Scandalous Affair: Oliver Valez

23

L I B E R T Y   K I N G S

The loud music made my ear deaf from any other sound. The dancing neon lights with smoke swirled with hot pink, burning red, acid green, and gold made me see euphoria like it's tangible. It was hypnotizing. It made me blind from all the problems ahead of me. The loud beat form the bass of huge speakers made my body numb from the pain that I'm feeling. Dancing bodies fused with sexual music, faces painted with a smile and no worries made me feel envious. 

Ice clinking inside my empty glass of Baker's Single Barrel Bourbon made my gaze tore away from the dance floor. Gazing at it for almost an hour made me realize that, the club is a heartbeat on speakers. I smiled bitterly. Ako lang ata ang hindi masaya sa loob ng club na 'to. I felt like an outsider who trespassed into the club. 

"Give me another shot." Utos ko sa bartender na nasa harapan ko at nag-mi-mix ng mga inumin para sa mga katabi kong customer din. 

Agad naman siyang tumango at sinimulan ng gawin ang aking order. Tahimik na ito ngayon, kanina kasi ay kinakausap ako nito at sinusubukang makipag-flirt. But I'm not in the mood for that, I have other agenda when I came here a while ago. I want to  forget my problems by getting drunk. I want to feel numb as fuck. Sawang-sawa na ko malunod sa kalungkutan at sakit. 

A thud coming from my another shot brings me back from reality but unwanted thoughts didn't go away. Wow, at least something likes sticking up to me. Agad kong iinom ang panibagong shot na kalalapag lamang ng bartender sa harapan ko. The bitter taste didn't last long, mas nagtagal pa rin ang pait sa'king puso. The hot sensation that I felt on my throat is the only thing that makes me feel warm. My world is so fucking cold right now and I'm thankful for this drink for making me feel warm. 

I opened my eyes after gulping my shot at agad naman umikot ang paningin ko sa'king ginawa. Natawa ako nang mapait, buti pa ang alak na ito ay kayang paikutin ang mundo ko. Natigil ako sa pagtawa nang maalala ang rason kung bakit ako naglalasing ngayong gabi. 

It was a busy morning for me, lalo kasi kaming nagiging busy dahil mas nalalapit na ang pag bubukas ng aking restaurant. Ang paghinga na lang ang kaya kong gawing pag-re-relax. Ilang araw na lang kasi ay mag-o-open na kami. Nakapagsimula na rin kami sa aming dry run at ngayon ang huling araw para roon. 

Hindi na namin alintana ang pagtakbo ng oras kasing bilis nga ata namin ang takbo nito. Tumutulo ang aking pawis sa noo at sa batok pababa sa'king likod. Kahit na may air-condition kami sa loob, ay hindi nito kinakaya dahil sa init ng araw at ang patuloy naming paggalaw. 

"Chef, okay na ba lahat ng dishes natin?" Naglakad ako papalapit dito. Sumilip ako sa counter kung saan maaring masilip ang kitchen. 

"Yes, Ms. Kings." Nakangiting sabi nito at nag okay sign pa sa'kin.

Buti na nga lang at kahit pagod at busy kami ngayon ay all smile pa rin ang mga employee ko. Well, isa ito sa mga rules na naka-implement sa'king restaurant. They are all required to smile while they are on duty. Bawal ang nakasimangot at ma-attitude rito. Pagkalipas ng ilang minuto ay nagsumila nang magsipasukan ang iilang customer sa loob ng restaurant. Agad na puno ang apat na lamesa, tatlo hangang apat na tao bawat isang lamesa.

Simula ng magbukas kami para sa dry run ay hindi bumababa sa tatlong lamesa ang na ookupa ng mga customer. Siguro dahil bago ang restaurant kaya na cu-curious ang mga tao kaya sila kumakain dito. Nag-aabot din ako ng feedback forms sa mga customer para malaman ko kung ano ba ang nagustuhan at mga ayaw nila. So far, sa mga nababasa ko ay gusto raw nila ang ambiance ng restaurant. 

Ang tema ng aking restaurant ay very Filipino since Filipino dish ang inihahanda namin dito. Ang pinaka interior design nito ay naka-base sa isang local na bahay ng mga Filipino. Puno ito ng mga malabanig na design sa dingding at mini banderitas. May isang jeep sa loob ng aking restaurant. Wala itong gulong at hindi rin ito elevated, nakasadsad ito sa lapag at sa loob ay may mahabang lamesa para sa mga gustong kumain do'n. Isa ito sa mga malakas humakot ng mga customer lalo na sa mga bata at pamilya. May mga fake banana leaf din sa bawat lamesa, ito ang nagsisilbing table mat. Overall it gives off  homey and lovely provincial feeling.