A Moment To Remember ...

Sessizlik -Bölüm 9-

Kaybettim sandıkların, kurtulduklarındır belki...

Unutma !

Kimi gittiği yeri mutlu eder..

kimi ise terk ettiği yeri...

Gamze ortamdaki sessizliği nihayet bozmuştu ..

-Hala ..!!? Senin burda ne işin var?

Halam gülmeye başlamıştı ..

-Benim mi yoksa sizin mi burda ne işiniz var .. .Ne işler karıştırıyorsunuz siz yine bakalım..

Aynı anda hiçççç dedik .. Gamzeyle birbirimizin gözlerinin içine bakıyorduk..

-Korkuttun hala bizi .. Ne diye sessizce geldin ki anlamadık..

-Hala neden burdasın bişey demediniz..

-Biz hiç sıkılmıştık yürüyelim dedik ..

-Bu karanlıkta ..??

-Evet , öyle laflıyorduk..

Derken Arda ve Metin bize doğru yaklaşıp ..

-İyi Akşamlar dedi..

Halam bize dönüp ..

-Şimdi anlaşıldı neden burdasınız ..

-Gençler sizde tesadüf eseri burda değilsiniz herhalde .. Kimse yok buralarda malum .. Kızları görmeye geldiniz di mi?

-Biz mi .. Yok Sonay Abla o ne demek öyle .. Biz Mehmetle arabayı park ettik şimdi düğün yerine doğru gidiyorduk.. Sizi görünce selam verelim dedik.. Nasılsın ? İyi misin? Kızlar napıyor..?

İşte bu mükemmeldi .. Konu değişmişti en azından halam çok yemiş gibi durmasada en azından şimdilik durum toparlanmıştı ve çok tırsmıştım..

Gamzeye göz işaretleriyle hadi gidelim dedim .. Beraber halama doğru dönüp biz gidiyoruz düğüne doğru dedim..

-Yarın sizinle yeniden konuşucaz .. Şimdilik gidebilirsiniz..

Arkamızı döndüğümüzde Gamzeyle gülme krizine girmiştik.. Bizi ne ara görmüştü ve takip etmişti .. Ya Arda yanımıza gelince bu durumu fark etseydi durumu nasıl toparlayacaktık.. Kötünün iyisine adeta sevinmiştik .. Ancak aynı zamanda ilk yüz yüze buluşma planıda hüsranla sonuçlanmıştı..

Düğün yerinde Gamzeyle beraber bekliyorduk .. Şarkılara alkışlayarak eşlik ediyorduk. Küçük bir çocuk elinde bir kağıt parçasıyla bize doğru gelmişti .. Elindeki kağıdı elime tutuşturup karanlıkta ortadan kaybolmuştu.. Kağıtı orada okusam biri görebilirdi .. Belki de halam hala bir yerlerde bizi izliyordu.. Olduğum yerde yere çömeldim ve kağıdı okumaya başladım..

-Eski evin ordaki alanda seni bekliyorum.. Halan çocuklarla beraber ortada yokken yavaştan o tarafa doğru gelirsin.

Kağıdı okudum ve Gamzenin kulağına yazanları fısıldadım .. Bu sefer koşar adım düğün alanından ayrıldık ve gelmemi istediği yere doğru ilerledik .. Ve iki kişi orada bizi bekliyordu..

Arda , bizi görünce gülümsedi.. Yanlarına vardığmızda.. Merhabalaştık .. Arda bizi Mehmetle tanıştırdı neticede yüz yüze ilk tanışmamızdı .. Bana yenge diyordu .. Biraz rahatsız ediciydi ama takılmıyordum..

Arda, Mehmete bir göz işareti yaptı .. Mehmet de Gamzeye 

-Beraber biraz yürüyelim mi dedi ..

-Gamze , bana baktı , benden onay aldıktan sonra , Peki dedi..

Ayrılmıştılar yanımızdan ama ben ne diyeceğimi bile bilmiyordum .. Zaten kendimi rahatda hissetmiyordum . Her an birisi gelebilirdi ...