Color Of Surrender (High Class Issue Series #3)

Chapter 05

Chapter 05: Turn

The color of red and blue lights played at my eyes as I stood up in front of the studio, many are gathering because of the scene were Cassie is lying down crying in the stretcher. I can't almost move and breathe when I saw her crying because of the pain, I didn't mean to slip but I never thought that this will be worst.

"Nakaka-awa si Cassie, hindi na siya makakalakad sa fashion show natin." rinig kong sabi ng kapwa ko modelo na dahilan para mas lalong manlamig ang katawan ko, yakap-yakap ko ang sarili ko at sinundan ng tingin ang ambulansyang palayo na sa amin.

When the ambulance is gone, all of the models are staring at me with their blaming looks. I can't believe that in just a snap, everything will change on how they look at me.

 I gulped as a saw their sharp gaze as if I intentionally slipped so that Cassie will not walk in the runway.

Hindi ko sinasadya ang nangyare, nadulas lang rin ako at sumabit ang kamay ko kay Cassie na dahilan para matumba rin siya.

Pumunta sa harapan ko si Hera at nakita ko ang masama niyang tingin na para bang gusto niya na akong sampalin ngayon, "You intentionally did that, right?" ang tanong niya na dahilan para manginig ang ibabang labi ko, ano bang sinasabi niyang sinadya ko ang nangyare?

Her jaw clenched and raised a brow on me, I can feel their blaming looks at me but I didn't mean to slip. Bakit niya iniisip na sinadya ko ang nangyare e' hindi ko rin naman alam na may tubig doon sa sahig.

"Stop playing the victim here, Avon. You know that Cassie has an injury, and yet you made it worst for that she can't walk in the runway."

Naiyukom ko ang kamao ko dahil sa paratang niyang ginusto ko pa na mangyare iyon kay Cassie e' hindi ko naman napansin na may natapong tubig sa sahig na dahilan para madulas ako, bakit niya ba dinidiin sa akin na sinadya ko ang lahat para hindi maka-rampa si Cassie.

"Kung inggit ka kay Cassie ay huwag mong idamay ang kademonyahan mo para makapanakit, walang ginagawa sa'yo yung tao pero pinalala mo pa yung kalagayan niya."

Halos mapa-buga ako ng hininga dahil sa pag-didiin niya na ginusto ko ang nangyare, hindi niya ba nakita na naiilang ako na kasama sila kanina pero pinilit ko nalang na pakisamahan sila dahil ayaw ko namang sabihin nila na ang arte ko.

"Wala namang ginawa sa'yo si Cassie atsaka nakita pa kitang tumingin sa sahig bago 'yun mangyare, ginawa mo 'yun dahil sa ayaw mong rumampa si Cassie sa runway."

All of them are blaming me and accusing me that I intended to slip but I don't, why would I even do that to my co-model?

Umiling ang ulo ni Hera na para bang hindi siya makapaniwala, parang akong nawalan ng lakas ng lahat sila ay sumang-ayon na sinadya ko talaga ang nangyare.

 Sa isang iglap ay nag-iba ang kanilang tingin na dahilan para masaktan ako, nadulas rin naman ako at nananakit ang katawan pero nakuha pa nila akong sabihan na ginusto ko ang nangyare.

"I hate you even more because of your selfishness, all you did is to get the people's attention on you, and you even did it to your co-model because you are insecure!" 

Halos hindi ko na maproseso sa utak ko ang mga sinasabi ni Hera dahil alam ko namang hindi totoo iyon, kailan ko pa hiningi ang atensyon nila e' ang ginawa ko lang naman e' rumampa?

I'm not insecure on someone and I'm not selfish but why is she accusing me? 

"Hindi ko sinadya ang nangyare, Hera." ang simple kong sabi sa kanya na dahilan para mahina siyang matawa na para bang hindi siya makapaniwala sa sinabi ko, halos mag-pakawala na ako ng hikbi dahil sa namumuong mga luha sa aking mga mata dahil sa paratang nilang alam ko naman ay hindi ko inaasahan.