Bugün Günlerden Liya | Texting

Li-3

Gözümü açtığımda uykumu almış olmam beni mutlu etmişti. Gerçekten kendimi dinç hissediyordum. En sevdiğim günlerden birisi gelmişti.

Cumartesi.

Okul yoktu, istediğim kadar uyuyabilir gün boyu istediğimi yapabilirdim. Yataktan doğruldum ve direkt lavaboya geçtim. Elimi yüzümü yıkadıktan sonra dağılan saçlarımı hızlıca toparlayıp üstten topuz yaptım.

Odadan çıkıp mutfağa geçtim. Teyzem yoktu. Bugün arkadaşlarıyla buluşacaktı. Evde tektim ve bu beni mutlu etmişti. Masaya yiyeceğim kadar kahvaltılık koyduktan sonra hiç çay demlemeden dolaptan bir meyve suyu çıkarttım ve kahvaltımı yapmaya başladım. Kahvaltımı yaparken de youtube' dan videolar izliyordum.

Kesinlikle yemek yerken video izlemek efsane bir şeydi.

Bir yandan kahvaltımı ediyor bir yandan da izlediğim videoya gülüyordum. Sonra üstten bir mesaj bildirimi geldi ve gülmem o anda soldu. Mesaj Hale'dendi.

Videoyu durdurup telefonu elime aldım ve mesaja girdim.

Hale: hey turuncu, ne yaptın yazdın mı?

Aklıma gelenle ahlanmıştım. Tabi ya mesaj işi vardı değil mi? Halbuki ne güzel unutmuştum.

Masadan hızlıca kalkıp odama geçtim ve çekmeceye tekrar koyduğum telefonu çıkarttım.

Eflal: evet yazdım

Diye Hale'ye mesaj gönderdikten sonra diğer telefonun whatsApp'ına girdim. Fakat hiçbir şey yoktu. Bir gün boyunca cevap bile vermemişti. Çift tikti oysa.

Tekrar Hale'den mesaj gelmişti. O telefonu elime aldım.

Hale: cevap verdi mi peki?

Eflal: hayır

Hale: nasıl hayır, ne yap et cevap vermesini sağla

Hale: yoksa videonu birlikte oturup izleriz

Ah bu kızı yolmak istiyordum! Saçından tutup yerlerde sürtmek istiyordum! O da yetmezmiş gibi ellerimi boğazına kenetlemek istiyordum!

Eflal: tamam halledeceğim

Dedim ve mesajdan çıktım.

Diğer telefonu tekrar elime aldım. Çevrimiçiydi ama görmemişti. Ya da belki de görmüştü ama görüntülenmesi gizliydi.

Her türlü bana cevap vermemişti.

Yazdığım mesaja baktım. Belki de saçma bulmuştu. Kesinlikle düzeltmeliydim.

Liya: Biraz saçma bir giriş oldu kabul ediyorum

Liya: ama farklı olsun istedim

Hemen iletilmişti. Bunu görmemesi kaçınılmazdı. Tırnaklarımı kemirirken bir yandan da gözlerimi kırpmadan mesaja bakıyordum.

Hâlâ çevrimiçiydi ama bir cevap yoktu. Sinirlenmeye başlamıştım.

Liya: çevrimiçi olduğunu görüyorum

Liya: bi cevap ver artık

Gerçekten sinirlenmiştim ve kendim olan beni ne yazık ki göstermiştim.

Bir anda yazıyor sözcüğünü görünce heyecanlandım.

E: yanlış numaraya yazdın sanırım

Egemen değil miydi yoksa bu?

Liya: sen Egemen değil misin?

E: evet

Liya: o zaman doğru numaraya yazmışım

E: canına mı susadın?

Bu mesajından sonra iyice streslendiğimi fark ettim.

Liya: ne canıma susaması tövbe de lütfen

Liya: sadece seninle konuşmak istiyorum

E: beni tanımadığın çok belli

E: çoluk çocukla uğraşacak vaktim yok

Liya: çocuk değilim

Liya: ayrıca seni tanıyorum

Liya: okulda namın çok duyuluyor

E: bizim okuldansın?

Hass... az evvel ben onunla aynı okulda olduğumu mu söylemiştim? Sakin ol Eflal. Okulda en az 700 kişi var ve o 700 kişinin içinden seni bulamaz.

Evet kesinlikle.

Liya: evet aynı okuldayız

E: o zaman bana yazmaman gerektiğini de bilirsin

Liya: okulda senin psikopat bir katil olduğunu söylüyorlar ama ben buna inanmıyorum

E: psikopat? Katil? Sen de yeni kurbanım mı oluyorsun?

"Salak Eflal, salaksın tam" seslice kendime kızdım. Yemin ederim belamı arıyordum. Ne diye ona bunları söylüyordum ki?!!

Liya: dediğim gibi senin böyle biri olduğuna inanmıyorum

E: bunu neye dayanarak söylüyorsun?

E: ya öyleysem?

Bir an irkildiğimi fark ettim. Okulda dönen bu dedikodu yoksa gerçek miydi? Allah'ım resmen gel bela beni bul diyordum.

Sakin ol Eflal, seni tanımıyor. Seni bulamaz.

Liya: hayır öyle değilsin

Kelimelerim düşüncelerime o kadar zıttı ki. Oysa ben de onun öyle olduğunu düşünüyordum. Tamam katil değil ama psikopat olduğu aklıma yatmıyor değildi.

E: sadece gülüyorum

E: bu kadar şaka yeter

E: hadi kendine başka maceralar ara

E: bir daha yazma

E: ya da engelleyeyim bir daha hiç yazma

İyice streslenmiştim. Hayır bunu yapmamalıydı. O yolu kapatmamalıydı. Bir şeyler düşünmeliydim. Beni engellememeliydi. Bunu yapmamalıydı.

Düşün Eflal, düşün. O video sınıfın ortasında izlenmemeliydi. Hayır bir daha o mahalleye dönmemeliydim.

Aklıma gelen şeyi her ne kadar yapmak istemesem de kararımı değişiştirmeden klavyeye dokundum.

Liya: Senden hoşlanıyorum

Liya: Lütfen bana bir şans ver

(Görüldü)

Ben çok heyecanlı yazıyorum, umarım siz de okurken bu kadar heyecanlanıyorsunuzdur. Oylarınızı ve yorumlarınızı bekliyorum. Seviliyorsunuz^^

Her gün bölüm atmaya çalışacağım, umarım bunu başarırım. Siz sadece bana yorumlarınızla destek olun yeter :)

İnstagram: the_melia1