A Moment To Remember ...

İntikam Planları -Bölüm 6-

Aldatmak , tetiğe basıldığında karşısındaki yaraladığından çok,

Geri teptiğiyle, Sahibini öldüren bir silahtır...

Bu bölümü arkadaşım Furkan Uluay'a armağan ediyorum.

Bilirsiniz ki derler intikam alınacak olan kişi kadar , alacak olan kişiyide yorar diye.. Eğer piyonlarını iyi oynarsan intikamda on numaralı bir intikamın tam kendisi olacaktır. Önemli olan karşınızdakinin zayıflarını iyi gözlemlemiş olmaktır. Tabi başkasının canına kast etmek değil benim burada intikamdan bahsettiğim.. Çünkü psikolojik çöküntüler karşınızdakine , fiziksel zarardan daha fazla zarar verecektir.. Unutmayın intikam soğuk yenen bir yemektir ve bunun için bazen yıllarca beklemeniz bile gerekebilir.. 

Ada çökmüş bir halde kuzeniyle beraber amcasının yazlık evlerine doğru yürümeye başladı .. 

-Gamze artık eve babamların yanına dönelim .. Daha fazla burda kalamam .. Kalmak istemiyorum .. Eğlenicek halim de kalmadı zaten .. Bu halde ancak senin de canını sıkarım .. İstersen sen yine de biraz daha kalabilirsin..

-Hayır saçmalama .. Tabiki beraber geldik ve beraber döneceğiz.. Seni yanlız bırakacak halim yok .. Bu halinle ama biraz kendini toplamaya çalışmalısın .. Amcam birşeylerin ters gittiğini kesinlikle anlar.. Zaten gözlerin şişmiş halde bu halde hayatta eve gidemeyiz.. Benim aklıma bişey geldi sen eve çıkma ben eve çıkıp bikinilerimi ve plaj çantamızı alıp aşağıya geleyim .. Oradan da denize geçeriz.. Belki biraz yüzmek sana iyi gelir..

Haklıydı gözlerim balon gibi olmuştu .. Ve belkide şu anda kafa dinleyebileceğim tek yerdi deniz.. 

-Tamam 

Daha fazlası çıkamamıştı ağzımdan .. Zaten düşünülecek başka birşeyde yok gibiydi.. Gamzeyi bekledim biraz gelirken güneş gözlüğümüde getirmişti.. Kuzenim gerçekten böyle konularda bir taneydi .. Plaja yürüdük birlikte .. Üzerimizi değiştirdik ve ben vakit bile kaybetmeden denizin serin sularına bıraktım kendimi .. Yüzdüm , ileriye gidebildiğim kadar ileriye gitmiştim .. Kendimi şu an dinleyip zihnimi boşaltmaya o kadar ihtiyacım vardı ki .. Suyun üzerinde uzandım .. Gökyüzünü seyretmeye başladım .. Bu şekilde bir saat kadar kalmışım ki .. Kuzenim gelipte artık gitsek iyi olacak hava kararıyor demesiyle suda doğruldum.. O süre zarfında kıyıya o kadar yaklaştığımı bile fark etmemiştim ..

Yol boyunca sessizdik.. Banada bir dinginlik gelmişti .. Deniz sanki çarpan her dalgada hüznümü, acılarımı, kederlerimi alıp götürmüştü...

-Konuşmak istersen dinleyebilirim..

-Belki sonra Gamze , anlatarak aynı şeyleri yeniden düşünecek kadar gücüm yok .. Gerçekten çok bitkin hissediyorum .. Yapmak istediğim tek şey uyumak .. Sadece uyumak.. 

Amcamlara vardığımızda çok yorgun olduğumu söyledim .. Herhalde güneş çarptı deyip doğrudan uyumak için ortalıktan çekildim.. Yanlız kaldığımda yeniden odada hıçkıra hıçkıra ağlamaya başlamıştım .. Bu nasıl bir eziyetti böyle.. O an aklıma ilk gelen şey arayıp Metinle konuşmak olmuştu.. Kuzenim telefonundan çağrı bıraktım ve beş dakika sonrasında arayan oydu .. Metin ..

-Metin , benim Ada! 

Ağlamaya başlamıştım yeniden .. O kadar güçsüzdüm ki .. Gözyaşlarıma hakim olamıyordum. 

-Neyin var neden ağlıyorsun?

-Oğuzla ayrıldık.

-Kafana taktığın bu mu yaa.. Zaten İzmire gidiyor o boşver takılma..