THE VAMPIRE'S CONTRACT [Under Major Revision]✔️

Kabanata 11: Heartless

" WHAT DID YOU DO GRANTER!" pumailanglang ang boses ni Anika sa loob ng silid. Mabilis itong lumapit sa kinaroroonan nila.

" What the hell!" bulalas ni Granter ng walang pag alinlangan siyang tinulak nito dahilan upang tumilapon siya sa kalapit na dingding. Sa halip na matakot ito sa kanya dahil siya ang pinuno ay tinapunan lang siya nito ng masamang tingin.

" Babe? Angel," tinapiktapik nito ang mukha ng dalaga ngunit hindi ito nagising. Mahinang napamura si Granter... he's guilty and jealous at the same time. Parang gusto niyang itapon palabas sa mansyon si Anika dahil sa tinatawag nitong babe ang pagmamayari niya.

Napabuntong hininga si Anika at inayos ang pagkakahiga ng dalaga. Hinarap niya ang madilim na anyo ni Granter. May gana pa talaga itong magalit sa kanya e ito naman ang may kasalanan.

" What now? Anong nangyari?" She calmly asked.

" I don't know...she saw me in the red room in the middle of the night doing those stuff," walang emosyong aniya nito. Napakunot ang kanyang noo.

" Kagabi? E bakit naalala pa niya hindi mo ba inalis iyon sa memorya niya?" anas ni Anika dito.

" I tried but she's wearing a hell bracelet...the black stone bracelet!" gulat siyang napatakip sa kanyang bibig. Hell no! Paanong may ganung bagay ito. Ang black stone na iyon ay panguntra sa lahat ng masasamang nilalang Lalo na sa kanila.

Kakasikat lang ng araw at ito na agad ang bumungad sa kanya.

" Should I erase her memory? She already took out the bracelet—"

" No! J-just let her know about us! It will also help you Granter...let see if she still accept you," Napamura ito sa kanyang sinabe.

" It's not yet the time Anika," nagtagis bagang ito.

" Kung hindi ngayon kailan pa? Kung mawala na naman siya? You know what Granter you waited for decades. I know you will take care of her," nakikiusap niyang tinignan ito. Gusto rin naman niyang sumaya ito pero alam niyang mahirap Lalo na ang lahat ay nanatiling nakaraan na lamang. Maraming bagay ang nasayang dahil sa pangyayaring iyon.

" Right, but I will not force myself to her. She's my assistant... that's all," mariing bigkas nito. Napailing siya ng tumalikod ito at lumabas sa silid. She knows he's been guilty and pain all the years.

The heartless Vampire King is afraid to hurt he's lover again.

Nagbaba siya ng tingin ng paggising niya ay agad niyang nakita ang tatlong babaeng nakatayo sa gilid. Masakit ang ulo niya pero naalala niya ang lahat. Mula kagabi hanggang kaninang umaga... kaninang umaga? Sh*t! Anong oras na ba!

Napabalikwas siya at agad na bumaba sa kama. Hindi niya pinansin ang tatlo at diretsong lumabas sa silid na iyon. Nang makarating sa kanyang silid ay agad siyang naligo at nag ayos ng sarili.

Iwan pero hindi takot ang naramdaman niya ngayon kundi na g-guilty siya. Oo, nagamok siya kanina dahil iyon sa nabigla siya sa nasaksihan pero ng Makita niya ang inosente at naiiyak na mukha ng tatlo ay para siyang sinabuyan ng malamig na tubig.

How can be she could them monsters when they are so kind to her? Ang master lang ata nila ang kinagagalit niya. He killed a girl last night in the red room.

They are Vampires.

She can't believe they exist. Akala niya noon ay kwentong matanda lang iyon at walang katutuhanan. Naalala niya bigla ang kanyang Lolo. Nagpapasalamat siya at nakatulong ang bracelet na binigay nito noon. Instinct lang niya ang nagsasabing suotin iyon dahil ramdam niyang parang may mali. Napansin niyang ang puputla ng mga kutis nila at mapula ang kanilang mga labi. At nakita rin niyang may mapulang iniinom ang mga ito, akala niya nung una ay isang juice lang iyon pero nung pinagkatitigan niya ng maigi ang iniinom ng Master nila ay doon na siya naghinala.

