Fighting Love [Fake Boyfriend Part 2]

Chapter Thirty Four

Elizabeth's POV:

Hinanap ng paningin ko ang kotse ni Leigh kung nakarating na ba siya sa school pero mukhang hindi pa.

Kaya deretso na ako papasok sa school. Wala na yung tingin nila sa akin. Hindi ko pa rin alam kung bakit.

Not that I like being looked at, bigla nalang kasi sila umiiwas sa akin. Like boom! Isang araw ang sama pero kinabukasan wala na. Bakit kaya?

"Men!"

Lumingon ako sa likod ko and saw Angel, with Lily and the three gangsters. Hindi din kasabay ng tatlo si Leigh. Asan na ba aksi yun?!

Not that I want to see him. I'm a curious cat, so natural lang yan. Seryoso. Di ako nagbibiro. Charot.

"Goodmorning" bati ko sa kanila nang nakalapit na sila sa akin.

"Goodmorning" bati nila pabalik pero napansin kong nagbubulungan sina Josh at Lily kaya mapanukso ko silang tinignan.

"Uy, anong pinaguusapan niyo? Kayo ah? Tukso ko at agad naman akong nakatanggap ng batok galing kay Josh.

"Aray!"

Babatukan ko na sana ito pabalik nang nagtago ito sa likod ni Angel. Kaya umirap nalang ako.

"H-how can you do that to the qu-- to Elizabeth?" Takang tanong ni Lily na nagpalito sa amin.

"Anong 'do that'?" Tanong ni Angel.

"Yung batok?"

Tumawa ng malakas si Angel at Josh na akala mo ay may nakakatawa sa sinabi ni Lily.

"Wala ka bang naging kaibigan?" Tawang tawa na tanong ni Josh kay Lily kaya ako naman ang nagbatok sa kaniya. Yung tanong niya kasi parang tanga. Bakit niya pa tinanong yan?!

"Josh!" Saway ni Angel.

"Sorry na, nagtanong lang naman eh galit na kayo agad" nakangusong sabi nito.

"Okay lang naman"

"Oh, okay lang dw oh"

Sinamaan namin ito ng tingin kaya he zipped his mouth and threw it away.

"Nagagawa namin iyun dahil ganun naman talaga ang magkakaibigan" sagot ni Angel sa tanong ni Lily kanina. Napatango tango ito.

Dumaan muna kami sa locker para kumuha ng mga libro na gagamitin ngayong umaga, nang may mapansin akong panibagong liham na nakapatong sa isa kong libro.

Tinignan ko ang kabuuan nito. Isang plain white envelope na walang kahit anong sulat.

Tinignan ko ulit ang paligid ko para macheck kung may nakamasid ba o wala. Nang masiguro kong wala ay binuksan ko na ito.

He wishes his beloved were dead by William Butler Yeats

Were you but lying cold and dead,
And lights were paling out of the West,
You would come hither, and bend your head,
And I would lay my head on your breast;
And you would murmur tender words,
Forgiving me, because you were dead:
Nor would you rise and hasten away,
Though you have the will of wild birds,
But know your hair was bound and wound
About the stars and moon and sun:
O would, beloved, that you lay
Under the dock-leaves in the ground,
While lights were paling one by one.

Nang matapos ko itong mabasa, nagtaka ako kaagad nang wala man lang nakalagay kung kanino galing. It's just a printed poem.

Is this just a prank or serious?