եɾմsե ʍҽ ❆ 𝙺𝚢𝚞𝚗𝚐𝚢𝚎𝚘𝚗

sorry sis

"Neyi var ki bu kadar? Bu kadar kötü olmamıştı hiçbir zaman ben çözemedim."

Chanyeol'un ağlaması sonunda durmuştu ve en sonunda mantıklı düşünecek duruma gelmişti herkes. Kyungsoo biraz çekinerek de olsa Nayeon'la olan yazışmalarını açıp Chanyeol'a telefonunu uzattı.

"Ben anlamadım ne demeye çalıştığını ama belki sen anlarsın. Bir oku bence."

Chanyeol telefonu alıp Nayeon'un mesajlarını okumaya başladı. Okudukça artıyordu pişmanlığı, o an Nayeon'a sesini yükselttiği için, çocukmuş gibi davrandıkları için, dediği şeyleri ciddiye almadığı için kısacası her şey için. Onun yüzünden Nayeon'un canına kıymaya kalkması içini acıtıyordu. Yanından ayrıldığı an korktuğu Nayeon'un, saçının teline zarar gelse kendini kaybettiği karedşi Nayeon'un onun yüzünden az kalsın ölüyor olması gerçekten çok fazla acıtıyordu canını.

"Ben gerizekalının önde gideniyim."

Chanyeol telefonu Kyungsoo'ya geri verdi hızla herkesin yanından uzaklaştı.

"Kendine bir şey yapmasın?"

"Yapmaz merak etmeyin."

...

Jeongyeon
"Teyzem psikolog."
"Onunla konuştum."
"Hastaneye yatması bile gerekebilir dedi tedavi için."

Baekhyun
"Zaten tedavi alacakmış ama alamamış."
"Doktordan dahi korkuyormuş."

Sana
"Ya çok kötü."

Dahyun
"Bundan sonra ne olacak?"

Kyungsoo
"Biz karışamayız."
"Chanyeol karar verecek."
"Yakını olarak o görünüyor."
"Yani tabii babası da var ama."
"Haber bile verdirtmedi."

Momo
"Keşke mesajları okumasaydı."

Kyungsoo
"Onun bir suçu yok aslında."
"O da patlayabilir bir noktada."
"Nayeon kendini suçlamak istemediği için başkalarına suç atmaya çalışıyor zaten."

Jongdae
"Siz gördünüz mü Nayeon'u?"

Momo
"Sadece arkadaşları girdi."
"Onlarında hepsi değil, Mina ve Sehun sadece."
"Onlar iyi arkadaşmış aslında."
"Sehun doktor çıkana kadar gizli gizli ağladı."
"Üzüldüm."

Jongdae
"Abi iyi ama."
"Nereye kadar böyle gidecek ki?"
"Nayeon üniversite ikinci sınıf değil mi?"
"En fazla kaç yıl daha böyle yani?"
"Chanyeol'un iki senesi kalmadı mı zaten?"
"Bizde yardım etsek?"

Baekhyun
"Ben şu sıralar Kyungsoo ile bile konuşacağını düşünmüyorum onun."
"Ölemediği için ağlıyor çünkü."
"Bence o burada durmayacak."

Sana
"Ne kadar ileri gidebilir ki?"
"Bileklerini kesmiş."
"Daha ilerisi yok sanki."

Dahyun
"Polyanna."
"Gir internete intihar yöntemlerine bak."

Minseok
"Oturup iki saat ağlar."
"Güzel bir öneri değildi."

Dahyun
"İki saat?"
"İki saat neymiş."
"İki yıl."

Jeongyeon
"Şakalaşmanın zamanı değil."
"Susun."

Dahyun
"Ortalık çok gergindi."
"Ondan şey ettik."

Jongdae
"Her zaman boş yapamayız."

Dahyun
"Tamam ya yükselmeyin hemen."
"İyi de konuştuğumuz tek şey bundan sonra ne olacak."
"Ne halta yarayacak konuşmak??"
"Boş boş konuşuyoruz sadece."

Kyungsoo
"İyi ama şakalaşmak saçma."
"Ve boş yapma Dahyun ortamın huzuru gidiyor."
"Sadece uyardı seni ki haklıydı."
"Her zaman boş boş olmaz ciddi olmamız gereken zamanlar var."
"Çocuk değil yetişkiniz hepimiz biliyorsun bunları."
"Biraz ciddiyet."

Dahyun
"Ne abarttın ya?"
"Of ne yapsak suç."

Kyungsoo
"Konu olayı çok abartmanda."
"Sadece uyarmıştı seni."
"Bizde biliyoruz konuşmanın bir halta yaramadığını ama ne yapalım?"
"Atar yaparak da sadece huzurumuzu kaçırıyorsun."
"Yapma."

