7.Bölüm

130 13 22
                                    

#Dostlar barışıyor

Saraya gelmiştik sonunda. İçeri girer girmez karşımda annemleri görmeyi beklemiyordum. Burada ne isleri vardı ki? Hem de... Hem de herkes ile beraber.

Esterelia. Anne burada ne işiniz var?

Star. Bir şey yok tatlım. Eclipsa'nın bir konuda yardımımıza ihtiyacı varmış onun için geldik.

Esterelia. Ne konuda? Belki bende yardım edebilirim.

Eclipsa. Ben... Sizin evin oraya bir canavar parkı açtırmak istiyorum. Annenler de bana fikir vermeye geldi.

Esterelia. Jackieler de mi?

Jackie. Evet ufaklık.

Esterelia. Ben büyüdüm, neyse...

Garip bir biçimde biz bir araya geldiğimiz sırada bir araya gelmişlerdi. Onlara sorduğum sorulara ise çok kaçamak cevaplar veriyorlardı. Kesinlikle ama kesinlikle bir şey saklıyorlardı.

Mariposa. Meteora odasında mı?

Eclipsa. Evet

Halama baktım. Gitmek istediği açıkça ortadaydı. Onunla beraber yukarı merdivenleri çıktık. korkulu rüyam: Meteora ile konuşmak. Az sonra yapacaktım. Korkumu yenecektim. Ya da yenmeyecektim ama konuşmak zorundaydım... Uzun koridorları solladıktan hemen sonra meteora'nın odasına gelmiştik sonunda. Kapıyı çalıp cevap almayınca içeri girdik. Etraf her zamanki gibi dağınıktı.

Esterelia. Merhaba Meteora.

Meteora. Ne istiyorsun, (Mariposayı görür) ne istiyorsunuz.

Esterelia. Nasılsın, konuşmak istiyoruz.

Meteora. Ben istemiyorum şimdi odamdan çıkın.

Esterelia. (Mariposaya fısıldayarak) Ne yüzünden kavga ettiniz?

Mariposa. Ona insanlara saldıramayacağını söyledim o da bana kızdı.

Esterelia. Neden insanlara savaş açmak istiyorsun Meteora? En iyi arkadaşın bir insan.

Meteora. Yanında ki kızdan bahsediyorsan o artık dostum değil.

Esterelia. Hadi ama, bazen arkadaşlarımız bizimle aynı düşünmez. Bunun için onları suçlayamayız.

Meteora. Evet ama arkadaşlarımız kalbimizi kırıyorsa belki de... Belki de onlarla hiç arkadaş olmamalıyızdır.

Halama baktım, üzülüyordu. Meteora onu üzüyordu. Ihh neden hala onunla arkadaş kalmak istiyordu ki sanki! O berbat biriydi. Geldiğimizden beri yüzümüze bile bakmıyordu. Yatağına gömülmüş yatıyordu. Bir şeylerin üzerine basmadan geçmeye çalıştım. Burası bir labirente dönmüştü. Ayı kapanı bile vardı! Bu neden buradaydı ki? Odayı boylu boyunca geçtikten sonra sonunda yatağa ulaşmıştım. Yatağın ucuna oturdum. Sanki yolu biliyormuş gibi hiç zorlanmadan gelen Halamda yanıma oturdu.

Esterelia. Meteora, sen ve ben pek yakın değiliz bunu biliyorum. Benden hoşlanmıyorsun anlıyorum ama Mari yani Halam ve sen en iyi dostsunuz hatta kardeşten ötesiniz. Birbirinizi çok iyi tanıyorsunuz. Yani bir kez olsun gururu bir kenara bırakıp bunu mahvetmeseniz? Aranızda ne geçti bilmiyorum ama konuşarak çözebilirsiniz.

Meteora. (Battaniyenin altından çıkar ve Esterelia ya bakar) Sanırım haklısın... Özür dilerse barışırım.

Mariposa. Özür dilemek mi! Benim ve bütün insanların her daim sorun yarattığını bizden nefret ettiğini söyleyen sendin!

Meteora. Sende canavarlar sorun yaratmasa insanlar karşılık vermezdi dedin!

Esterelia. Of sakin olun! Ben arkadaşsınız diyorum siz iki dakikaya kalmaz kavga ediyorsunuz!

Meteora & Mariposa. O başlattı!

İkisi de çocuk gibi davranıyordu. Bu beni sinir etmeye başlamıştı. Neden birbirleri ile kavga edip duruyorlardı ki sanki ? İyi anlaşamıyorlarsa belki de hiç anlaşmamalılardı.

Esterelia. Ne haliniz varsa görün ben aranızı düzeltmeyi denedim ama madem kavga etmeden duramıyorsunuz belki de arkadaş olmamalısınız .

Bunu dedikten sonra geldiğim gibi geri döndüm. Labirentten geçtim ve çıkışa yöneldim.

Mariposa. Özür dilerim.

Meteora. O zaman bende özür dilerim.

Mariposa. İyi miyiz?

Meteora. Ovv her zaman tatlım.

Arkamı döndüm ve onlara baktım. Şimdi birbirlerine sarılıyorlardı. Hafifçe gülümsedim ve odadan çıktım. Aslında ikisi de birbirini üzmek istemeyen iki dosttu ama hala çocuklardı. Bende çocuktum. Daha kimi seveceğine karar veremeyen bir çocuk... Jughead den çok hoşlanıyordum. Bunu kabul ediyordum çünkü o çok havalı ve yakışıklıydı. Ancak aynı zamanda Micheal... O çok farklıydı. Ona karşı bakış açım... Bu kararsızlık ile insanlara yardım etmeye çalışıyordum.  kendime bile yardım edemezken...

Star. Gitmeye hazır mısın?

Esterelia. Hazırım.

Şimdi evin yolunu tutma vaktiydi. Arada sırada burada da kalıyorduk ama arada sırada...

Eclipsa. Esterelia bekle!

Esterelia. Ne oldu?

Eclipsa. Yarın bir gümüş çan balosu düzenlenecek. Meteora ile birlikte sende katılmak ister misin?

Esterelia. Imm peki.

Eclipsa. Harika.

Bir de başıma bu çıkmıştı şimdi.  Ancak kabul etmemin asıl sebebi artık Eclipsa'nın da bu işin içinde olduğundan emin olmamdı. Burada bir şey olmuştu. Her şeyi değiştiren bir şey. Bunu bilen kişiler, yani ailelerimiz şimdi tam da bugün burada tekrar bir araya gelmişlerdi. Yani bunun anlamı Eclipsa da bu işin içerisindeydi. Daha önce olmuş bu büyük sırrı o da biliyordu. Bu yüzden ona yakın olmalıydım. Meteora ya da.. Bir şekilde bu sırrı öğrenecektim. Ne pahasına olursa olsun...

-
-
Diğer kitaplarıma da bakarsanız beni çok mutlu edersiniz.

Star Kötü Güçlere Karşı Sihirin ZamanıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin