Star Kötü Güçlere Karşı Sihirin Zamanı

15.Bölüm FİNAL

Buraya kadar benimle olan bu kitabı okuyan herkese teşekkür ederim. Bölümü olabildiğince uzun, açıklayıcı ve heyecanlı tutmaya çalıştım umarım hoşunuza gider.

#sihrin zamanı

Derine kadar iniyorduk şimdi, Yani inebildiğimiz kadar... Hava karardığı için etraf çok karanlıktı ve hiçbir şey göremiyorduk. Ve daha bir metre bile inemeden geri çıkıyorduk.

Esterelia. Olmuyor *Soluk soluğadır* inemiyorum.

Jughead. Ben inebiliyordum sanki.

Esterelia. Başka bir... Yol bulmalıyız.

Jackie. Sanırım bunlara ihtiyacınız var.

Sesin geldiği yöne baktım. Tabi ki bu Jackie ve Oscar'dan başkası değildi. Dalış tüpü getirmişlerdi. Bu saatte onları nasıl bulmuşlardı? Daha da önemlisi bizi nasıl bulmuşlardı? Öğrenmek için tekrar karaya yani yanlarına doğru yüzdük.

Jackie. Michael aradı ve sihre gideceğinizi haber verdi. Bizde size bir faydası dokunur belki diye bunları getirdik.

Esterelia. Tabi ondan öğreneceksiniz... Teşekkürler.

Oscar. Aşağıda zifiri karanlık ve yıkık bir binadan başka hiçbir şey yok Esterelia. Yine de bunları da alın.

Çantasından su geçirmez kafa feneri ve gözlük veriyordu şimdi. Bunlar iş görürdü işte...

*********

Bu sırada Mewya'nın diğer yarısında Eclipsa'nın canavar kalesinde olanları dikkatle dinleyen ancak dinlerken bile bir yandan baltasını sivreten Meteora'nın son sözlerden sonra ki tepkisini bekliyorlardır.

Meteora. Yani size göre bu kadar kişinin ölümünden bizim çatlak Mina sorumlu öyle mi?

Star. Evet, dur ne hayır. O çatlak falan değil numara yapıyor.

Meteora. Ve ben de şimdi sizin sözünüze inanarak ayaklanmamı geri çekmeli ve bu saldırıdan vazgeçmeliyim.

Marco. Evet!

Meteora. Hayır! Size inanmıyorum tamam mı! Yalan söylüyorsunuz hem de herkese her zaman.

Star. Ughh saçmalama Meteora!

Meteora birden ayağa kalkar ve baltasını duvara sabitler.

Meteora. Şu gereksizleri kalemden atın.

Star & Marco. Ne?!

Eclipsa. Tatlım bu çok ileri gitmektir ama.

Meteora. Sen karışma, bu yalancıların devri bitti artık benim zamanım.

**************

Kıyıyı gözden kaybetmeye cesaret etmedikçe insan, yeni okyanuslar keşfedemezmiş... Giderek derine daldık, suyun soğuk havası derinlere indikçe kesiliyor her şey normale dönüyordu. "Derine dal..." Kulaklarımın içinde bir fısıltı vardı sanki... Beni derine çekiyordu... Beni çağırıyordu... Onu takip etmeliydim.

**************

İçinizde ki canavarı serbest bırakmak için doğru zamandasınız...
Savaş miğferlerini takın, en sert silahlarınızı kuşanın, içinizde ki intikam arzusunu susturmayın.
Yerle bir edin burayı intikam ateşi ile...
Her şey elinizde sadece bir gece için.
Vur kır parçala, savaş çanları çaldığı anda... Konuşsun silahlar tek bir ev bile bırakmayın yanmayan...

Savaş hazırlıkları artık bitmişti ve herkes bunu yüksek ses ile söyleyerek insanların bölgesine doğru ilerliyordu. Hazırladı, yok edeceklerdi...