|21|

337 27 23
                                    


 Gözlerimi açtığımda krem rengi tavan ile bakışıyordum.

-Naber? Bekle. burası... Luka!

Birden olduğum yerde doğruldum ve etrafıma bakmaya başladım. Etrafa bakarken Juleka'nın bana mal mal baktığını fark ettim. Yanımdaki yatakta Luka yatıyordu, her tarafı sargı beziydi.

-Şuan nasıl?

-Ruhani olarak senden iyidir sanırım... Fiziksel olarak ise, hayati tehlikeyi atlattığını söylediler ama yinede hastanede kalması gerekiyormuş.

-Tam olarak nasıl oldu?

-Kamyon şoförü sarhoşmuş ve sızmış. Böylece kontrolü kaybetmiş. Sonra da Luka kaldırımda, orda yürümenin güvenli olduğu düşünürken birden kamyon ona çarptı. Ben marketin camından gördüm tabi olayı. Annem de benimleydi. 

-...

-öyle işte.

-Pis domuz...

-...

-Ceza alacak mı?

-Göz altında. Abim iyileşsin, dava falan ne gerekiyorsa yaparız.

-Juleka ben...ben...

-Ne oldu?

-Ağlamak istiyorum.

Juleka yanıma oturdu ve kafamı omzuna yasladı. Kendi kafasını da benim kafama. Ben ağlamaya başladım, sonra Juleka'yı da ağlattım. Sonra annesi odaya girdi ve onu da ağlattım. Gerçekten bir doğal olmayan felaketim...

Kafamı kaldırdığımda Luka bize mal mal bakıyordu.

-Ne bakıyorsun be, ağlayamaz mıyız!?

-A-ağlars-sınız

Konuşamıyordu doğru düzgün.

-Luka!

-Uyandın sonunda!

Juleka ve annesi bağırdığında jeton düşmüştü. Sonra bende yanına gittim. Kötü, hayır, aşırı kötü görünüyordu. 

-S-senin burda ne işin v-var?

-Sana değer veriyorum Luka, tabiiki burada olacağım.

-Değer verdiğini belli e-etmeyenlerdensin sanırım he?

Bişey dememiştim. Annesi Juleka'ya bir şey dedi ve ikisi de çıktılar. Luka bana bakıyordu. Ben ona.

-Mavi gıda boyalı hıyar, ezilmiş mavi gıda boyalı hıyar oldu.

-Kendine gel biraz, sonra konuşabiliriz.

Bana baktı.

-Şey.

-Efendim?

-Su verebilir misin?

-tabii ki.

Sürahinin yanına gittim ve yanındaki şeffaf çizgili bardağa su doldurdum. Sonrasında Luka'nın yanına gittim ve ona baktım.

-Yardım edeyim mi?

-Daha ölmedim mari.

-Pardon.

-Suyu ona verince biraz güldü, beni de güldürdü.

-Şimdi konuşabilirim.

-Emin misin?

-Evet.

-Pekala, seni o kadar aradım. Neden telefonu hiç açmadım. Bana neden kızgınsız? Çözemiyorum Luka...

Oceans Love•|•Lukanette💜Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin