let me love you...

Hoofdstuk 19

Renee's POV

Ik kijk naar Djemo. Ze ziet er niet uit alsof ze het leuk vind dat Lonneke er is. Maar dat snap ik wel. Ze heeft me vroeger allemaal verhalen verteld over haar en Lonneke. Lonneke is niet de makkelijkste.

Lonneke liep even naar de wc.

Toen ze weer terug liep de woonkamer in hoorde ik Djemo vragen of Lonneke zin had om te gaan winkelen.

"Je hoeft niet meer aardig te acteren hoor, je moeder is weg. Wees maar niet bang ik zal niks doorvertellen" snauwt Lonneke naar Djemo. Okee dat had ik niet verwacht.

"Ik acteer niet, en trouwens jij bent de gene die een hekel aan mij heeft!" Djemo pikt dit niet.

"Jij snapt niks van mij"

Lonneke begint te huilen.

Djemo loopt naar haar toe.

"Waarom leg je me het niet uit.."

Lonneke begint te vertellen. Na een half uurtje is het weer goed.

We besluiten met zijn vieren te gaan winkelen.

Mijn telefoon trilt.

Een berichtje van Harry.

-Heey hoe gaat ie? was het gezellig met je familie? ik miss je xxx-

Aww. De meiden kijken mij aan.

"berichtje van Harry?" vraagt Djemo.

"jup" ik knik.

"Is dat je vriendje?" hoor ik lonneke vragen.

Ik knik weer.

"Aww leuk..."

Ik zie aan haar dat ze niet door heeft dat het dé Harry is van One Direction. Ik lag in mezelf.