Hier is hoofdstuk 5!! Enjoy met lezen ;)
Het was tijd voor de lunch. Weer lagen er allerei lekkere broodjes. Wat is kiezen toch moeilijk. Dit keer koos ik geen brood maar yogurt met verse aarbeien en frambozen samen met een glas sinasappelsap. Het was stil aan de tafel vergeleken met vannochtend. Een paar mensen waarvan ik de naam nu al niet meer wist keken soms vluchtig mijn kant op en waarneer ik terugkeek richten ze hun blik weer op hun eten. Wat zou er aan de hand zijn? Had ik uitgelopen mascara? Keek ik als een monster naar mijn eten? Of hadden ze het gehoord van gister en vonden ze me nu de nieuweling die herrieschopt en dan ook nog eens aanstelt en verlof krijgt van alles. Ik gaf er verder geen aandacht aan en at rustig mijn yogurt op. Elke blik negeerde ik. Na het eten liep het al snel weer leeg in de eetkamer. Ik pakte mijn krukken , die ik later van Bas had gekregen in ruil voor de rolstoel , en liep richting de huiskamer. Ik weet niet wat er vandaag op de planning staat maar als het iets fysieks is hoef ik tenminste even niet mee te doen. Ook wel lekker eigenlijk. Een week wennen aan de nieuwe situatie waar je in bent belandt en niet gelijk in het diepe gegooid word.
Mikael plofte naast me neer op de bank en Espen en Eleonora op de bank tegenover mij. ‘’Staat er vandaag iets op de planning?’’ Vroeg ik. Eleonora schudde haar hoofd. ‘’Ookal staat er wel iets op de planning , jij mag toch niet mee doen.’’ Een dagje rust voor iedereen dus. Dat vinden hun vast ook wel prettig. ‘’Je bent een mazzelaar Kiera , morgen moeten we zwemmen en jij hoeft niet mee te doen. Dat vindt je vast wel fijn.’’ Espen zei het zachtjes maar net hard genoeg dat wij het konden horen. Waarom gaan we precies morgen zwemmen. ‘’vind ik dat maar fijn. Ik hou van zwemmen dus ik vind het best jammer eigelijk.’’ Om mijn zin bij te wonen maakte ik een grote pruillip. Mikael schoot in het lachen uit en ook Espen en Eleonora konden hun lach niet in houden. Uiteindelijk lachte ook ik met hun mee. Dit werden mijn nieuwe vrienden. Een leuke mengelmoes van verschillende karakters en uiterlijk. ‘’Je vroeg vanochtend toch waarvoor wij hier allemaal zitten?’’ Eleonora was de eerste die stopte met lachen en haar gezicht werd serieus. Ook de andere twee stopten nu met lachen en keken mij aan. Ik knikte nerveus met mijn hoofd. ‘’Nou ik zit hier voor pyromanie , vuurstichting in het makkelijk nederlands. En ook zit ik hier voor vandalisme. Een leuke mix al zeg ik het zelf.’’ Ze pakte het drinken wat ze mee had genomen van de eetkamer en nam er slok van waarna ze het glas weer op de tafel zette. ‘’Ik zit hier voor verkrachting op meerdere meisjes en het doden van mij ex vriendin.’’ Mikael moest flink slikken en keerde zijn gezicht richting de muur. ‘’Als laatste. Ik zit hier voor de moord op vier klasgenoten met een geweer.’’ Espen keek niet eens op van zijn schoot terwijl hij het zei. Ze zaten allemaal voor erge dingen net zoals ik. Best verschillende dingen maar ook dingen die een verband met die van mij hebben. ‘’En waardoor zit jij hier Kiera?’’ vroeg Mikael die nog steeds zijn hoofd afgewend had. ‘’Ik zou de moord op mijn ouders hebben gepleegd alleen heb ik dat niet gedaan.’’ Een diepe zucht verliet mijn mond. Zouden hun mij wel geloven ,ergens had ik de hoop van wel. ‘’Wij hebben al onze dingen ook niet gedaan Kiera.’’ Zei Eleonora een beetje afkeurend alsof ik werkelijk dacht dat hun al die daden werkelijk op hun naam hadden staan. ‘’Alleen.. ze maken iedereen wijs dat het wel zo is en daarom zitten wij alle hier.’’ Zei Espen met een super zacht stemmetje. Hij keek me nu wel aan met een beetje puppy ogen. Ik had gelijk medelijden met hem. ‘’Ik kan nieteens met een geweer overweg en Mikael is nog maagd dus hoe kan hij een verkrachting op zijn naam hebben. En bij Eleonora hebben ze nog nooit gezegd wat voor vandalisme ze zou hebben gepleegd.’’ Espen leek een stuk vertrouwder en opgeluchter nu hij dit tegen mij had gezegt. Dit had ik dan weer niet verwacht. We zaten hier alle dus onschuldig. ‘’Waarom gelooft niemand ons hier dan?’’ De vragen spookte allemaal rond in mijn hoofd. ‘’Omdat ze ons als proefpersonen gebruiken zoals we al hadden gezegd.’’ Mikael die al die tijd zijn hoofd had afgewend keek mij nu bloed serieus aan. ‘’Meen je dit? We zitten hier zodat hun ons kunnen gebruiken voor testen? Onder de mom van ja ze zijn gestoord stop ze hier maar in in plaats van een cel straf?’’ Ik kon het amper geloven. Mijn hersenen maakte overuren met deze nieuwe informatie. ‘’Ja.’’ Was het korte antwoord van Mikael.
