"Gusto kitang kunin ulit, noon pa nga Lang eh natanong ko sa sarili ko kung bakit ko hinayaan Ang sarili ko na saktan Yung taong Mahal na Mahal ko at Yung taong deserving sa lahat Ng bagay, Kung Sana di nalang ako humingi Ng pabor Kay Bianca na turuan akong muli Kung paano ko siyang mamahalin muli, edi Sana naibalik ko na din Yung dating Atin, maniwala ka Rin sa Hindi, Mula din noon Hindi ko maramdaman na Mahal ko siya at Yung sa truth or dare nung nagpunta kami sa bahay niyo, it was just a lie akala ko Kasi mapagseselos Kita sa ganoong way, pero nakikita na kitang ngumiti kahit nakaharap ka sakin Lalo akong nasasaktan kasi Alam Kong nabalewala mo nga lahat Ng pananakit ko sayo, pero Alam Kong tiniis mo muna lahat Ng sakit noon" -nararamdaman Kong unti unti nang tumutulo luha ko sa lahat ng sinabi niya. Mahal parin niya ako hanggang ngayon? Bigla Naman lumakas Ang kabog Ng dibdib ko na para bang inilalabas na talaga Yung tunay Kong nararamdaman. "Alam Kong Wala na akong karapatan sayo, dahil may iba na ako, pero Alam mo sayo Lang Talaga ako Sumaya, ikaw Lang Talaga nagparamdam sakin Ng tunay na pagmamahal, remember the times na we have our own bond, kahit anong oras go Tayo, and Ang sakit Lang din sakin na nasaktan ka dahil sakin, at Isa pa kaibigan mo pa Yung pinalit ko, pero hanggang ngayon Gab Mahal na Mahal na Mahal parin Kita kaya nga sa tuwing kinakausap mo ko di ko mapigilan Yung saya na nararamdaman ko, ayos lang kahit di mo na ako muling mahalin, Sino Nga Naman ba Ang magmamahal muli sa gagong tulad ko?" -dugtong pa niya habang may luha na Rin Yung mga Mata niya. Maya Maya naramdaman ko na may pumahid sa pisngi ko at siya Yun "wag ka nang umiyak, balewalain mo nalang Yun, at Basta friends parin Tayo ah" -di ko mapigilan talaga Ang mga luha ko, pagkasabi niya Yun sabay ngumiti, habang ako tulala parin sa kanya.
"Pano ko babalewalain lahat ng sinabi mo?" -tanong ko at napatigil muli siya sa pagkain.
"Siguro kalimutan mo nalang din ako" -sabi niya na lalong nagpaagos Ng luha ko.
"Paano ko babalewalain Yung taong nagmahal sakin Ng totoo? Paano ko babalewalain Yung taong noon nagparamdam ng tunay na kaligayahan? Paano ko babalewalain Yung taong minsan na nagpatibok Ng puso ko? Paano ko babalewalain Yung taong kahit sinaktan ako noon nandyan parin Yung pagmamahal niya? Sabihin mo nga Kung paano? Kasi kahit ako nafefeel ko parin Yung love mo noon pa Lang eh, Alam Kong nasaktan mo ko, at Alam Kong nasaktan Rin Kita Kasi ni isang beses di Kita pinagbigyan Ng pagkakataon eh, Kung Alam mo Lang ilang beses Kong tinuruan Yung puso ko na itigil Kang mahalin pero sa tuwing magkikita Tayo, bumabalik eh, mahirap nga talaga pigilan ang pusong nagmamahal, sinubukan ko na rin sa ibang bansa manirahan baka sakaling mabawasan Yung sakit, pero nabawasan nga ibinaon ko na nga lahat sa limot pero Yung pagmamahal nanatili, sa tuwing nakikita Kita ilang beses Kong sinasabi sa sarili ko na Hindi na Kita Mahal pero Wala eh useless pala pag hanggang Salita ka Lang. Mahal na Mahal rin Kita hanggang ngayon,kaya Pano ko babalewalain Yun? pero Sana Yung pagmamahal na binigay mo sakin ilaan mo lahat Kay Bianca" -umiiyak Kong Sabi. Di ko akalain na masasabi ko lahat ng gusto Kong sabihin.
Alam Kong naguguluhan na KAYO Kasi Ang Alam niyo ay hindi ko na siya Mahal, pero lahat nang nalaman niyo ngayon Yun Ang katotohanan.
Ang hirap Naman Kasi makawala sa pag ibig, isipin niyo ilang taon na Ang nakakalipas pero heto parin kami Mahal parin Ang isa't Isa.
Tumayo na ako at balak ko nang umalis dahil nahihiya ako sa sinabi ko. Saktong unang hakbang ko agad niyang hinawakan ang braso ko, siya namang Pagtingin ko sa kamay niya.
"Basta gawin mo nalang Yung sinabi ko, mahalin mo siya nang higit pa sa pagmamahal mo sakin, siguro Yun na nga ung kapalit para sa pag aasikaso ko sayo" -sabi ko at ngumiti. Pansin ko parin Ang pagkasimangot niya. Agad Naman siyang tumayo at yakap sakin, kahit mainit parin siya.
"Ayoko Gab, gusto ko sayo Lang" -ano ba to Bata?
"Ru, may Girlfriend ka at siguro Ito na Ang tamang panahon na I let go ka at hayaan Sumaya sa iba" -sabi ko. Mas lalo niyang hinigpitan ang pagkakayakap niya sakin at ramdam ko Ang pagpatak Ng luha niya.
"Nanalangin ako na Sana dumating Yung pagkakataon na bumalik ka sakin, kanina akala ko Ito na Yun, Sana Naman Gab hayaan mo ulit akong mahalin ka, handa Kong iwan si Bianca bumalik ka Lang" -nagulat Naman ako sa sinabi niya.
"Yan Ang wag na wag mong gagawin, ru, Mahal na Mahal ka nung Tao, wag mo Naman sayangin Yung effort niyang pagmamahal sayo, nakuha ka niya pero Sana isipin mo na deserve niya din na maging masaya, Every people deserve to be happy not just me, not just us, but every living thing here world that been exist" -sabi ko na patuloy parin sa iyak. Habang siya nakayakap parin sakin, hinagod ko nalang likod niya, may sakit pa Naman siya baka lalong manghina.
"Ayaw mo na ba sakin? Ayaw mo na ba akong makasama ulit? Ayaw mo bang ituloy lahat Ng Plano natin sa buhay?" -tanong niya.
"Alam mo namang gusto ko, gustong gusto ko, Ang point ko lang ayokong may taong masasaktan" -sabi ko.
"Sa tingin mo di mo ba ako masasaktan Kung lumayo ka muli?" -tanong niya. Napaisip agad ako, gulong Gulo na ako ngayon.
"Gulong Gulo na ako ngayon, Ru kahit anong gawin natin tayo parin Ang maiipit sa sitwasyon" -sabi ko. Medyo nakakangalay na Rin Ang bigat niya eh, pinakalas ko muna siya sa pagkakayakap, humiwalay din Naman Ito.
"Mas lalo tayong maguguluhan at maiipit sa sitwasyon Kung ganto Tayo" -sabi niya.
"Ang point ko Ru is Mahal na Mahal ka nung Tao" -sabi ko.
"Ilang beses man natin paikutin Ang mundo, ilang beses din man nating patibukin Yung puso ko, Wala di ko maramdaman Yung love samin" -sabi niya.
