let me love you...

Hoofdstuk 18

Djemo's POV

Niall bracht me terug naar huis.

Gwen en Renee namen afscheid van de jongens en ik van Niall. De jongens moesten ook naar hun familie toe.

Toen de jongens weg waren begonnen we enthousiast onze verhalen uit te wisselen. Renee en Gwen hadden ook aardig veel meegemaakt.

Rond twee uur ging de bel.

"Daar zul je onze familie's hebben"

Ik deed open. Het was Gwens familie.

Haar ouders waren ook altijd zo.aardig. Ook haar zus was er.

Ik kon aan Gwen zien dat ze ze erg had gemist.

De neiging om mijn eigen familie te zien werd groter.

De bel ging weer.

Renee's ouder en broertje kwamen binnenlopen.

Ik verwachtte dat mijn ouders nu elk moment zouden komen maar een half uur later waren ze er nog niet.

Ondertussen zaten we met de familie van Gwen en Renee in de woonkamer. Het was echt gezellig.

De bel ging eindelijk.

Mijn moeder, vader, broertje en... en Lonneke kwamen binnenlopen.

Wat deed zij hier!

Mijn moeder vloog me om de hals. "Sorry dat het zo lang duurde schat Lonneke had zich verslapen"

Zie je wel het is weer Lonneke's schuld.

Ik gaf mijn vader en broertje een knuffel. Daar stond ik even ongemakkelijk tegen over Lonneke.

Ik gaf er alsnog een knuffel.

"Nichtjee... ik had je niet verwacht. wat een verassing" Ik lachte naar der.

"Nee, ik had dit zelf ook niet verwacht"

Ik weet niet waarom maar ze kwam aardiger over dan normaal.

Ik haat haar niet maar mogen is een ander woord. Ze heeft me als klein kind alleen maar gepest. Ik was altijd te verlegen.

Daarna stopte ze wel met pesten maar toch..

Met ze alle zaten we in de woonkamer. Na een uur geklets te hebben wou mijn moeder even in de gang met me praten.

Ik wist niet wat ik moest verwachte. Ze begon over Lonneke.

"Ik heb met Lonneke's moeder even gepraat en ik heb besloten dat het goed is voor Lonneke om even voor een tijdje bij jou in te trekken"

"mam! , wij haten elkaar Zij haat mij. Dit is geen goed idee"

"Jawel, je snapt het niet, ze heeft geen hekel aan je. Ze heeft het thuis gewoon zo moeilijk. doe dit voor mij liefje en doe aardig tegen der"

"Maar mam."

"Geen gemaar schat, laten we het gezellig houden. Het is kerst"

Mijn moeder loopt de woonkamer in.

Ik volg haar.

Hoe durft ze!

Ik kijk naar Lonneke eerst heel boos maar daarna bedenk ik me dat het thuis slecht gaat met haar. Ze ziet er ook slecht uit, Wel altijd gewoon knap als normaal en super leuke kleren maar ze ziet er moe uit. Ik besluit te proberen aardig te doen, maar als zij dat niet terug doet kan ze het bekijken.

Mijn moeder vertelt het nieuws aan mijn vriendinnen.

Die verwelkomen Lonneke meteen.

Ja die weten niet dat ze een hekel aan me heeft.

We gingen met de hele familie uit eten. En daarna gingen ze weer terug naar hun hotel. Morgen zouden ze weer naar nederland vliegen. Lonneke bleef zoals afgesproken hier.