Elif; henüz başına geleceklerden haberi olmayan ,18 yaşında, güzel mi güzel, neşeli mi neşeli bir genç kız. Nerden bilebilirdi ki anneleri bile bir olmayan, abisi yerine koymadığı adamın bir kız kaçıracağını ve bedelini kendisine ödeteceklerini...
İstanbul'da bir üniversitede tıp öğrencisiydi. Henüz birinci sınıf olmasına rağmen dersleri ağırdı fakat o kendini Mardin'de ki hayatından kurtarmak için her şeyi göze almıştı. Okulunu bitirecek ailesinden uzak bir yerde kendi yaşantısını kuracaktı.
O gün dersten sonra telefonu çaldı. Tabi ki bu şaşırtıcı bir şey değildi. Şaşırtıcı olan ekranda yazan " babam" yazısıydı. Her ne kadar babasıyla arası kötü olmasa da kendisini arayacak kadar yakın değillerdi. Aranması gerektiğinde genelde annesi ya da küçük kardeşi Sema arardı onu ama babası kesinlikle değil. Ne olmuştu da kendisi aramıştı. Kafasındaki düşüncelerden sıyrılıp telefonu açtı.
Elif tedirgin bir şekilde " efendim baba" dedi telefona doğru. "Elif ilk uçakla Mardin'e gel." Babasının sesi sert ve aceleciydi. "Baba neler oluyor?" demişti ki babasının gür sesini tekrar duydu. "Ne olduğunu gelince öğrenirsin." dedi ve telefon kapandı.Ne oluyordu ki babası apar topar Mardin'e dönmesini istemişti. Annesine ya da Sema'ya mı bir şey oldu acaba diye düşündü. Kafasındaki sorularla beraber kaldığı eve gidip eşyalarını topladı. Ne kadar kalacağı belli olmadığı için fazladan eşya almayı uygun gördü.
Ev arkadaşı Meltem henüz gelmemişti. Akşam eve geldiğinde kendisini bulamazsa diye haber vermeyi düşündü. Meltemi aradı fakat telefonu açmadı. Meşgul olabileceğini düşünüp babasının kendisini Mardin'e çağırdığını ve acil gitmek zorunda olduğunu anlattığı bir not yazdı ve magnetle buzdolabının üzerine tutturdu.
Evden çıkıp havaalanına doğru giderken hala aklında bin bir soru vardı. Kendini rahatlatmaya çalıştı. Mardin'e vardığında kendisini babasının adamlarından Mahmut karşıladı. Konağa geldiklerinde babası onu kapıda bekliyordu. Tabi arkasındaki üvey abisini de unutmamak gerekir. Ama neden abisinin boynu eğikti sanki az önce azar yemiş gibi bir hali vardı. Aman ona neydi sanki allah bilir yine ne yapmıştı.
Umursamayarak babasının elini öptü. Babası tebessüm ederek " Hoş geldin kızım. Gel terasa geçelim seninle konuşacaklarım var." dedi. Elif daha çok meraklandı daha yeni gelmişti ve babası gelir gelmez bir şey konuşacağını söylüyordu. Sessizce babasını takip etti.
Terasa gelince abisi de onlarla beraber terasa gelmişti hala Elif'e bakmıyordu. Oturdukları zaman babası söze girdi. "Meseleyi çok uzatmak istemiyorum. Zaten seni apar topar çağırmamadan anlamışsındır acil bir durum olduğunu. Abin evleniyor kızım" dedi. Elif rahatladı. Bu muydu yani onca şey düşünmüş kötü bir şey oldu diye korkmuştu. Abisine dönüp "Tebrik ederim. Hiç haberim de yoktu. Kim bu kız?" diye sordu. Abisinin dudaklarından "Gülşah" ismi döküldü cılız bir şekilde.Elif daha çok hayrete kapıldı çünkü bahsettikleri Gülşah ,Mardin'in en zengin ağası Dilşat ağanın kızıydı. "Onlar çok zengin Dilşat ağa nasıl verdi ki Gülşah'ı sana?" dedi abisine Elif. Keşke demez olaydı. Belki o zaman abisinin "Vermedi zaten.Kaçırdım"dediğini duymazdı.
