He's the father of my Twins

CHAPTER 33

guysss. na mali yung nalagay kong number sa preview chapter..

its chapter 32..

tnxx..

*********************

Andrea POV

nagising ako ng may bumuhos sakin at sobrang lamig!!!!

"anu ba!!! manggigising nalang malamig na tubig pa ipang bubuhos!!!

sigaw ko sa lalaking toh..nakamask yung ilong at bibig nya para di ko makita ang buo nyang mukha..goshhh nakakatakot titig nya..
"hoy ..ikaw!! wag kna magreklamo at pasalamat ka nga dahil yun ang pinanggising ko sau!!!

"bakit ba ko nandito!!! at bakit nakatali ako!!!! bwisit ka pakawalan moko!!!!!!

sigaw ko at pilit kong inaalis yung tali sa kamay ko... pero useless kasi sobrang higpit...grabe ..

wala naman akong atraso kahit kanino...
"pakakawalan lng kita kapag sinabi ng boss namin..!

lalaki ..

marami na ring lalaki siguro mga 8 ang pumasok .... yung iba naninigarilyo pa.... ang papangit !!!

"bwisit !!! wala kong pakielam!! wala naman akong kasalanan ah!!!
kaya plss naman !! may kailangan pa kong puntahan!!!!

"manahimik ka nga!! kung gusto mo pang mabuhay!!! hindi ako magdadalawang isip na gawan ka ng masama!!!!!!!

pisti tong lalaking toh.. gwapo sana kaso ang sama nang paguugali!! ou GWAPO mata palang ee.. tska di sya katulad ng iba na mukhang mga gusgusin..

for sure hindi sya mahirap .. sa kinis ba naman ng kutis nya.. ni hindi nga yata nadadapuan ng lamok ee...

"plss naman kua!! maawa ka may anak pa kong bubuhayin.. mahirap lng naman kami kia wala kang mahihinging ransom sa pamilya ko...

nagsinungaling na ko sa pagiging mahirap..ou siguro dati pero ngayon..iba na... natatakot na ko.. baka pati anak ko mapahamak... yun ang hindi ko kakayanin...

tumulo na yung luha ko..

umalos na kia si jin ??

aisshh..

yumuko nlng ako habang umiiyak..

umalis na rin yung lalaki sa harap ko...

nang maramdaman ko na may nag vibrate sa bulsa ko ..bigla akong nabuhayan.. sana naman maisip nila na nawawala ako ..kahit pa ilang oras palang ako dito...

kasi pwede nilang matrace kung nasaan ako..

nanahimik ako ng nananalangin...

***********
third person POV

kinabukasan..

nakahiga pa rin si jin sa kama nya at mahimbing na natutulog....

pumasok ang ate nya para gisingin ang kapatid..

"zandrick jin!!! gumising kana!!!

sigaw nito sa tainga ng kapatid..
"anu ba ate !! natutulog pa yung tao e!!!
"tumayo kna jan.. mag ayos kna para sa kasal mo..

umupo naman si jin.. nahinihilot pa ang sintido nito..

"magayos kna ..this is your special day..

ate..
"ate hailey hindi espesyal ang araw nato.. dahil hindi naman ang mahal ko ang makakasama ko sa pang habang buhay..  kundi ang taong pinagpipilitan ang sarili sa hindi naman sya mahal..
"matututunan mo rin syang mahalin..

umupo ito sa tabi ng kapatid..
"bakit ba ganun si daddy ate?? diba pwedeng tau ang maghanap ng happiness natin??
"wala tayong magagawa .. siguro nga ipinanganak lng tayo para ipakasal sa taong hindi naman natin mahal.. pero gawin mo nlng bka mahalin mo rin sya...
sige na tumayo kna jan at mag ayos na...

ate at tumayo na ..
"kamusta na kau ni kua rey??
"a-ayos naman..
"parang hindi..
"heh!!

ate nito at lumabas na ng silid ng kanyang kapatid

sa kabilang banda..

hanggang nayon ay naghahanap pa rin ng paraan si andrea para makaalis sa lugar na yon...

may isang lalaki naman na nagdadalawang isip kung pakakawalan ba ang babaeng kanyan itinali sa isang silya...

...................................

*******

sorry guys..

medyo boring tong chapter na to..

kia pagtyagaan nyo nlng poh..

mianhae (sorry)