"Chanyeol..."
Genç kız hıçkırıklarının arasında saçlarını çekiştiriyordu. Yağan sağanak yağmuru takmadan öylece oturuyordu duvarın dibinde. Nefes alırken zorlanıyordu, çünkü Chanyeol'u kaybetmişti.
Küçük bir çocuk gibi dizlerini kendine çekmişti, burnunu çekiyordu sürekli. Ağlamaktan akmıştı burnu. Birazcık sakinleştiğini düşündü ama elleri hala titriyordu. İleriden köpek sesleri duymuştu, bu onu iyice korkuttu ve bu hıçkırıklarının iyice artmasına sebep oldu.
Saçlarını çekiştirerek Chanyeol'un adını sayıklıyordu. Biliyordu onu bir yerlerde aradığı, hemen bulması için dua ediyordu.
"Hey! İyi misin? Hava yağmurlu kalma burada."
Yakınından neşeli ve bir miktar meraklı bir ses duymuştu. Korkuyla kafasını kaldırdı ve kendisine merakla bakan çocuğu gördü.
Siyah dağınık saçları, üstündeki yine siyah montla merakla ona bakan çocuktan korkmuştu. Ama o Nayeon'a yardım etmek için yanına doğru eğildi.
"Ben Kyungsoo. Sen?"
"Y-YAKLAŞMA! S-SEN CHANYEOL DEĞİLSİN."
"Evet ben Do Kyungsoo ama ne olmuş?"
"Abim değilsin sen lütfen git."
Kyunsgoo, Nayeon'a iyi olduğunu anlatabilmek için kolunu sıvazlamaya kalktı ama genç kızın çığlıklarıyla karşılaştı.
"SEN ABİM DEĞİLSİN!"
Hiç yazmadım böyle bir şey ne çıkacak hiçbir fikrim yok ve yarım saatte falan yazdım bunu kesin olmayacak.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
եɾմsե ʍҽ ❆ 𝙺𝚢𝚞𝚗𝚐𝚢𝚎𝚘𝚗
FanfictionIm Nayeon, abisi Chanyeol ve birkaç arkadaşı dışında kimseye güvenemiyordu. -angst/kyungyeon -28.09.20