@doookyungsoo_
"Bugün okula gelmediniz."@imnayeonnie
"Ummm, şey."
"Seni ilgilendiriyor mu?"@doookyungsoo_
"Kırıldım."
"Merak etmiştim :/"@imnayeonnie
"Dersim yoktu."
"Ve Chanyeol hastaneden çıktı."
"Diğerleri de ondan gelmedi."@doookyungsoo_
"Küçük bir şey demiştin."
"Neden bir hafta boyunca hastanede kaldı?@imnayeonnie
"Ben ne bileyim?"
"Sürekli bana yalan söyledikleri için hiçbir şeyden haberim yok."@doookyungsoo_
"Niye her şeye yalan söylüyorlar?"@imnayeonnie
"Korkuyorsun diyip bilmem gereken şeyleri saklıyorlar."
"Ben gerçekten böyle değildim."
"Ve bir çok şeyin bilincindeyim."
"Hatta bildiğim her şeyin."
"Ama böyle yaptıklarında kendimi onlara muhtaç hissediyorum."
"Ve sonra kontrol dışı hareket etmeye başlıyorum."
"Kyungsoo."
"Ben gerçekten uzaktan bebeğe falan mı benziyorum?"Kyungsoo o an Nayeon'un böyle bir şey söylemesine şaşırıp kalmıştı. Aslında Nayeon dediği gibi gözüküyordu dışarıdan, korkak, birilerinin yanında ancak rahat olabilen bir insan gibi göründüğünü düşünüyordu. Ama Kyungsoo o an gerçekten Nayeon'u mutlu etmek istediği için yalan söylecekti.
@doookyungsoo_
"Abartma istersen."@imnayeonnie
"Lisedeyken."
"Chanyeol benden bir üst sınıftaydı."
"O yüzden sürekli yanında olamıyordum."
"Sınıfta bazı kızlar vardı."
"Sürekli ama sürekli dalga geçip vururlardı bana."
"Kızların olmadığı zamanda bulurlardı beni."
"Ben korkup kaçmaya çalıştıkça her şey daha çok kötüleşirdi."
"Daha çok bağırıp, daha sert vurmaya başlarlardı."
"En sonunda ya kızlar ya da sınıfa bana bakmaya gelen Junmyeon ve Chanyoel kurtarırdı beni."
"O kadar engel olmak istiyordum ki onlara."
"Ama olamıyordum."
"Ben onları ittirmeye kalktıkça onlar beni itiyordu."
"Zaten, lisenin son yılı tam bir felaketti."
"Ne Chanyeol ne Junmyeon ne de Jongin ve Sehun vardı."
"Hepsi üniversiteye girdi demek isterdim ama açıkta kalmışlardı."
"Yani mantıken her türlü okulda yoklardı."
"Of neyse, ben neden bunları sana anlatıyorsam zaten." (Gelecekteki kocandan başkakime anlatacaksın Nayeon çocuğum? -yazar)@doookyungsoo_
"Sorun değil."
"İstediğin kadar anlatabilirsin."@imnayeonnie
"Teşekkür ederim. Görüşürüz."Nayeon telefonunu kapatıp dışarı çıkmak için onu bekleyen arkadaşlarına katılmıştı. Tabii Chanyeol geldiği için Jihyo'yla değil sürekli Chanyeol'un yanındaydı.
Yürüdükleri yol tanıdık gelmişti. Sürekli geçtikleri bir yol gibiydi.
"Nereye Chanyeol?"
Nayeon'un sorusu yanıtsız kalmıştı. Chanyeol sadece Nayeon'un tuttuğu elini sıkmıştı. Nayeon yine pek parlak şeyler olmayacağının farkındaydı ama yine ona yalan bir şey söylenmemesi için hiç tepki vermedi. Sadece biraz nefesleri hızlandı. Onu da kontrol altına almayı kısa sürede başarmıştı.
...
"Neden eve geldik Chanyeol? Buraya girmek istemiyorum ben."
"Son girişimiz olacak zaten."
Nayeon anlamsız gözlerle Chanyeol'a bakıp önüne dönmüştü. Bu sıralar ona çocuk muamelesi yapılması kesinlikle önceden yaptıklarından çok rahatsız ediyordu onu. Nedenini o da bilmiyordu. Sadece sinir oluyordu. Belki de artık kendini böyle kabul etmemek istediği için rahatsız oluyordu.
![](https://img.wattpad.com/cover/242565444-288-k706380.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
եɾմsե ʍҽ ❆ 𝙺𝚢𝚞𝚗𝚐𝚢𝚎𝚘𝚗
FanfictionIm Nayeon, abisi Chanyeol ve birkaç arkadaşı dışında kimseye güvenemiyordu. -angst/kyungyeon -28.09.20