I Fell In Love With A Kiss Stealer

Chapter 25

Chapter 25

-Jinx's Point of View-

Kurap lang yata ambag ko sa groupings namin ngayon. Ilang subjects na ang nakalipas pero hindi pa din nawawala sa isipan ko ang mga nangyari noong mga nakaraang araw. Kung tutuusin naman ako naman gumawa ng lahat ng 'to.

Ako din ang nasaktan dahil ginusto ko 'to. Masyadong masakit pa din. Lalo na sa part na ako ang pumutol.

"Salvacion! Patatayuin talaga kita magdamag makikira mo!" Napapikit ako nang marinig ko ang sigaw ni Sir sa tabi ko.

"Kanina pa kita tinatawag! Ikaw nalang ang nakatayo!" Eh?!?! Tinignan ko yung klase at nakita kong nakangisi si Yamara sa'kin habang nagpipigil ng tawa sina Yzac at Lucas.

Mga tado lalo ka na Lucas, kanina pa pala sila nakaupo di man lang ako sinabihan!

"Isa pang pagiging lutang sa klase ko papalabasin kita at doon ka tatayo magdamag." tumango ako rito saka naupo sa tabi ni Yamara. Hindi na nito napigilan na tumawa sa'kin ng mahina kaya siniko ko ito..

"Masakit ba?"

Sinamaan ko ito ng tingin saka hinampas sa balikat, "masakit ba?" Pagtatanong ko din saka napairap.

Nailalabas ko kasamaan ko dahil sa mga 'to. Tinignan ko naman si Lucas at sumenyas na siya susunod mamaya. Akala yata nila mapapatawad ko sila.

Hay nako, kailan ba ulit yung bakasyon? gusto ko na magpahinga sa kama at walang gawin baka yun na din yung oras na lalong hindi ko siya makikita.

"Jinx we need to talk." Napakurap ako saka tumingin sa harap ko. Nasa harapan ko siya at nagsusumamo ang mga mata niya.

"What for?"

"Let's go out..."

Biglang may humawak sa kamay ko at sinabing, "Jinx you didn't forgot right?"

"Huh?"

Yzac smiles and answered, "Karaoke tayo ni Yamara," this time Yamara ks surprised and wanted to protest, but didn't so upon seeing me with these two, "Oo nga pala. Halika na Jinx! Mahirap mawalan ng pwesto!"

Tumingin ako kay Adrien sabay ngiti na lamang, "sa susunod na. I have plans."

Hindi ko alam kung ano ang reaction niya sa sinabi ko dahil hindi ko na masyadong binasa. For me... I see his face like a blank canvas.

I couldn't picture out what he looked like at all. Is it because of the pain I am feeling right now?

*****

I stretched my arms and started to jog around the neighborhood while playing some tunes.

Pretty morning and I shouldn't sulk, right? Napagdesisyunan kong umabsent. After what happened yesterday lalo kong naramdaman na gusto kong iwasan si Adrien.

Good thing Yzac and Yamara helped me to get away from him.

"He said there's a lot of girls I can do with (uh)
(But I can't without you)
I knew him forever in a minute (hey)
(That summer night in June)"

I switch the next button. Ayoko ng kantang 'to kasi hindi ako makailag.

Isa pang nakakabwisit ay ang pagmumukha ni Priscilla. Hindi ko din masigurado kung nginingisihan ba niya ako dahil natutuwa siya o dahil naawa siya.

Whenever I stared at her I also couldn't see her face.

"Flipping through all of these magazines
Telling me who I'm supposed to be
Way too good at camouflage"

Agad akong napailing. Bakit gan'to ang mga tugtog sa'kin?

Pinabayaan ko nalang at mas binilisan nalang. Ramdam ko na ang pagtaas ng temperatura o init dito sa'min. Wala pa naman akong balak umuwi dahil maaga pa naman at panigurado si papa palang ang nakatayo at nasa mesa.

"Oh, why do I compare myself to everyone?
And I always got my finger on the self destruct"

Kinuha ko ang cellphone ko saka lumiko "Miss---!" Huli na nang makita 'kong may tao din papalapit.

