böyle bir durumda ilk bana gelmeliydin bensiz nasıl doktora gidersin"dedi sinirli bir şekilde.
"Şimdi mi kocam olduğun aklına geldi Demir bey sen benim kardeşimin resimlerin bir odaya astığında karın değil miydim hamile olduğumda kocam oldun şimdi"diyerek konuşmayı sonlandırdım hiçbir cevap beklemeden merdivenlere yöneldim merdivenlere çıkıp odama geçtim.
Giyinme odasına girip üstümü değiştirip odadan çıktım saçlarımı taramak için makyaj masasına oturdum bir yandan saçlarımı tarayıp bir yandan düşünüyordum.
Bundan sonra demire karşı sert davranacaktım oğlum bartu için ona karşı iyi olmaya çalıştım ama o bu iyi niyetimi kötülük karşılık verdi artık eski derin yok onun karşısında çocukları için savaşan bir anne var dedim içimden.
Ben düşünceler dalmışken sert bir şekilde kapı kapanma sesi geldi Demir odaya girdi.
O da hiçbir şey olmamış gibi üstündeki gömleği çıkartmaya başladı bir yandan da konuşuyordu.
"O resimleri sana kim dedi derin"dedi.
"Kimin söylediği seni ilgilendirmez demir bey" dedim.
Demir dahada sinirlenerek el kol hareketleriyle konuşmaya başladı.
"Nasıl ilgilendirmez lan nasıl hangi şerefsiz sana bunları dedi derin"
"Kimseyi şerefsiz bulma demir bey ortada bir şerefsiz varsa oda sensin çocuklarının annesinin kardeşine yan gözle bakacak kadar şerefsiz bir adamsın sen bunu söyleyen adam senden daha onurlu bir adam bundan emin olabilirsin neden biliyor musun kimseye söylemeden direk bana söylediği için eğer bir başkasına söyleseydi o şanlı adın yerlerde sürünecek olurdu."dedim hiçbirşey demeden demir dışarıya çıktı.
Bende kalktığım yere tekrar oturup ağlamaya başladım bundan sonra ne olacağın artık kestiremiyordum.