let me love you...

Hoofdstuk 24

<Renee's POV>

Ik, Gwen en Djemo liepen de taxi uit richting de winkels.

Het was druk, ik keek om me heen en zag allemaal meiden met geweldige kleding lopen. Waarom koos Harry voor mij? Ik ben er blij mee maar toch snap ik het niet.

Djemo en Gwen zagen een leuk winkeltje dat super leuke kleding verkocht en we liepen daar naartoe.

Ik zag dat Djemo haar mobiel een stukje terug had laten vallen en vertelde het haar.

We zagen een andere man de mobiel oppakken en in zijn zak stopen.

Djemo rende gestreest naar hem toe.

En voordat ik het wist gebeurde het.

Er kwam een scooter aangereden en knalde tegen Djemo aan.

De jongen stapte geschrokken af. Hij was best knap.

Hij probeerde Djemo te helpen maar het was te laat.

Djemo bewoog niet. ''Ademt ze nog! kijk of ze ademt!'' hoorde ik Gwen roepen.

Ik merkte dat ik zelf niks deed en voor me uit bleef staren, meteen kwam ik in actie. De jongen keek of ze nog ademde. ''Ze ademt!''

Ik pakte mijn mobiel uit mijn zak en belde zo snel als ik kon de Politie op.

Meteen daarna belde ik Niall.

De ambulance arriveerde en Samen met Gwen en die knape jongen gingen we mee.

Ik vertelde het Niall hij kwam zo snel als die kon naar het ziekenhuis, maar dat kon wel even duren aangezien het een stuk rijden was.

Hij deed zijn best.

Djemo werd een kammer ingereden.

We mochten niet mee naar binnen. Na vijf minuten kwam ze binnen lopen, wat naar mijn denken wel uren waren.

Ik lag samen met Gwen de hele tijd te huilen en ik kon zien aan de jongen dat hij erg geschrokken was.

De vrouw vertelde dat Djemo in een lichte comma ligt en dat we ons geen zorgen hoeven te maken dat ze er elk moment uit kon komen. Het enigste was dat ze misschien haar geheugen kwijt zou zijn.

Niks om je zorgen over te maken! wat dacht die vrouw wel niet! ik had de neiging om heel hard tegen der te schreeuwen maar ik hield me in.

We mochten om de beurt naar binnen.

Eerst ging ik, want Gwen wou Niall bellen. De jongen zat voor zich uit te staren. Ik liep naar binnen hopend dat ze tijdens mijn tijd wakker werd.

Ik ging zitten op de stoel naast haar en pakte haar hand vast. Ik had weleens gehoord dat mensen die in coma lagen konden horen wat je zegt, dus ik begon te praten. "Hee ik ben het, het gaat allemaal goed komen. De dokter zegt dat je misschien een klein stukje van je geheugen kwijt bent, Ik weet dat je sterk bent dus hou het vol. Als je wel je geheugen kwijt bent is het maar een klein beetje dan helpen we je, Ik miss je nu al. Ik heb geen idee of je me hoort nu.." Ik lach in mezelf, ik voel me dom. Ik pak nog een keer haar hand en loop weer weg.

Ik kijk Gwen aan. "jij kunt... heb je Niall gebeld?"

"jup" en ze loopt de kamer binnen. Lag dat aan mij? of was ze blij? ik vergiste me waarschijnlijk.

Ik nam plaats naast De jongen, die blijkbaar Tom heet. Hij was nog steeds bezig met zichzelf. Ik wachtte op Gwen.