🌺ေႏွာင္တြယ္ရစ္ေသာၾကိဳး🌺
ခန္႔တည္မနက္7နာရီေလာက္ ေကာင္းကင္အိမ္ကိုေရာက္သြားေတာ့
ေကာင္းကင္အေဖက အ့ံၾသဟန္ျပသည္။
ေတြ႔ခ်င္လြန္းသည့္ခန္႔တည္က မနက္စာပင္မစားနိုင္ခဲ့ဘဲ အေျပးလာခဲ့မိတာကို။
သူမ်ားအိမ္အေစာၾကီးလာျပီး သားျဖစ္သူကို ပိုးပန္မည့္ေရးမို႔
ေကာင္းကင္ မိဘေတြအေနနဲ႔ မသိရင္ေတာင္ အနည္းငယ္ေတာ့ ရိပ္မိလိမ့္မည္ထင္ပါသည္။
"အယ္ ေဒါက္တာ ေရာက္ေနတာလား"
"ဟုတ္တယ္ဗ် ဆရာမ ျမတ္ဘုန္းကသူမအားတာနဲ႔
ေကာင္းကင္ကို ေဆးခ်ိတ္ေပးဖို႔ လွမ္းေျပာလို႔ က်ေနာ္လာခဲ့တာပါ"
ေကာင္းကင္မိဘႏွစ္ပါးေရွ႕မွာ ဟန္မပ်က္ထိုင္ေနတုန္း
ဆရာမၾကယ္စင္ကေရာက္လာသည္။
"လာလာေဒါက္တာ က်မလိုက္ပို႔မယ္ေကာင္းကင္အခန္းကို"
"ဟုတ္ကဲ့ အန္ကယ္နဲ႔အန္တီ ခြင့္ျပဳပါအံုး"
"ေအးေအး"
လူၾကီးေတြေရွ႕ကထြက္လာမွ ခန္႔တည္အသက္ရွဴေခ်ာင္ရသည္။
"ေဒါက္တာ ေကာင္းကင္ညကလဲ ထပ္ဖ်ားေသးတယ္သိလား
အဲ့ဒါေလ ေဒါက္တာကေသခ်ာေလးေစာင့္ၾကည့္ေပးပါအံုး"
"ေစာင့္ၾကည့္ရမယ္…"
"ဟုတ္တယ္ေဒါက္တာရဲ႕ ဒီေန႔ေက်ာင္းမွာစံုညီပြဲရွိလို႔
ေဖေဖနဲ႔ေမေမကိုေရာတူမေလးကိုေရာ က်မေခၚသြားမွာမို႔
အိမ္မွာေကာင္းကင္တစ္ေယာက္ထဲက်န္ခဲ့ရမွာ ျပန္ျပန္ဖ်ားေနေတာ့ က်မစိတ္မခ်လို႔ ေဒါက္တာအဆင္မေျပရင္လဲ ျမတ္ဘုန္းကိုပဲ အကူအညီေတာင္းၾကည့္လိုက္ပါ့မယ္"
"ေျပပါတယ္ က်ေနာ္ေစာင့္ေပးမွာမို႔ ဆရာမတို႔ သြားပါ
ေကာင္းကင္အတြက္စိတ္မပူပါနဲ႔ဗ်"
"ဟုတ္ ေဒါက္တာနဲ႔ဆို က်မစိတ္မပူပါဘူး
ဆန္ျပဳတ္လဲအဆင္သင့္ျပဳတ္ထားပါတယ္ေဒါက္တာ
ေသခ်ာေလးေက်ြးေပးပါအံုး ညကေတာ့ လက္ေတြလဲကိုက္တယ္ေျပာတယ္ရွင့္ ဇြန္းကိုင္လို႔အဆင္ေျပပါ့မလားေတာင္မသိဘူး"
"ကိစၥမရွိပါဘူးဆရာမ က်ေနာ္အဆင္ေျပေအာင္ေက်ြးလိုက္ပါ့မယ္"
