The Other Me

Hoofdstuk 11

Nieuwe foto voor Ryan: http://www.flickr.com/photos/89293098@N06/8247620560/in/photostream

nieuwe foto voor Sven: http://www.flickr.com/photos/89293098@N06/8247634182/in/photostream

nog een foto van Lucy / Jade:  http://www.flickr.com/photos/89293098@N06/8246587281/in/photostream

ik zet de linken ook in de comments want volgensmij kan je ze alleen daarop openen.

dan nu het hoofdstuk:

“Lucy!” ik draai me om en kijk naar Sven die op mij af komt rennen. Net voordat hij bij mij is struikelt hij en valt hij op de grond. “Sven!” ik ren naar hem toe. “Sven! Hey Sven!” Roep ik terwijl ik aan hem schudt. Ik staar naar zijn gesloten ogen. “Sven?” Ik strek mijn hand uit naar zijn gezicht. Opeens wordt deze vastgegrepen en voordat ik het wist lag ik ook op de grond. “Sven!” ik sla tegen zijn arm aan. “Sorry, Lucy.” Grinnikt hij. “Niet grappig Sven, ik dacht dat je bewusteloos was of zo, ik maakte me zorgen!” Sven gaat rechtop zitten. “Sorry, Lucy. Kan ik het goedmaken met deze overheerlijke koekjes die ik zelf heb gemaakt voor jou?” Mijn mond watert als ik de koekjes zie, maar ik besluit hem nog even aan het lijntje te houden. Ik ga ook rechtop zitten en draai me weg van Sven. “Ik weet het niet hoor… je hebt me echt heel erg laten schrikken.”  Ik voel een arm om mijn buik die mij naar Sven toe trek zodat ik tussen zijn benen kom te zitten. “Maar dat betekent dat je van me houdt toch?” vraagt Sven plagerig. Ik stomp hem zachtjes en ga dan wat meer onderuitgezakt zitten, zodat ik zijn buik als een kussen kan gebruiken. “Geef me die koekjes nou maar.” “Oké, dan.” Ik hoor het geluid van een koekje die breekt en voor ik het weet krijg ik er een stuk van in mijn hand geduwd. Ik sluit mijn ogen terwijl ik tegen Sven aanleun en het koekje naar binnen werk. “Hoe smaakt het?” “Goed.” Mompel ik met mijn mond vol. “Ik verstond je niet.” “Goed!” schreeuw ik nadat ik mijn mond leeg heb. “Mooi, betekent dat, dat ik ben vergeven?” “Oké…” zucht ik. “Yay!” roept Sven terwijl hij alle twee zijn armen om mij heen slaat en zijn kin op mijn hoofd laat rusten. Ja, Sven was lang en ik nogal klein, dus dit soort situaties kwamen nogal vaak voor. “Hey, Lucy?” “Hm? Wat is er?” “Heb je nog iemand in je leven, iemand die belangrijk voor je is,  zoals ik, je ouders of misschien een vriendje?” Ik open verward mijn ogen . “Waar komt die vraag vandaan?” Ik voel dat hij zijn schouders ophaalt. “Gewoon, zomaar.”  “Hm… er is iemand.” Ik voel hem verstijven, raar… “Ze is belangrijk voor me.” Hij ontspant zich weer. Sven is een weirdo… “Wil je me over haar vertellen?” “Oké.” Er komt een blos op mijn wangen omdat ik dit nog nooit aan iemand anders heb vertelt. “Ze is ongeveer net als ik. Haar ogen zijn als die van mij, net als haar lichaam. Maar ze is anders. Ondanks dat ze precies op mij lijkt is ze alles wat ik niet ben. Ze is moedig en laat niemand over haar heen lopen. Ze doet alles wat ze wilt, maar ze is nog steeds een goed persoon. En ze is gelukkig. Ze is  het tegenovergestelde van mij.” “Wacht , ik snap het niet… is ze je tweelingzus of zo?” Ik dacht hierover na, maar knikte vervolgens van ja. Een tweelingzus klinkt normaal, als hij zou weten dat ik het had over de persoon die ik zou willen zijn, mijn doel, misschien dat hij me dan raar zou vinden. “Ik wist niet dat je een tweelingzus had, waarom heb ik nooit van haar gehoord?” “Ze is nu niet hier, maar ik weet zeker dat ze snel zal komen.” Zeg ik met een glimlach. Ik wist dat Sven in de war was, ik kon het voelen. Het blijft lang stil tot Sven mij een vraag stelt. “Zal ik haar ooit ontmoeten?” Ik dacht hierover na. “Ja.” Zeg ik uiteindelijk. Als Sven haar wilt ontmoeten krijg ik misschien meer motivatie om haar te worden. “Wat… is haar naa- ““SVEN! KOM JE ETEN?!” Ik was opgelucht toen zijn moeder hem riep, ik zou niet weten wat ik zou moeten antwoorden. “Sorry, Lucy. Ik spreek je nog wel.” Hij geeft me een kus op mijn wang waardoor ik begin te blozen, dan geeft hij me de zak met koekjes en loopt richting zijn huis. Ik kijk hem na tot hij uit het zicht verdwijnt, dan pak ik nog een koekje uit de zak en neem een hap. Svens koekjes zijn de lekkerste.