S-Ten

1.4K 115 9
                                    

İnanamıyorum... İlk defa bir hikayem 1K olmuş... Çok teşekkür ederim sizi çok seviyorum!!! T-T
Ve dediğim gibi bu bölümde ağırlıklı Hunhan ve azcık Sulay olacak heheh.

-----------

Aşk kimisine göre basit ve soyut bir kavram olarak düşünülüp hiç önemsenmez ya da hiç olmadığına inanılır. Kimisine göre de aşk beynimizin bize oyunudur. Aşık olduğumuz kişiyi tüm kusurları ile kabul etmek, onu her hali ile beğenmek, gideceği uzun yaşantısında hep onun yanında yürüyüp ona destek çıkmaktır aşk.

Sevmek ise kalpte başlar derler, içindeki garip duyguyu, kalbinin hızlanmasını durduramazsın. Onun canı yanarsa senin de canın yanar, o mutlu olursa sen de mutlu olursun. Bunu engelleyemezsin, aynı bedendeymişçesine birbirinizi anlar ve ona göre davranırsınız.

Sehun 20 yaşına kadar bu kavramların ikisinin de olduğuna inanmıyordu. Okumuş birisi olarak şunu söyleyebilirdi ki iki duygu da nefret ile orantılı olduğundan kendisine hiçbir şey ifade etmiyordu. Lakin şuan 24 yaşındaydı ve kollarında mışıl mışıl uyuyan beden bu ön yargıların hepsini kırmıştı. Aşk ve sevgi duygularını kendi dünyasında soyutlayan Sehun, şuan bu duyguların ne kadar önemli olduğunu anlıyordu.

''Dünyamı değiştirdin...'' Saçlarını okşayıp nazikçe yanağını öptü. Bal rengi saçların arasında gezen parmaklarını acıtmadan ilerletirken onu izliyordu. Şu sıralar aşırı derecede yorgundu, abisi dinlenirken onun işleri aksamasın diye kendisi yönetiyordu. Sehun sayesinde Joonmyeon şef olduğu için Luhan'ın bayağı işi oluyordu. Abisi hala tam iyileşmediğinden bu süreçte Luhan kendisini abisinin yerine koyunca Sehun ile çok az görüşüyor hatta yanına hiç gelemiyordu. Sadece geceleri kollarında uyuyakalıyordu. Özlüyordu.

''Seni seviyorum lavanta kokulum..'' Sehun onun kulağına fısıldayıp gözlerini öpünce kollarındaki beden kıpraşmaya başlayınca Sehun onu uyandırdı diye üzülmüştü. ''Günaydın Hunnie... Saat kaç oldu?'' Onun bu haline gülümseyerek cevap verdi. ''Pazar sabahı saat 8 güzelim.'' Pazar olduğu için hizmetçiler dışında kimsenin işi olmayacaktı o nedenle Luhan tüm gün Sehun'un yanında olacaktı. Bu düşünce ikisinin de mutlu olmasına yetiyordu. 

''Bugün pazar sevgilim, bütün zamanım artık senin.'' Luhan duyduğu sözler ile gülümseyerek ona sıkıca sarıldı ve kafa salladı. Bütün hafta yüzünü göremediği yakışıklı sevgilisi bugün onundu. ''Baekhyun çok sıkı çalışıyor, abim hala acı çekiyor ben burada oturunca kalbime bir ağırlık çöküyor. Sanki sadece benim mutlu olmam bir haksızlık gibi geliyor...'' 

Sehun duyduğu şeyler ile ilk başta şaşırsa da onun ne kadar güzel kalpli olduğunu hatırlayınca gülümsemişti. ''Sen kötü bir şey yapmıyorsun Luhan, abin bilerek öyle bir şey yaptı ve acıması  normal, Baekhyun isteyerek çalışıyor çünkü o bir doktor. Sen çok iyi kalplisin, hayatımda gördüğüm her insan senin gibi değil. Abini o kadar çok seviyorsun ki buna seni ilk gördüğümde çok şaşırmıştım. Seni tanıdıkça sana olan ilgim daha da arttı. Bütün insanlara kim olursa fark etmez hepsine iyi davrandın ve bu senin kocaman bir kalbin olduğunu gösterir.'' Sehun onun sulanan gözlerini öptü.  ''Tabii ki beni daha çok seviyorsun. Şimdi kalk bakalım.'' Onu kaldırdı.

Kısa bir giyinme seansından sonra ikili el ele aşağıya indiğinde ellerinde kağıtlarla çıldırmış gibi dolanan Baekhyun'u görünce şaşırmışlardı. ''Baeekhyun ne oluyor?'' Sehun merdivenleri hızla inip onun omuzunu tuttuğunda gözlerindeki anlamsız ifadeyi görmüştü. 

''Alfa feromonlarını salgılıyor, buna bağışıklığım olsa bile bu çok fazla ve düzgünce tedavi edemiyorum... Çıldıracağım etki bile etmiyor ve acı çekiyor sürekli. Bu benim gördüğüm yaralanma çeşitlerinden çok daha değişik. Sakinleştirici bile versem yine etki etmiyor. Acı hissiyat seviyesi ise hat safada. Eğer böyle devam ederse, elimden hiçbir şey gelmeyecek. Yixing bunu halledebilir ama ona asla bunu soramam...''  Baekhyun çaresizce onlara bakınca Luhan yutkunup Sehun'a baktı. ''Yine aynı iyileşme süresine geri dönüyor, Yixing sayesinde hızlı iyileşme süresinde olduğu için o zamanın acısını şimdi çekmeye başladı...'' Koltuğa oturup elindeki kağıtlara bakmaya başladı Baekhyun. 

Hᴇsᴘᴇʀᴏs § SᴜLᴀʏ ✔︎Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin