Hᴇsᴘᴇʀᴏs § SᴜLᴀʏ ✔︎

S-Thirty-Nine

Küfür ederseniz üzülürüm ajdmkadmajck

-3 Ay sonra.

Havaların iyice soğuduğu ve karın yağdığı bu aylarda köy halkı soğuk işlemez gibi dışarılarda normal hayatına devam ediyordu. Tabi bir ailenin temposunu değiştiren hafif olaylar dışında herkes aynıydı.

"Biz geldik!" Baekhyun kapıdan içeriye girerek elindeki montu havaya salladı. Yanındaki Yixing ise hala montunu çıkarmamış bir şekilde orada duruyordu, somurtuyordu.

İkisi birlikte hastaneye kontrol için gitmişlerdi. Baekhyun hastanede çalışmaya başladığından beri her hafta olmasa da belirli günler Yixing'i alarak kontrole götürüyordu.

"Yine bebek ile ilgili bir şey söylemedi bana..." Baekhyun ne zaman kontrole gitseler sadece bebek sağlıklı diyor ve bitiriyordu. Herkese sürpriz yapmayı istediği için kimse bilmiyordu. Ultrason fotoğrafını bile göstermiyordu.

"Baekhyun artık bundan vazgeçmelisin..." Luhan elindeki mama kabını masadan alarak onlara baktı. Hyesung köpek dişlerini ve onların yanındaki dişleri çıkardığı için deli gibi çığlık atıp yemek yemiyordu bugün de öyle olmuş olmalıydı çünkü Luhan'ın üzeri mamaydı.

" Hayır zaten 4.5 aylık falan oldu birkaç hafta bekleyin! Eşimle ben biliyoruz ama siz sonra öğreneceksiniz." Baekhyun montunu ve Yixing'in montunu alarak astı. Yixing ise somurtarak ayaklarını sürüye sürüye Hyesung'un yanına gelip onu kucağına aldı.

Hyesung ondaki bebeğin varlığını hissettiği için Yixing'de uslu duruyordu." Mükemmel zamanlama Yixing dur yemeğini yedireceğim ona." Luhan fırsatı bularak elindeki oyuncaklar oynayan oğluna yemeğini yedirmeye başladı.

"Joonmyeon nerede..." Gözleri eşini görmek için etrafta gezindi ama onu bulamamıştı. "Chanyeol ve Sehun ile devriye birliğine gittiler. Geçen hafta olan izinsiz girişi araştırıyorlar."

"Bir şey olmayacak değil mi..." Yixing Hyesung ve karnına hafifçe sarıldığı zaman Baekhyun gülümsedi. "Baş alfa evimizin etrafına bir sürü koruma dikti. Ben de evin etrafına kalkan ördüm, kalkanı geçebilen sayılı kişi var Yixing. Merak etme hiçbir şey olmayacak."

"Pekala... Rahatlayabilirim." Derin bir nefes alarak karnını okşamaya başladı. O sıra ise yemeğini yiyen Hyesung uyumaya başladığı için Luhan onu yavaşça kucağına alarak salondaki beşiğe yatırdı ve üzerini örttü.

"Büyükanne bana güzel bir doğum olacağını söylese de bilmiyorum hala kuşkum var." Elini karnından çekerek Baekhyun'un ona uzattığı bardağı aldı.

"Böyle olman doğal Yixing çünkü bir çocuğun var. Annelik duygusu bu Luhan'da aynısını yaşadı biliyorsun. Kurtların doğasında koruma çok doğaldır." Baekhyun elinde kahvesi ve dosyası ile yanına oturdu. Ertesi sabah ameliyatı olduğu için çalışacaktı.

"Öyle mi dersin..." Yixing büyümüş karnına baktı. Normal insandan daha kısa süreli bir hamilelik olduğu için hergün bebeği biraz büyüyordu. Hareketlerini hissediyordu ve arada tekmeleri yüzünden canı acıyor diyebilirdi. "Elbette öyle diyorum hem senin uykun mu var?"

"Joonmyeon olmadan uyuyamıyorum biliyorsun... Dün gece devriyeye gitmek zorunda kaldı bir şey diyemedim." Gözlerini ovuşturarak televizyona baktı. Ona sarılmadan rahat bir uyku çekemediği için dün gece sürekli dönmüştü.

"Anladım ama birazdan burada olur hm?" Baekhyun'un saçlarına gezen eli ile gülümseyerek kafasını salladı. Artık onlara daha yakın olduğunu hissediyordu, Joonmyeon kadar olmasa da dokunuşları ya da sarılışlarından kaçmıyordu.