Shit, parang nangyari na 'to. Ah, oo nga pala. Ganito kami nagkakilala ni Adrien. Funny, everything makes me remember him kahit na ayaw ko.

I heard him groan kaya tumayo ako saka nagpagpag di ko naalintana ang cellphone kong may crack at nabato sa dulo ng street. Sinubukan ko pa din i-open pero bigo kaya binato ko nalang sa basurahan.

"Miss, you should look where you're going." wow, nanatili akong kalmado saka tumingin sakan'ya nang makita ko sino ang nasa sahig.

Shit!

His mouth also dropped and he ran his fingers on his hair saka tumayo, "Tanga ka talaga" that made my head boom! Ang kapal!

I bit my lip before turning my fists into a ball, "Ano?!" Tanong ko pero nakangisi ito sa'kin saka nilagay sa bulsa n'ya ang kanyang mga kamay at lumapit sa'kin

"Hoy---" hinawakan n'ya ulo ko saka pinaharap sa daan, "Next time look where you're going. You don't know where or when you will fall." my chest suddenly beats fast. Parang may iba s'yang pinapahiwatig sa mga litanya n'ya.

Lumingon ako pero hindi ko na nakita si Yzac. Teka bakit nandito siya?! Huwag niyang sabihing umabsent din siya?

Hindi ko na din namalayan na 9:30 a.m na, dali dali akong umuwi sa'min at dumating akong pawisan sa tapat ng gate kaya huminto muna ako saglit. Napatingin naman ako sa gilid at may isang kotse ang nakaparada dito. It seems new to my eyes.

Katrabaho siguro ni Daddy or friend ni Tita.

Agad 'kong binuksan ang gate saka pumasok sa loob.

"Ya, may tubig na bang nakahanda sa Tub?" Bungad ko pagpasok sa loob at tinanggal ang sapatos ko sa pinto

Agad akong dumiretso sa kusina at naririnig kong may nagtatawanan sa sala. Sina Daddy yata at may kasama kung sino man.

Pumunta na ako sa loob ng Kitchen at nakita ang natirang tinapay sa mesa. Kumain muna ako ng isang toasted bread saka umalis doon.

"Jinx! Kanina pa naghihintay bisita mo!" kumagat muna ako saka tumingin sa gawi nila bago umakyat sa hagdan

Nilunok ko ang nginunguya ko. Wala din naman bibisita sa'kin ngayong araw dahil busy sina Talia.

"Daddy naman e, sino naman bibisita s---" nahinto ang aking sasabihin nang lumingon ako at awtomatikong nailaglag ko ang kinakain ko kasabay ng pagtakbo paalis doon.

"Nakakainis!!!" I mumbled as I made my way on the stairs.

"Ano ka bang bata ka magayos ka nga ng sarili mo!" Narinig ko ang pagtawa ni Adrien kaya dali dali akong umakyat sa taas at dumiretso sa CR.

"Iwan ko na muna kayo." umalis si papa at naiwan kami ni Adrien sa sala mag-isa and believe me I wished Yamara will be here any moment.

Sinusuklay ko ang sarili ko nang bigla itong magsalita, "Thank you..."

"For?" I lowered my voice para hindi nya mapansin na naiiyak ako, "For helping me."

"I think that I hurt your feelings. I wanted to say sorry." ngumiti nalang ako saka tinago ang papatak na luha. Bakit nanaman naalala ko 'yon.

"You didn't. Anyway, is that all?" Tinignan namin ang isa't-isa nang tumayo ito bigla saka pinatong ang kamay niya sa ulo ko.

"I will be back."

But for sure he won't. Because there's no more reason to come back.

Waaaahh! I said it but mas masakit pa to kesa sa pagkaasa ko kay Yzac e! Parang hulog na hulog na nga talaga ako. Ilang oras na kong umiiyak dito at hindi pa din umuuwi sina papa. A good thing because I can let it all right now without questions being asked.