Hindi iyon simpleng inumin lang. Isa yung dugo. Hindi niya alam kung dugo ba iyon ng tao o dugo ng hayop.

" You're not living?" napaigtad siya at wala sa sariling napalingon dito. Pero hindi ito nag-angat ng tingin at nanatili ang mukha nito sa sinusulat. Pagkatapos niya kasing magayos ay dumiretso na siya sa opisina nito.

" The gate is open, you are free to live and run as long as you want," malamig nitong bigkas na ikinalunok niya.

" M-may ipapagawa po ba kayo?" tanong niya na hindi pinapansin ang sinasabe nito. Bahagya siyang napasinghap ng sumalubong sa kanya ang mga mata nito. Kunot ang noo at matigas ang anyo nitong nag angat ng tingin.

Nanlaki ang mata niya at muntik pa siyang mapasigaw ng bigla ay Isang pitik itong nakalapit sa kanyang harapan. Wala sa oras siyang napasandal sa nakasaradong pinto dahilan upang makulong siya nito. Ang matigas na braso nito ay nakatukod sa gilid ng kanyang ulo.

" You're not scared of me huh?" he growled. Biglang naging pula ang itim nitong mata at lumabas ang dalawang pangil nito kagaya ng nakita niya kagabi.

Is he going to kill me?

Wala sa sariling napapikit ako ng mapansin ang pag anggat ng isang kamay nito. Pero nagtaka ako ng ilang minuto ay wala akong naramdaman at biglang nawala ang presensya nito sakin...pagmulat ko ay nakita ko na lang itong nakatayo Isang diba sakin. Nakatalikod at mahinang nagmumura...nagawa Kong humakbang palapit dito.

Napahinto ako at tumambol ang kaba saking dibdib ng bumaling ito sakin. His eyes are bloodshot pero ramdam kong pinipigilan nito ang sarili. At habang nakatitig ako dito bumalik saking isipan ang nangyari kagabi hanggang sa mapadako ito sa nakaraan.

May dalawang sugat sa leeg ang babae at iyone din ang nangyari sa lolo at mga magulang ko.

Sana ay nagkakamali lang ang isip ko...sana nga.

"G-get out here!" napaigtad ako ng sumigaw ito. Umiigting ang panga at lumalabas ang litid sa kanyang leeg at kamay.

" N-o, h-hindi a-ko aalis hanggat hindi ko nahahapan ng kasagutan ang mga tanong na umiikot sa isip ko," matapang kong utas. He growled. Napaatras naman ako ng matigas itong humarap sakin.

" M-may kinalaman ka ba sa pagkamatay ng pamilya ko? O i-kaw ang m-may gawa nun lalo na't kilala mo si Lolo?" I directly ask. Kahit sa loob looban ko ay nakatago ang takot. How reckless I am facing this demon knowing that he's involved in murdering my family.

" What do you think?" ngumisi ito dahilan upang lumabas ang kabilaang pangil nito. I stunned. He's crazy.

" S-so, y-you killed them! H-how dare you! You're a d-demon!" I trembled.

" Get out!" He growled.

" Bakit? Papatayin mo rin ako gaya ng ginawa mo sa pamilya ko?!" I cried.

" You don't know anything...Get out! Before I do something that you will surely regret!" napaatras ako at napahawak sa serdura ng pinto. Gusto kong manatili pero natatakot ako sa mga mata nito. His face hardened as if he's ready to attack me anytime.

Mabilis akong lumabas doon at pabagsak na sinarado ang pinto. Nanginginig pa ang tuhod kong humakbang paalis.

" Babe Angel," I stop and look at her. She's also like him. Bampira silang lahat na nandito. Pero may nagsasabi sakin na pwede kong pagkatiwalaan ito.

Bumakas ang pagalala sa mukha nito at mabilis na lumapit sakin. Wala sa oras akong napayakap at umiyak dito. I told her what happened at tama nga ang hinala ko dahil galit na galit ito, she didn't like that demon also.

I think si Anika ang magiging kakampi ko dito.

I hate him...inamin niya rin. He killed my family!

BINIBINING ARAW