Fighting Love [Fake Boyfriend Part 2]

Chapter Thirty Six

Elizabeth's POV:

Hinintay kong sumabog ang bomba and I'll die and basically go to hell pero hindi ito nangyari.

I slowly opened my eyes and saw that the time stopped at exactly 1 second. Napahinga ako ng malalim. Napahawak pa ako sa dibdib ko. Ang bilis ng tibok ng puso ko!

Hindi ko nga napansin na nahigit ko ang paghinga ko dahil sa kaba. I look like a mess right now.

Pinunasan ko pa ang pawis na tumutulo sa aking noo at leeg.

Now I know. Bruce did this on purpose. He left my phone here on purpose. He left a fvcking cutter on purpose.

Who's dumb sh*t will leave a fvcking cutter when you're trying to fvcking blow someone's a**?! Huh?! No one for fvcking's sake!

He's really toying me right now! Iniisip ko palang ang nakakainis niyang ngisi ay ang sarap niya nang katayin.

I should've known sooner na traydor siya! Naghinala na ako nung una dahil bigla bigla nalang ito sumusulpot kahit saan at bigla nalamang dumating sa buhay ko.

And of course, mas lumaki ang hinala ko nang sunduin ako nito sa bahay. Kakaunti lamang ang mga sinabihan ko kung saan ako nakatira and I was careful choosing that house.

Sinundo niya ako without me telling him my address. So suspicious, right?

Tumama naman ang hinala ko because look at me right now. I almost died!

Sumandal ako sa pader at tumulala sa kisame. Mabibigat ang paghinga dahil sa nangyari. Iniisip kung anong susunod na hakbang ang gagawin ko.

Well, obviously na alam na ni Leigh kung sino talaga ako. The explanation will begin.

It's been years since I talked someone about this.

I closed my eyes and waited for him to get me out of here. Sana walang masamang nangyari sa kaniya kanina. I'll kill Bruce the next time I'll see him.

Everything is lie.

I know.

Your life is a lie.

I know.

Even your name is a lie.

I don't know what that means.

My name is a lie. Lie. It is also a big word. It can break someone into millions of pieces. Or worse, kill them.

Hindi rin nagtagal ay nakarinig na ako ng tunog ng helicopter. May bumasag sa salamin sa harap ko at pag mulat ko ng mga mata ay nakita ko kaagad si Leigh na tumatakbo palapit sa akin.

I smiled.

He hugged me tight. So tight that I couldn't breath!

"Di-- ako makah--hinga" lalo na't di pa nawawala ang drogang nasa katawan ko.

He pulled away and looked me in the eyes.

"Damn that fvkcing dog!" Napagitla ako nang suntukin niya ang pader na nasa gilid ko.

"I'll kill him" kahit mahinahon ang pagkakasabi nito ay mababakas pa rin ang galit sa boses nito.

Pinagmasdan ko siya. May mga galos siya sa mukha at napansin ko ang pagkapula ng kaniyang mga mata. Parang galing siya sa pag iyak.

Nagulat nalamang ako nang bigla nalamang nangilid ang kaniyang mga luha. Wow. Second time I'm gonna see him cry.

I felt kinda excited tho. Weird.