Een tijd lang was het stil en andere personen liepen in en uit de huiskamer. ‘’Maar waarom worden wij precies uitgekozen?’’ Mijn vragen moesten beantwoord worden. Zo ben ik nou eenmaal. Als ik iets wil weten moet ik ook alle ins en outs er van weten. ‘’Omdat dat gemakkelijker is.’’ Eleonora haalde haar schouders op om aan te geven dat zij het eigenlijk ook niet wist. Dat vond ik moeilijk te geloven. Ze gebruiken uit alle mensen ons omdat dat makkelijker zou zijn. “Dat kan ik niet bevatten. Er moet nog een reden zijn waarom ze precies ons hebben uitgekozen als proefpersoon.’’ Ik zei het vol moed en zelfvertrouwen. Espen stond op en liep naar mij toe. ‘’Dat is ook zo maar dat kunnen we hier niet bespreken.’’ Okee ik had gedeeltelijk toch gelijk. ‘’We gaan met zijn allen naar de bibliotheek om vervolgens naar mijn kamer te gaan zodat we kunnen ‘’studeren’’.’’ Het woord studeren zei Espen met aanhalings tekens. Zonder verder nog maar iets te zeggen stonden we op en liepen richting de bibliotheek. Ik volgde de andere aangezien ik zelf nog niet echt wist waar de bibliotheek zat. We gingen met zijn vieren richting de rij boeken waar alles over de talen stond. Ik pakte een boek over het oude latijn. Die taal had mij altijd al gefaschineerd. Ook Mikael pakte een boek over latijn. Eleonora had een boek gevonden over de oude griekse mythologie , totaal in het grieks! Espen had een boek over het herbreeuws. Allemaal dode talen eigelijk behalve het grieks dan ookal is de griekse taal van nu wel anders dan de griekse taal van vroeger. We liepen gezamenlijk weer terug en stopte voor de deur van Espen zijn kamer. ‘’Wat zijn wij van plan jongens?’’ Een bewaker die ons had opgemerkt kwam onze kant oplopen. Gelijktijdig hielden we onze boeken omhoog. ‘’We gaan met zijn vieren studeren. En in een kamer is het rustiger dan in de huiskamer.’’ Eleonora deed een stap richting de bewaker en keek hem lief aan. ‘’Waarom doen jullie dat dan niet in de bibliotheek?’’ Deze bewaker was niet al te snel van zijn idee af te brengen. Hij bespeurde iets van een leugen en zijn gezicht sprak een en al wantrouwen. ‘’Nou in de bibliotheek hangt niet zo’n huiselijke sfeer zoals in de huiskamer. Maar de huiskamer is de druk zoals ik net zei. Dus kozen we een kamer uit om te studeren.’’ Eleonora was best slim met wat ze zei en dan de manier hoe ze het zei. Een klein meisje wat een klein leugentje opbiechtte op een super lieve manier waardoor je niet boos kon worden. ‘’Okee dan. Ik geloof jullie. Succees met studeren.’’ Espen opende zijn deur en we liepen met zijn alle naar binnen , vlak voordat Espen de deur wou sluiten zette de bewaker zijn voet tussen de deur. ‘’Ik ga jullie onverwachts checken om te kijken of jullie echt wel studeren en geen andere gekke dingen doen.’’ Hij haalde zijn voet weg en Espen sloot zijn deur. ‘’Okee we leggen de boeken opeen met een paar notitieblokken er bij. We schrijven er wat op over wat je denkt wat in je boek staat.’’ Mikael had al onze boeken al afgepakt en op de grote ronde tafel open gelegd. Espen had vier notitieblokken gepakt en aan Mikael gegeven. Ook die legde hij open samen met vier pennen. ‘’Mocht de bewaker dan binnen komen hebben we bewijs voor het studeren.’’ Mikael pakte een loungestoel uit een hoekje en ging er op zitten. ik en Eleonora gingen op de bank zitten en Espen pakte ergens nog een klapstoeltje vandaan. Dit hadden ze eerder gedaan. Dat moest wel. Ze waren zo voorbereid. Espen had nog een soort boekje in zijn handen en liet die vallen midden op de tafel. ‘’We hebben je een hoop uit te leggen Kiera.’’ Zei Eleonora en pakte het boekje van de tafel en bladerde erin totdat ze volgens haar de goeie bladzijde had gevonden.
Ennnn??? leuk? give me ure opinion :D en 1 simpel klikje op de vote button xx
