Hᴇsᴘᴇʀᴏs § SᴜLᴀʏ ✔︎

S-Thirty

Yixing elini ensesine atarak hafifçe kabarmış dokuyu okşadı birkaç dakika. Yüzündeki minik gülümseme bir an olsun silinmezken diğer elinde tuttuğu eli asla bırakmıyordu. Joonmyeon'un onu işaretlemesi korktuğu gibi değildi bile.

Onun sıcak dudakları soğuk bedenine değdiği anda içi titremişti. Joonmyeon o süre zarfında bir elini asla bırakmadığı için içinde korku yoktu. İkisinin de nefes alışverişleri hızlanmıştı ve Yixing ensesinde saniyelik bir batma hissetmişti. Birkaç dakika sonra da Joonmyeon geri çekilerek onun iyi olup olmadığını sormuştu.

Baekhyun'un dediği gibi olmuştu. Yixing'in iyileştirici gücü olduğu için kendisinin hissettiği acının saniyeliğini hissedeceğini söylemişti ve haklı çıkmıştı. Bir iğne batması gibiydi, hemen geçmişti.

Ve Joonmyeon buna inanana kadar sürekli özür dilemişti. Hatta ısırdığı yeri öptüğü zaman Yixing utanarak onun omuzuna vurmuştu.

Şimdi ise elleri kenetli bir şekilde yarım kalan yürüyüşlerini bitirip eve dönüyorlardı. Joonmyeon ona Mavi çember olduğunu söylemişti bu da içindeki garip hissin daha da büyümesine yol açıyordu.

"Yixing..." Eve yaklaştıkları zaman Joonmyeon durarak ona döndü. "Kendini değiştirmene gerek yok."

Yixing onun ne demek istediğini anlamamıştı bu nedenle yüzüne bakarak kaşlarını kaldırdı.

"Duydum sizi... Ben sana böyle aşık oldum. Senin masumluğuna ve saflığına aşık oldum. Kendini değiştirmene gerek yok ama... Baekhyun bir yerde haklı. Eskiye takılıp kalman beni üzüyor çünkü o zamanlar burada değildim ve seni kurtaramadım. Sen ne zaman kabuslar görsen bu içimi yiyip bitiriyor. O nedenle eskiye takılıp kalma, herkese karşı yine aynı Yixing olabilirsin ama bana karşı kendini kapatma." Joonmyeon bir elini onun yanağına yerleştirdi.

Yixing nasıl duyduğunu sorgulamayacaktı çünkü delta dalgın olsa bile her şeyi duyabilirdi. Gözlerini kapatıp kafasını onun eline yasladı ve gülümsedi." Ben her zaman aynı Yixing kalacağım. Ama sana gerçek bir eş olmak istiyorum ve bu hakkım... Senin bana verdiğin tüm sevgiye karşılık vermek istiyorum."

Yixing cümlesini bitirdiği zaman dudaklarını avucunun içine aldığı elin tam ortasına bastırdı. "Çünkü seni seviyorum ve bunu hissetmeni, herkesin bilmesini istiyorum."

"Kalbimin dengesi ile oynuyorsun." Joonmyeon elini onun beline atarak bir adım yaklaştığı zaman Yixing şaşıracak etrafa baktı. Evin tam yanında oldukları için birileri görebilirdi. "Deltanın eşi(!) delta ya bir öpücük vermeli."

"Joonmyeon... Hayır." Yixing başını yana çevirerek çocuk gibi reddettiği zaman Joon gülüp diğer elini onun beline attı ve kendisine çevirip dudaklarına masum bir öpücük kondurdu.

"Delta istiyor ama eşi verse olmaz mı? Hmm olmaz mı?" Joonmyeon somurtunca Yixing tek kaşını kaldırarak güldü. "Delta çocuk gibi davranıyor."

"Bak sen şu işe..." Joonmyeon hızlı bir öpücük çalarak geriye çekilince Yixing hem şaşkın hem de utangaç bir şekilde omuzuna vurdu. "Ah acıdı!"

Joonmyeon kolunu tutunca Yixing anlık bir refleks ile hızla yanına gelerek kolunu tuttuğu zaman Joonmyeon onu omuzuna aldı. "Deltanın canı eşinden dolayı yanmaz sevgilim."

"Joon tanrım indir beni!" Yixing şokla ona tutundu ve etrafa bakmaya başladı. Bazı korumalar onlara bakmaya çekiniyordu çünkü Deltanın eşine bakmak mı? Ama yine de anlık görmüş olabilirlerdi. Utanç vericiydi...

"Oh aşk kuşları gelmiş." Baekhyun kapıyı onlara açtığı zaman Yixing elleri ile yüzünü gizledi. Joonmyeon ise sırıtarak - Sırıttığını hissedebiliyordu- salona ilerlemeye başlamıştı.