İlk kitap Odessa Yayınevi ile kitaplaştırılmıştır.
"Sen nasıl bir insansın ya?!" Diye bağırdım.
"Böyle biriyim, çünkü sen kibarlıktan anlamıyorsun."
Kendimi tutamadım ve yüzüne tükürdüm.
Gözlerini kapatıp açtı ve ensemi bırakıp, polisler gelmeden ön...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Rauf&Faik, Bu mutluluk mu?
💲
"O ne demek?" diye sordum hemen, "bırakmayacağım da ne demek? Biz burada bir anlaşma yoluna gitmeye çalışıyoruz, değil mi? Hayır, yanlışım varsa düzelt çünkü ben öyle sanıyorum."
"Öyle zaten, sadece şaka yapıyorum," diyip hafifçe gözleriyle güldü, "kanıtlamama izin ver dedin, buyur kanıtla."
Ona ters bir bakış attıktan sonra durdurduğu videodaki görüntüme baktım. "Tam dokuzda görüntü gidiyor, fazla planlı geldi. O âna dek oyalanmadan işimi yapıyorum, kafamı kaldırmamışım bile. Mehmet Akcan'ın, yani abinin bana yıktığı işleri yapıyordum. Yani orada, o saatte kendi isteğimle bulunmuyordum. Şimdi yanlış anlamanı istemem, abini suçlamıyorum. Sadece benim mesaiye kalmama neden olam kişi kendisiydi ve planlı değildi diyorum."
"Spontan olabilir," dedi, "neden olmasın?"
"O da olabilir, mantıklı ama başka her hangi bir kamera kaydı var mı, aşağıda bir sürü güvenlik varken bu kız on milyon doları dikkat çekmeden nasıl dışarıya çıkardı diye düşündün mü? Ya da taksi durağının oraya yürürken elinde on milyon doların sığabileceği bir çanta var mıydı... Sordun mu Akın? Sorguladın mı? Yoksa doğrudan suç atmak kolayına mı geldi?"
"O gece güvenlik yoktu ki." Dedi.
"Ne demek yoktu? Ben çıkarken güvenlik oradaydı. Üç kişi gördüm ben. Hepsi aşağıdaydı."
"Yoktu Nalan, benden iyi mi bileceksin? Sadece garajda ve girişte birer bekçi vardı."
"Hayal mi gördüm ben? Vardı işte... Zemin katın kayıtları yok mu?"
"Tüm kayıtlar silinmiş, sana göre ben hiçbir şey araştırmadan sana suç atmışım ama ben son perdede sana geldim."
"Başka bir yerde illa vardır, taksi durağına gittim mesela."
"Şu ilerideki taksi durağından mı bahsediyorsun?"
"Evet, orada kameralar var. Elimde sadece kendi el çantam vardı."
Cebinden telefonunu çıkartıp birini aradı. "Şirketin yanındaki taksi durağına git, 27 Temmuz gecesine ait görüntüleri al getir. Çabuk ol." Telefonu kapattıktan sonra bana bakarak masanın üzerindeki telefonu eline aldı. "Biraz bekleyeceğiz. Ne içersin?"
Bana böyle davranması garip geliyor. Hâlâ suçumu ıspatlayamadı hâlâ ilk şüpheliyim. O mu çok sabırlı, ben mi çok sabırsızım bu konuda, bilmiyorum.
