[Unicode]
ဝန်းရံ တနလာနေ့ တကသိုလ်ကျောင်းဝန်းထဲဝင်လာတော့ သူ့ကို အကုန်လုံးကဝိုင်းကြည့်နေကြတယ်
^ Host သိလား Host ကိုလေ အဆင်လေး လင်ပေးစားကမယ်ဆိုပြီး နံရံထောင့်နားက ဖူဂျိုရှီမ တစ်သိုက် ကြံနေကြတယ်သိလား ^
' သူတို့ ပေးစားစရာမလိုပါဘူး ငါ့မှာလူကြီးရှိနေတာပဲ '
စစ်စတန်စကားကြောင့် သူနံရံထောင့်နားကို အကြည့်စူးစူးနဲ့လှည့်ကြည့်လိုက်တော့
အဲ့အမိတွေကကြောက်ပြီးရပ်သွားမယ် ထင်လား
အိုးအိုးနိုး မှားသွားမယ်
" ဟယ် အူကဲလေးတော့ ချစ်စရာလေး ဆိုပြီးထအော်တာ "
စိတ်လေတယ်
' ဘယ်လိုကျပ်မပြည့်တဲ့ အမှောင်ဂိုဏ်းဝင်တွေလဲမသိဘူး '
^ အေ့လေနော် ^
တကသိုလ်တစ်နေ့တာက ဒီတိုင်းပြီးဆုံးသွားတယ်
' စစ်စတန်ပျင်းစရာကြီး မင်းအချိန်ကျော်လို့မရဘူးလား '
^ အမ် host ကလဲ ဘယ်လိုလုပ်ကျော်လို့ရမှာလဲလို့ ဒီက စစ်စတန်ပါနော် စွမ်းအားရှင်ကြီးလဲမဟုတ် ^
' ပြီးရော ပြီးရော လျှာကိုရှည်တယ် '
ဒီလိုနဲ့ သူ့တကသိုလ် ကအေးအေးဆေးဆေးပြီးသွားတယ်။
သူတို့ကသုံးနှစ်ပဲတက်ရတာလေ။
ပြီးတော့ သူ့အသက်က ၂၀ လဲမပြည့်သေးဘူး
၂၀ က ၇ လပိုင်းမှပြည့်မှာ အခုမှ ၃လပိုင်းပဲရှိသေးတော့ သူအေးအေးဆေးဆေးနေလို့ရသေးတယ်
သူအိမ်မှာ လူကြီးပြန်အလာကိုစောင့်နေတုန်း
သူ့ဖုန်းထမြည်လာတယ်
' Don't stay awake for too long don't go to bed I make a cup of coffee for your '
" ဟယ်လို မမပြောလေ "
" မောင်လေး အခုအိမ်ပြန်လာခဲ့ပါလား "
" ဟမ် ဘာဖြစ်လို့လဲ မမ "
" ဟင့် မောင်လေး မမတို့ ကုပဏီလေ ဟင့် ရှယ်ယာဈေးတွေထိုးကျနေလို့ မောင်လေး ဟင့် "
YOU ARE READING
My man ( System Own Creation )
General Fiction🚨🚨WARNING🚨🚨 Be my man and stay with me forever. Own creation ( not translation ) Both Unicode and Zawgyi Start date - September 6,2020 End date - ?