եɾմsե ʍҽ ❆ 𝙺𝚢𝚞𝚗𝚐𝚢𝚎𝚘𝚗

Brother

"Ne oldu ki şimdi yardım etmeye çalışıyorum."

"DO KYUNGSOO! HADİ YA ÜŞÜDÜK!"

Nayeon, adının Kyungsoo olduğunu öğrendiği çocuğa bir bakış attı. Nayeon'un garip olduğunu anlamıştı ve onu orada bırakmak istemiyordu. Ama kalırsa daha kötü olacağını anlayıp onu bekleyen arkadaşları Momo ve Baekhyun'un yanına doğru gitmeye başladı.

"Umarım ne arıyorsan bulursun."

Kyungsoo son kez bunu söyleyip arkadaşlarıyla buluştu ve koşarak yağmurdan hemen kurtulmak için koşarak evlerinin olduğu tarafa gitmeye başladılar. Ama Kyungsoo'nun aklı hala orada öylece durup ağlayan kızdaydı.

"Ya Kyungsoo! Neyin var senin?"

Momo'nun kolunu vurup eğlenerek vurduğu soruya sadece kafasını iki yana olumsuz anlamda sallayarak cevap verdi Kyungsoo.

"Ben buldum sen kesin o kıza aşık oldun."

"Oha Baekhyun yavaş."

Kyungsoo arsız arsız sırıtan Baekhyun'u ittirdi ve Baekhyun yere yapıştı. Buna sinirlenen çünkü ıslanmış olan Baekhyun ise Kyungsoo'yu bacağından çjeip yere düşürdü. Momo ise onların videosunu çekmekle meşguldü.

"Momo o videoyu bir yere atarsan seni Japonya'ya kadar kovalarım."

"Baekhyun koptuktan on saniye sonra yorulan bir tipsin boş yapma."

...

Nayeon hala Kyungsoo'dan sonra tek bir insanın geçmediği yerde oturmuş, bekliyordu. Ağlaması durmuştu, çünkü artık yorulmuştu. Kolyesini tutmuş öylece abisinin sesini duymayı bekliyordu.

"Chanyeol, neredesin?"

Dakikalardır bunu sayıklıyordu. Abisi kendisine adıyla hitap edilmesinden hoşlanırdı bu yüzden Chanyeol derdi ona.

Annesi ve babasından da korkuyordu Nayeon, sadece abisinin yanındayken rahattı. Arkadaşlarıyla rahat gezemezdi, çünkü korkuyordu.

Abisi hiç bıkmamıştı Nayeon'dan, çocuk gibi her yere götürürdü, geceleri korktuğu zaman uyuyana kadar elini tutardı. Başkalarının Nayeon'da açtığı yarayı o düzeltmeye çalışırdı.

Birkaç dakika daha öyle durduktan sonra  tekrar yanına birisinin geldiğini hissetti. Chanyrol olduğunu düşünüp hemen heyecanla döndü.

"C-chanyeol!"

"Ah yok benim ya benden kurtuluşun yok demeye geldim. Gecenin bu saatinde yağmur altında ağlayarak duran biri pek normal değil yani bende o yüzden seni burada böyle bırakamam. Ya benimle gel ya da seni götüreyim nereye gideceksen."

Kyungsoo Nayeon'un konuşmasına izin vermeden bazı seçenekler sunmuştu bile. Nayeon ise öylece bakakalmıştı.

"Sen... Sen kötü biri değil misin?"

Kyungsoo sadece kahkaha attı ve samimi bir şekilde kafasını iki yana olumsuz anlamda salladı.

"Ben korkuyorum ama senden."

"Of hadi ama. Eğer kötü biri olsaydım seni burada bırakır giderdim ya da kaçırmaya çalışırdım. Şimdi sadece sana yardım etmeye çalışıyorum. Bak bence az önce kötü bir tanışma yaşadık baştan başlayalım. Ben Do Kyungsoo. Sen?"

"N-nayeon."

Uzun zamandır bir insanla tek başına tanışmamış olan Nayeon korkuyla tanışmak için ona elini uzatan Kyungsoo'ya karşılık verdi.

"Tamam Nayeon şimdi söyle ne yapmak istiyorsun?"

"Beni Chanyeol'a götürür müsün?"

Kyungsoo küçük bir kahkaha atıp Nayeon'un kalkmasına yardım etti ve öylece yürümeye başladılar. Birkaç saniye sonra Nayeon'a dönüp sordu.