Kabanata 12

5K 147 8
                                    

Kabanata 12

Balang araw

Gaya ng sabi ko, pinahirapan ko talaga siya. As in hirap na hirap talaga. Well, para sa akin naghihirap na siya dahil hindi ko lang naman pinapansin ng isang buwan. Oo, isang buwan ko na siyang nilalamigan. Minsan, alam kong nagagalit na siya. Minsan naman pilit niyang kino-kontrol ang inis, galit at pagtitimpi sa akin. Minsan, iniiwan ko siya sa school at tumatakas ako para makauwi ng hindi siya kasabay. Lahat ginagawa ko para magalit ko siya ng husto.

At dahil sa mga pinaggagawa ko, nahulog siya sa ibang mga quizzes nila. Nakonsensya pa nga ako dahil sa akin kung bakit siya bumagsak. Pero kahit ganoon pa man, tinitibayan ko parin ang sarili para hindi lumambot sa kanya. I ignore every time he sighed problematically in front of me. I ignore every time he burst out his anger to me. I did everything to make him irritated. May mga pagkakataon pa ngang nagwawala siya sa condo, katulad nung isang araw nagwala talaga siya.

"Ganito nalang ba tayo palagi, Angel Bhe!? Hindi mo na ba talaga ako papansinin? Kikibuin huh? Fuck, masisiraan na ako ng bait sayo!" he said frustratedly.

Palihim akong ngumisi, tawang-tawa sa reaction ng mukha niya. Nanlilisik ang mga mata, nagsusumamo sa akin. Huminga ako ng malalim at tinignan siya ng malamig.

"What are you talking about?" I said very coldly.

Shit, sa likod ng pagiging malamig ko sa kanya ay nakatago ang ngumingising sarili. Looking back at him right now makes me laughed in burst. Nakakatawa ang pagsusumamo niya sa akin. Kulang na kulang pa sa ginawa niya sa akin! Fuck, sa loob ng tatlong anibersaryo namin wala siyang ginawa kung 'di maging siraulo. Kulang pa 'tong ginagawa ko e! I want more! I want to make him plead!

Umiling-iling siya at nawawalang pag-asa umiwas ng tingin sa akin. I nipped my lip to avoid smirking. Umupo siya sa sofa at yumuko. Pagpasok ko palang kanina ay bumungad na sa akin ang makalat niyang condo. Mga boteng nagkalat sa paligid, mga plastic ng pagkain na kinain niya habang umiinom. Ang buhok ay mahaba na din, ang bigote? Jusko, daig pa ang matandang lalaki na hindi marunong mag-ahit! Over all, stressed na stressed na siya sa akin!

"I-I'm doing my best to make this relationship survive but fucking hell...you are not cooperating! Ano pa bang pwede kong gawin para bumalik tayo sa dati huh!? What? B-baby, you want me to plead? To cry a blood huh? W-what?" aniya sa mababang boses.

I swallow. Umiwas ako ng tingin at ngumisi. Shit! Unti-unting lumalambot ang puso ko sa kanya! Sa nakalipas na isang buwan, wala siyang ibang ginawa kung 'di suyuin ako. Magsumamo na bumalik na kami sa dati at minsan umiiyak pa habang nakaluhod sa akin. Nagagalit kapag iniiwan ko siya sa school, minsan sa sobrang frustration ay hindi nalang siya nagsasalita at hinahayaan nalang ako.

I want to forgive him but every time I try, it always end to remember what he did to me. Hindi ako maka-move on sa ginawa niya sa akin. Bumabalik sa isip ko yung larawan niyang may kahalikan. Shit! Hindi ko talaga maatiman na bumalik iyon sa isip ko dahil bumabalik lang tuloy ang sakit sa puso ko. Like I said, masasaktan talaga ako ng todo kapag makita ko siyang may iba na.

"Just clean yourself." I said coldly.

Tumalikod ako at paalis na sana ngunit mabilis niyang niyakap ang hita ko, pinigilan ako sa pag-alis. Nakaluhod siya sa likod ko at yakap-yakap ang hita ko. I swallow and closed my eyes tightly.

"B-baby please? P-please...b-bumalik na tayo sa dati," he plead.

Umiling ako at huminga ng malalim. Kahit magmakaawa siya sa akin ngayon, hindi ko parin kayang makalimutan ang ginawa niya sa akin. Siguro, kailangan ko pa ng oras para mapatawad siya. Kailangan kong makalimutan ang ginawa niya sa akin para tuluyan ko na siyang matanggap. Habang paulit-ulit na pumapasok sa isip ko ang nakita, hindi ako makakalaya sa mga ginawa niya.

Lagunzad Series 1: Fall All Over Again (HANDSOMELY COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon