XXXVII

221 4 1
                                    

Lumipas na ang ilang buwan at graduation day na namin ngayon. Nasagawa namin ng masaya ang camping noon. Naging tunay at matatag ang relasyon namin ni Ruru, mas lalo siyang naging gentleman.

Lahat ng masasakit at di ka nais nais na nangyari sa Amin noon sama sama naming binaon sa limot. Ilang beses man kaming umiyak, sa kabila Ng lahat Ng iyon mauuwi parin talaga sa Saya, ngiti, at tawa.

THERE'S A RAINBOW AFTER THE RAIN, THERE'S A SMILE AFTER THE PAIN, siguro nga tama yang katagang Yan at siguro Yan yung naging quotation Ng buhay namin.

Nandito kami ngayon sa Hall at Maya Maya magtatapos na ang ceremony ng graduation. I graduated VALEDICTORIAN then si Ky naman SALUTATORIAN, sila Glai Naman naging HONARABLE MENTION.

After my and ky's speech, sabay sabay na naming hinagis ang graduation cup namin at naglabasan na.

"Congrats Ba!" -sabi ni Ruru sakin sabay beso.

"Congrats din sayo Ba!" -sabi ko Naman sa kAnya.

Maya Maya lumapit na sila Mommy.

"Congrats anak!" -sabi ni Daddy at mommy.

"Thank you mom, dad this is for the both of you" -sabi ko sabay hinug silang Dalawa. Agad Naman silang tumingin Kay Ruru na kausap na Rin pala ang magulang.

"Congrats Hija!" -sabi nung mama Ni Ruru.

"Thank you po tita" -sabi ko Naman sabay beso rin.

"Congrats napakagandang Babae Naman!" -sabi naman nung daddy niya napatawa Naman ako.

"Heheh salamat po!" -sabi ko sabay beso rin.

"Congrats hijo!" -sabay Naman nila mommy at daddy Kay Ruru.

"Thank you po Tito at Tita!" -sagot Naman ni Ruru.

"Ikaw na bahala sa prinsesa namin ah!" -sabi ni Daddy.

"Hehe opo Tito, pangako di ko sasaktan si Gab" -sabi Naman ni Ruru sabay akbay sakin.

Alam nila mommy at daddy na kami ni Ruru ganun din Naman parents niya.

Ayun sa kabila Ng lahat nang pinagdaanan namin, Hindi namin akalain na mapagtatagumpayan namin kahit ilang beses na naming gusto sumuko, di namin ginawa.

Salamat Kay Tadhana, dahil kahit anong pait Ang dumating sa buhay namin Ng nakaraang araw, hinarangan at mas binigyan niya Ng tatag Yung puso naming noon at nangulila.

Sana Balang Araw mapapansin Ng mundo, walang impossibleng mangyari lahat may liwanag na paparating.














































































At Jan nagtatapos ang storyang DON'T LET THEM FALL APART...

DON'T LET THEM FALL APARTWhere stories live. Discover now