𝑻𝒉𝒆 𝑯𝒆𝒂𝒓𝒕 𝒇𝒖𝒍𝒍 𝒐𝒇 𝑪𝒐𝒍𝒐𝒖𝒓 | 𝑴𝒀𝑮

||2||

ဖြူဖွေးပြီးပြောင်လက်နေတဲ့hoodieလေးကို
ကြည့်ရင်း ကျွန်မတွေးမိတယ်...

သူဆီကအသိအမှတ်ပြုခံမှုကိုရနိုင် ပါ့မလားလို့....

အားကုန်သုံးပြီးလျှော်ခဲ့ရလို့ထုံကျင်နေတဲ့
လက်တစ်ဖက်ကိုလည်းကျွန်မ ဂရုမစိုက်ဘူး

ဆပ်ပြာတွေနဲ့ချော်ပြီးပြဲသွားတဲ့ဒူးတစ်ဖက်ကို
လည်းကျွန်မဂရုမစိုက်ဘူး....

ကျွန်မလိုချင်မိတာသူ့ရဲ့အပြုံး....

သူပြုံးရင်သိပ်လှမှာပဲဆိုတာကျွန်မသိတယ်...

ရူးမိုက်တယ်ဆိုတာအတိုင်းအတာတစ်ခု
ရှိတယ်တဲ့... ကျွန်မကတော့အတိုင်းအတာ
တစ်ခုထက်ကျော်လွန်သွားပြီထင် ပါရဲ့...

ပြုံးမိလိုက်ရင်း...မှန်ထဲမှာ ပေါ် နေတဲ့ ကျွန်မ
ရဲ့မျက်နှာကိုကျွန်မပြန်ကြည့်လိုက်မိတယ်

သာမန်ရုပ်ရည်ပါပဲ...ဘာမှထူးထူးခြားခြား
မရှိဘူး...

သိမ်ငယ်စိတ်ဝင်သွားမိပြန်တယ်...

ငါ့လိုရုပ်ရည်နဲ့...သူ့ကိုမမျှော်မှန်းသင့်ဘူး...

နင်အရူးပဲ...Yuri

မဖြစ်နိုင်ဘူးဆိုတာသိပါတယ်...ဒါပေမယ့် ငါ
မျှော်လင့်ချင်သေးတယ်...

သူပေးခဲ့တဲ့cardလေးကိုကြည့်ရင်းပြုံးမိပြန်တယ်....

ကျွန်မကတကယ်အရူးလိုပဲနော်...Yoongi

မပြင်တက်မဆင်တက်ကျွန်မက...ထူးထူးခြား
ခြား ဝတ်စုံရယ်လို့မရှိခဲ့ဘူး...ဒီတိုင်းမီးခိုးရောင်ပုံတုံးတုံး ဒူးဖုံး ဂါဝန် တစ်ထည်ကိုlong coat အညိုရောင်နဲ့ဖြစ်သလိုဝတ်ကာ...bus stop
ကိုထွက်လာခဲ့သည်

အေးစိမ့်နေတဲ့လေထုနဲ့ပတ်ဝန်းကျင်ကြောင့်
လက်နှစ်ဖက်ကိုခပ်ဖွဖွပွတ်ရင်းအနွေးဓာတ်ရ
အောင်လုပ်မိသည်

အသက်ရူလိုက်တိုင်းအေးစက်နေတဲ့လေထုနဲ့
ပါးစပ်ထဲကထွက်လာတဲ့အေးစက်စက်လေထု
တွေ....

အေးလိုက်တာ...

တိုးတိုးလေးညည်းရင်း busstopကိုခပ်သွက်သွက်လျှောက်ရလေ
သည်

Bus လာတော့ လူတွေကအေးလို့နဲ့တူ ပါတယ်လေ...ကားပေါ်မှာလူသိပ်မရှိကြဘူး