Dahyun
"İyi o zaman ben gideyim huzurlu kalın."

Dahyun çevrimdışı

Jongdae
"Yarın bir şey olmamış gibi devam eder takmayın."
"Sizde gelin artık kalabalık yapıyorsunuz orada."

Baekhyun
"Kyungsoo hayatta dönmez."

Kyungsoo
"Dönmem."
"Dahyun çok mu kızdı lan?"

Sana
"Herkesin sinirleri bozuk normaldir takma."

Kyungsoo
"Ama."
"Dahyun kızmaz ki."

Sana
"Öğreniriz yarın."
"Takma."
"Gelin artık cidden Jongdae haklı saat kaç oldu."

Baekhyun
"Omzumda bir ağırlık var diyordum."
"Momo uyumuş."
"Tamam geliyoruz biz."

Kyungsoo
"Son bir kez baksak."
"Belki konuşmak ister."

Minseok
"Son bak."

Jeongyeon
"Gelin sonra hemen."
"Üstüne gitmeyin ayrıca."
"Zarar vermekten başka bir halta yaramaz."

Kyungsoo
"Tamam ya bir sorup çıkarım."
"Baekhyun sen kalkma Momo iki üç dakika daha uyusun."

Baekhyun
"Emredersin beyefendi."

Kyungsoo
"Dubu çok mu kızdı lan?"

Minseok
"OF HAYIR!"
"BİR HALLEDERİZ GİT İŞTE!"

Kyungsoo
"Tamam."

Kyungsoo oturduğu yerden kalkıp Nayeon'un odasına doğru ilerledi. Herkes bir tarafa dağıldığı için odası boştu. Kapıyı hafifçe çaldığında Nayeon'un tavana bakan gözleri hızlıca ona dönmüştü. Kyungsoo gülümserken Nayeon mimik dahi oynatmamıştı. Kızgın olduğunu anladı Kyungsoo. Bu yüzden tepkisizce yanındaki koltuğa geçip oturdu.

"Niye engelledin ki beni? Ne güzel yazışıyorduk."

"Sen güzel güzel yazışıyordun. Benim için aynı şeyleri söyleyemeyiz."

Kyungsoo üzülmesine rağmen gülümsemesini bozmadı ve Nayeon'un onu defalarca daha tersleyeceğini bilmesine rağmen konuşmaya devam etti.

"Ama bak değişik değişik şeyler yapıyorsun. Dahyun ve Baekhyunh bile daha az boş yapıyor."

"Merak etme ben böyle iyiyim. Ayrıca beni düşündüğünü gösteren yalancı davranışlarda bulunma. Eğer düşünseydin gidip abime ispitlemezdin konuştuklarımızı. Salaksın."

"Salak mıyım? Neden salak oldum şimdi? Seni düşünmek suç mu?"

"Düşünmenizi istemediğim zaman düşünürse tabii ki suç. Ya ölmek isteyen bir insanın ölmesine izin vermeyerek ne kadar büyük bir hata yaptığınızın farkında mısınız siz!? Bıktım ben gerçekten. Beni kimse sevmiyor zaten neden sevmediğiniz bir insanın yaşaması bu kadar önemli ya!? Arkadaşım da yok benim, ne Sehun ne Mina ne Jihyo hiç kimse beni eskisi kadar sevmiyor. Sağlıklı Nayeon, kafa dengi yakın arkadaş Nayeon, her yere gidip eğlenmesini aşırı iyi bilen Nayeon değilim ben artık o yüzden hiç kimse sevmiyor beni biliyorum. İnsanları kendimden uzaklaştırdım. Ve en sonunda kendi yediğim haltı düzeltmeye çalıştım ama yine izin yok. Yeter gerçekten lütfen yeter."

Kyungsoo sabırla dinlemişti Nayeon'un konuşmasını. Durduğu an ise gülümsmesini bozmayarak cevap verdi Nayeon'a.

"Seni herkes seviyor. Sana uzak davranmaları senin iyiliğin için."

"Ama ben uzaklaşmalarını istemiyorum ki. Ben sadece... Anlatamıyorum. Ben eskisi gibi davranmak istiyorum Kyungsoo. İnsanların en küçük ses desibelinin oynamasından korkmak istemiyorum. Böyle yaşanmıyor anlıyor musun? Ben bıktım. Yeter artık."

"O zaman sana yardım etmeme izin ver, tamam mı? Bak lütfen, bir daha böyle bir şey yapman hiç kimse, özellikle Chanyeol için iyi olmaz."

Nayeon tam ağzını açıp sert bir şekilde cevap verecekken Chaeyoung telaşla odaya dalmıştı.

"CHANYEOL VE ABİM BİR HALTLAR KARIŞTIRIYORLAR!"