İlk önce algılayamadı belki de algılamak istemedi, bilinmez. E peki neden hala buradaydı öldürürlerdi onu. Kaç senedir burada yaşıyordu. Töreleri de bilirdi. Kız kaçırmanın bedeli ölümdü. "E peki neden hala buradasın? Öldürürler seni. Sen bunu benden daha iyi biliyorsun." dedi abisine. "Abin ölmeyecek Elif bir çözüm yolu daha var." dedi babası. "Peki diğer yol ne?" diye sordu Elif. Bir yandan da umarım düşündüğüm şey değildir diye kendini avutuyordu. " Diğer yol berdel. Yani Gülşah'ın abisi Yağız ile evleneceksin." dedi babası.Babasının ne dediğini algılayan Elif bir hışımla yerinden kalktı. Kalkmasıyla da babasının " Elif otur yerine!" diye bağırması bir oldu. Elif artık sabrının sınırındaydı. "Yeter artık baba ben daha fazla bu herifin hatalarının bedelini ödemeyeceğim. Kendinize başka kurbanlık koyun bulun .Benden bu kadar ."diye bağırdı ve daha sakin bir tonda devam etti. "Ben her şeyin bedelini ödemekten artık çok sıkıldım. Sırf erkek değilim diye abimin yaptığı hataların bile bedelini ben ödedim ama artık yeter. Buna izin vermeyeceğim. Abim bile olmayan biri yüzünden tanımadığım bir adamla evlenmeyeceğim." dedi ve terastan çıktı.
Tam konağın kapısına gelmişti ki annesinin kızarmış gözleriyle karşı karşıya geldi. " Ağlama annem. Evlenmeyeceğim ben o adamla." dedi annesine. " Yapma kızım öldürürler abini" dedi annesi. " Ya ben anne? Gerçekten beni düşünen bir kişi var mı bu konakta?" dedi annesine .
Artık ağlamak üzereydi. Burada ağlamak istemediği için kendini konaktan dışarı attı. Attı atmasına da şimdi nereye gidecekti. Hava kararmıştı. Bir süre öylece yürüdü boş sokaklarda. Dalgındı. Az önce konakta yaşadıklarını düşünüyordu ve herkese çok kızgındı. Özellikle o abisi bile olmayan şahsa
Nereye gittiğini bile bilmeden yürürken ıssız bir sokağa gelmişti. Az ileride üç sarhoş adam vardı. Korkmasına rağmen kendini farkettirmeden yanlarından geçmeyi denedi. Tam geçmişti ki arkasından bir ses geldi. " Şişt ! Nereye bakalım güzellik?" Duymamazlıktan geldi Elif. Bu sefer adam ona yetişip kolundan yakaladı.Her şey buraya kadarmış diye düşünmeye başladı Elif. Eğer ki bu adamlar ona bir şey yaparsa bir saniye durmaz öldürürdü kendini. Kaldıramazdı bunu. Korkuyla gözlerini yumdu. Bir yandan da "Bırakın beni!" diye tısladı adamlara. Ama adamlar oralı olmadı. İçlerinden biri elini Elifin yüzünde gezdirdi." Bayağı da güzelmişsin. Söylemediler mi sana bu saatte dışarı çıkmaman gerektiğini? Neyse artık biz ders veririz sana bir daha çıkmazsın" dedi.
İyice iğrenmiş ve korkmuştu Elif. İçinden bildiği bütün duaları okudu. Ümidini yitirmeye başlamıştı artık gözlerinden bir iki damla yaş süzüldü. Tam o anda sokağın başında bir araba belirdi. İçinden iki kişi indi ve Elifi taciz eden adamlarla kavgaya tutuştular. Tacizciler kaçınca Elif yere yığıldı. Son duyduğu cümle " Hanımefendi iyi misiniz?" diyen genç bir adamın sesiydi. Sonrasıysa karanlık...
Umarım hikayemi beğenirsiniz. Henüz ilk hikayem. İlk tecrübem. Lütfen eksik gördüğünüz yerleri bana yazın bende kendimi geliştireyim. Okuduğunuz için teşekkürler 😊
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ELİF
TienerfictieElif; henüz başına geleceklerden haberi olmayan ,18 yaşında, güzel mi güzel, neşeli mi neşeli bir genç kız. Nerden bilebilirdi ki anneleri bile bir olmayan, abisi yerine koymadığı adamın bir kız kaçıracağını ve bedelini kendisine ödeteceklerini...